Πέθανε η Τζούλι Πάουελ, συγγραφέας του μπεστ σέλερ «Julie & Julia», σε ηλικία 49 ετών

Από καρδιακή ανακοπή. Το βιβλίο της έγινε ταινία με τη Μέριλ Στριπ, την Έιμι Άνταμς και τον Στάνλεϊ Τούτσι.
|
Open Image Modal
Astrid Stawiarz via Getty Images

Η food writer Τζούλι Πάουελ, διάσημη από το βιβλίο της «Mastering the Art of French Cooking», όπου καταγράφει τον στόχο της να εκτελέσει και τις 524 συνταγές του βιβλίου μαγειρικής της Τζούλια Τσάιλντ -στο οποίο βασίστηκε το σενάριο της ταινίας «Julie & Julia»- πέθανε στις 26 Οκτωβρίου, σε ηλικία 49 ετών. Η Πάουελ άφησε την τελευταία της πνοή στην κατοικία της στο Olivebridge της Νέας Υόρκης.

Ο σύζυγος της, Έρικ, επιβεβαίωσε τον θάνατό της στους New York Times την Τρίτη. Όπως είπε, αιτία ήταν η καρδιακή ανακοπή.

Την εποχή που ξεκίνησε το blog -το Julie/Julia Project, στην ιστοσελίδα Salon το 2002-, η Πάουελ εργαζόταν σε μία εταιρεία στο Μανχάταν. Όπως είχε πει, αποστολή της, ήταν να προσεγγίσει όλες τις συνταγές που περιλαμβάνονται στο δίτομο βιβλίο μαγειρικής της Τσάιλντ από την οπτική γωνία ενός σχετικά άπειρου καλοφαγά.

Στα κείμενα της εξέφραζε την απελπισία της καθώς προσπαθούσε να εντοπίσει πολλά από τα σπάνια συστατικά που ανέφερε η Τσάιλντ στις συνταγές, ενώ μοιραζόταν παράλληλα ιδιαίτερες στιγμές και απογοητεύσεις τόσο από την καριέρα όσο και από την προσωπική της ζωή.

Το Julie/Julia Project έγινε αμέσως επιτυχία και τρία χρόνια μετά την πρεμιέρα του blog, το 2005, τα κείμενα της Πάουελ συγκεντρώθηκαν στο βιβλίο με τίτλο «Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen», που αργότερα κυκλοφόρησε ως «Julie & Julia: My Year of Cooking Dangerously».

«Οι food bloggers, όπως όλοι οι bloggers, είναι εριστικοί, λένε αυτό που σκέφτονται», έλεγε η Πάουελ σε συνέντευξη της στο Orlando Sentinel το 2009. «Αλλά είναι ένας κόσμος σαν την Άγρια Δύση και οι άνθρωποι νιώθουν ελεύθεροι να πουν πράγματα που δεν θα έλεγαν ποτέ σε μια δημόσια συζήτηση πρόσωπο με πρόσωπο. Έχουμε ένα μέσο όπου μπορούμε να πληκτρολογούμε τα επιθετικά σχόλια που θα λέγαμε στους φίλους μας».

Open Image Modal
Η Τζούλι Πάουελ το 2009 με το δεύτερο βιβλίο της «Cleaving: A Story of Marriage, Meat, and Obsession»
Lars Niki via Getty Images

Πολλοί θεωρούν ότι το αναιδές, αυτοσαρκαστικό αφηγηματικό ύφος της Πάουελ άνοιξε το δρόμο για μία διαφορετική προσέγγιση στο food writing που υιοθετήθηκε από πρόσωπα όπως η Ίνα Γκάρτεν και η Άλισον Ρόμαν.

Το 2009, η εμπειρία της Πάουελ έφτασε σε ακόμη μεγαλύτερο κοινό όταν το βιβλίο της διασκευάστηκε για το σινεμά ως «Τζούλι και Τζούλια», τη ρομαντική κομεντί με πρωταγωνίστριες την Έιμι Άνταμς και τη Μέριλ Στριπ ως Πάουελ και Τσάιλντ, αντίστοιχα.

Η σκηνοθέτης – σεναριογράφος Νόρα Έφρον έκανε μία ελεύθερη διασκευή του βιβλίου και τελικά, το «Τζούλι και Τζούλια» ήταν τόσο μία βιογραφική ταινία για την Τσάιλντ όσο και μία κινηματογραφική άποψη της εμπειρίας της Πάουελ που διήρκησε έναν χρόνο. Η ταινία έκανε επιτυχία, τόσο εμπορική όσο και ως προς την υποδοχή της από την κριτική και χάρισε στην Μέριλ Στριπ την 16η υποψηφιότητά της για Όσκαρ, ενώ ανανέωσε επίσης, το ενδιαφέρον για τη ζωή και το έργο της Τσάιλντ.

Την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε το «Julie & Julia», η Πάουελ δημοσίευσε ένα δεύτερο βιβλίο, το «Cleaving: A Story of Marriage, Meat, and Obsession». Το βιβλίο είχε αισθητά πιο σκοτεινό τόνο, περιγράφοντας λεπτομερώς εξωσυζυγικές σχέσεις που αφορούσαν την ίδια και, αργότερα, τον σύζυγό της.

Αν και το «Cleaving» δεν γνώρισε την επιτυχία του «Julie and Julia», η κληρονομιά της Πάουελ θα συνεχίσει να ζει σε μια νέα γενιά food writer, όπως αποδεικνύεται από τα αμέτρητα αφιερώματα που εμφανίστηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την Τρίτη.

«Πόσο πολύ λυπηρό. Ήταν τόσο νέα», έγραψε στο Twitter η σεφ Pim Techamuanvivit. «Ήμουν μεγάλη θαυμάστρια του blog της και σίγουρα αρκετά μεγάλη ώστε να θυμάμαι την εποχή που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφορούσαν περισσότερο το να είναι κανείς σαρκαστικός με τον εαυτό του παρά να υποτιμά τους άλλους. RIP Τζούλι».

Στον ίδιο τόνο ήταν και η ιδρύτρια του Smitten Kitchen, Deb Perelman, η οποία έγραψε στο twitter ότι η Πάουελ ήταν «η πρώτη, η ορίτζιναλ food blogger».