Με βαθιά οδύνη και συγκίνηση, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και το Μουσείο της Ακρόπολης ανακοίνωσαν την απώλεια του Προέδρου του Δ.Σ. του Μουσείου, καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή.
Ο Δημήτριος Παντερμαλής ήταν Έλληνας αρχαιολόγος και πολιτικός. Διετέλεσε Καθηγητής Αρχαιολογίας του Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και υπήρξε Βουλευτής Επικρατείας της κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη. Είναι περισσότερο γνωστός ως υπεύθυνος των ανασκαφών που διεξάγει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο αρχαίο Δίον, τις οποίες είχε ξεκινήσει ο καθηγητής Γεώργιος Μπακαλάκης και ως διευθυντής του Οργανισμού Ανέγερσης του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως και στη συνέχεια ως διευθυντής του ίδιου Μουσείου.
Γεννήθηκε το 1940 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα του ΑΠΘ, με καθηγητές τους Γεώργιο Μπακαλάκη και Μανόλη Ανδρόνικο, και έπειτα στη Φιλοσοφική Σχολή, στο τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ στη Γερμανία, του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1968. Διαζευγμένος από την επίσης αρχαιολόγο Ε. Πουλάκη Παντερμαλή, με ένα γιο στην Γερμανία.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ήταν ’ 70 υπεύθυνος εκ μέρους του Α.Π.Θ. των ανασκαφών στο αρχαίο Δίον, θρησκευτικό κέντρο των αρχαίων Μακεδόνων, στην περιοχή του Μακεδονικού Ολύμπου (Πιερία). Ανέσκαψε μεγάλα τμήματα του αρχαίου οικισμού και των ιερών έξω από τα τείχη της πόλης και ανέδειξε το Δίον ως έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, με πλήθος κινητών ευρημάτων που εκτίθενται στο τοπικό μουσείο. Αξιόλογα εκθέματα αποτελούν τα γλυπτά που κοσμούν σήμερα το Μουσείο και ιδιαίτερο έκθεμα η ύδραυλις, αρχαίο μουσικό όργανο και σπανιότατο αρχαιολογικό εύρημα. Η πανεπιστημιακή ανασκαφή του Α.Π.Θ. στο Δίον, συνεχίζεται σήμερα από μαθητές του πανεπιστημιακούς.
Στις εκλογές του 1996 κατήλθε με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ και εξελέγη βουλευτής Επικρατείας.
Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αποχαιρετούμε με συντριβή έναν σπάνιο επιστήμονα, έναν εμπνευσμένο δάσκαλο, έναν πολύτιμο συνεργάτη, έναν καλό φίλο. Η πορεία του Δημήτρη Παντερμαλή είναι γεμάτη από κορυφαία επιτεύγματα στην επιστήμη της Αρχαιολογίας. Υπήρξε πρωτοπόρος, διευθύνοντας τις ανασκαφές στο Δίον, όπου ανέπτυξε ένα καινοτόμο αρχαιολογικό και φυσικό πάρκο. Εφερε νέες, σύγχρονες ιδέες, ως Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το μεγάλο του έργο όμως, το όραμα ζωής του, υπήρξε το Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο υπηρέτησε από την πρώτη στιγμή, με όλες του τις δυνάμεις. Ηταν η ψυχή του Μουσείου, όταν αυτό ήταν ακόμη μόνο στα χαρτιά. Βρισκόταν εκεί, σε κάθε στάδιο της δημιουργίας του και μέχρι την τελευταία του στιγμή. Του οφείλουμε ότι η Ελλάδα έχει ένα από τα σπουδαιότερα και πιο αγαπημένα στους επισκέπτες μουσεία του κόσμου, ένα μουσείο πρότυπο πολιτιστικής διαχείρισης, που τιμά τον Πολιτισμό μας και την πατρίδα μας.
Ένα μουσείο που στα 13 χρόνια λειτουργίας του, καθημερινά, στα εκατομμύρια επισκεπτών που έρχονται από κάθε άκρη του κόσμου, μεταδίδει με τον πιο ουσιαστικό τρόπο το μήνυμα της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα στη γενέθλια γη. Επένδυσε στον στόχο της άριστης λειτουργίας του Μουσείου την προσωπικότητα, το κύρος, το πάθος, την φιλοσοφία και την αφοσίωση του. Του οφείλουμε πολλά. Η απώλειά του είναι οδυνηρή για όλους εμάς που τον γνωρίσαμε, που δουλέψαμε μαζί του για περισσότερα από είκοσι χρόνια, που ήταν αγαπημένος φίλος. Στον Στέφανο τα θερμά μου συλλυπητήρια».
Η Δήλωση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την απώλεια του Δημήτρη Παντερμαλή
″Αποχαιρετούμε τον Δημήτρη Παντερμαλή με θλίψη, αλλά και ευγνωμοσύνη. Γιατί με τη σκαπάνη του αποκάλυψε μοναδικούς αρχαιολογικούς θησαυρούς της χώρας. Με την γλαφυρή διδασκαλία του ενέπνευσε αναρίθμητους φοιτητές. Ενώ η σεμνή παρουσία του στα βουλευτικά έδρανα προσέφερε ποιότητα στη δημόσια ζωή.
Η ανεξίτηλη παρακαταθήκη του θα μένει ορατή σε κάθε επισκέπτη του Μουσείου της Ακρόπολης. Ενός μοναδικού τοπόσημου ιστορίας και μνήμης, για το οποίο ο ίδιος μόχθησε και αξιώθηκε να δει ολοκληρωμένο. Πρόλαβε, όπως έλεγε ο ίδιος, να δει «τα πρόσωπα απλών πολιτών, της πατρίδας μας παιδιά, αλλά και παιδιά άλλων πατρίδων, μέσα στο μουσείο. Να βλέπουν τα αγάλματα. Να αντικρίζουν, έξω, τον Παρθενώνα και να φωτίζονται τα πρόσωπά τους. Για να καταλάβουν έτσι για πρώτη φορά τι εννοούμε όταν λέμε: ”να πώς γεννήθηκε εδώ ο Δυτικός πολιτισμός!”».
Στη μνήμη του Καθηγητή αξίζει να εντείνουμε τις προσπάθειες ώστε να υλοποιηθεί και ο μεγάλος του πόθος: να επανενωθούν τα γλυπτά του Παρθενώνα.
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του”.