Ο Αργεντινός ζωγράφος και γλύπτης Αντόνιο Σεγκί, μια σημαντική προσωπικότητα της λατινοαμερικανικής καλλιτεχνικής σκηνής, πέθανε το Σάββατο στο Μπουένος Άιρες σε ηλικία 88 ετών, δήλωσαν κοντινές του πηγές, με πολλούς καλλιτέχνες, μουσεία και προσωπικότητες να εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους.
Δημιουργός των μυθικών μικρών ανδρών με καπέλα που κατοικούν στο σατιρικό του έργο, ο Αντόνιο Σεγκί ήταν ο συγγραφέας ενός παραγωγικού εικαστικού έργου ζωγραφικής, χαρακτικών, λιθογραφιών και χαρακτικών που απεικονίζουν ένα όραμα της κοινωνίας με στοιχεία ειρωνίας, βουτηγμένο στη νοσταλγία και την ποίηση.
Αν και ζούσε στη Γαλλία από τη δεκαετία του 1960, ο καλλιτέχνης (όταν έφυγε από την ζωή) βρισκόταν στην Αργεντινή με τη σύζυγό του, επιβεβαίωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο επικαλούμενο πηγή από το υπουργείο Πολιτισμού. Ο Αντόνιο Σεγκί πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια μετά από χειρουργική επέμβαση στο ισχίο, ανέφερε η εφημερίδα La Nacion, επικαλούμενη συγγενείς που συνδέονται με την οικογένειά του.
“«Με την τέχνη, μπορείς εύκολα να πεις πράγματα, είναι ο μόνος τρόπος να πολεμήσεις σοβαρά», είχε πει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.”
Γεννημένος στις 11 Ιανουαρίου 1934 στην Κόρδοβα, 700 χλμ δυτικά του Μπουένος Άιρες, ο Αντόνιο Σεγκί οργάνωσε περίπου 200 ατομικές εκθέσεις κατά τη διάρκεια της μακράς σταδιοδρομίας του.
Στη Γαλλία προήχθη το 2018 στο βαθμό του αξιωματικού της τάξης των Τεχνών και των Γραμμάτων και ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, Τεχνών και Γραμμάτων.
Αφού σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στη Γαλλία και την Ισπανία από το 1951, ταξίδεψε σε όλη τη Λατινική Αμερική και τελικά εγκαταστάθηκε στη Γαλλία το 1963.
Το 2005, το Centre Pompidou του αφιέρωσε την πρώτη αναδρομική έκθεση, στη Γαλλία, των έργων του σε χαρτί , τονίζοντας «ένα έργο όπου το χιούμορ και η ποίηση αψηφούν όλα τα προκαθορισμένα στυλ». « Δεν βλέπω τι άλλο να κάνω παρά να δουλέψω», είχε πει ο ίδιος στο Γαλλικό Πρακτορείο σε συνέντευξή του στο Παρίσι, όταν παρουσίασε το 2019, σε ηλικία 85 ετών, μια έκθεση με 50 έργα του στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας στην οποία είχε μόλις δωρίσει 500 από αυτά, συμπεριλαμβανομένων εκτυπώσεων, χαρτοφυλακίων και εικονογραφημένων βιβλίων.
Αν και ζούσε στη Γαλλία, δεν σταμάτησε ποτέ να επιστρέφει στην Αργεντινή, εκτός από τα χρόνια της δικτατορίας (1976-1983), όταν οι στρατιωτικοί αρνήθηκαν ακόμη και να ανανεώσουν το διαβατήριό του. «Με την τέχνη, μπορείς εύκολα να πεις πράγματα, είναι ο μόνος τρόπος να πολεμήσεις σοβαρά», είχε πει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε και στο Μουσείο Φρυσίρα το 2008 με τον περίφημο ήρωα του τον Γουσταύο που είναι ”όλοι οι άνθρωποι που γνώρισα σε όλες τις πόλεις που ταξίδεψα”, όπως εξηγούσε ο Σεγκί για τον αντιήρωά του, το πρόσωπο του οποίου επαναλαμβάνεται πολλές φορές μέσα στον ίδιο πίνακα, ”δίνοντάς μας την αίσθηση ότι όλοι φορούν την ίδια μάσκα”», όπως σχολιάζει ο διευθυντής του anagnostis.gr , Γιάννης Μπασκόζος, σχολιάζοντας την ανάρτηση του σημαντικού Ελληνα εικαστικού, Αλέξη Βερούκα στα social media με την ανακοίνωση της απώλειας.
ΠΗΓΗ: lefigaro.fr