Ο Αμερικανός ηθοποιός Ράιαν Ο’Νιλ, πρωταγωνιστής στο θρυλικό «Love Story», καθώς και στο «Barry Lyndon» του Στάνλεϊ Κούμπρικ, πέθανε την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου, σε ηλικία 82 ετών, ανακοίνωσε ο γιος του.
«Είναι το πιο δύσκολο πράγμα που είχα ποτέ να πω, αλλά έτσι είναι. Ο πατέρας μου έσβησε σήμερα γαλήνια», έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Πάτρικ Ο’Νιλ.
Ο Ράιαν Ο’Νιλ έγινε διάσημος το 1970 χάρη στο «Love Story», ένα ρομάντσο στο οποίο ενσάρκωνε ένα φοιτητή της Νομικής στο Χάρβαρντ, ο οποίος ερωτεύεται ένα κορίτσι που είναι αναγκασμένο να εργάζεται στη βιβλιοθήκη για να πληρώνει τις σπουδές του. Ο ρόλος τού είχε χαρίσει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Ακολούθησε το 1975 η ταινία «Barry Lyndon», μια κοινωνική σάτιρα για τα ήθη του 18ου αιώνα.
Ο ηθοποιός ήταν επίσης γνωστός για τη θυελλώδη σχέση του με την ηθοποιό Φάρα Φόσετ («Άγγελοι του Τσάρλι») που διήρκεσε δεκαετίες. Η Φάρα Φόσετ, η οποία έδινε μάχη με τον καρκίνο, πέθανε το 2009.
Μετά τον θάνατο της Φόσετ, βρέθηκε στο επίκεντρο μίας διαμάχης που αφορούσε ένα πορτρέτο της με την υπογραφή του Άντι Γουόρχολ, το οποίο διεκδικούσε το πανεπιστήμιο του Τέξας, έως ότου δικαστήριο της Καλιφόρνιας αναγνώρισε το 2013 πως εκείνος ήταν ο ιδιοκτήτης.
Ο ηθοποιός είχε προηγουμένως και άλλα ζητήματα με τη δικαιοσύνη. Το 2009 είχε καταδικασθεί να παρακολουθήσει για 18 μήνες πρόγραμμα αποτοξίνωσης, αφού η αστυνομία τον συνέλαβε μαζί με τον γιο του, τον Ρέντμοντ, και βρήκε μεθαμφεταμίνη στην κατοικία τους στο Μαλιμπού.
Ο Τσαρλς Πάτρικ Ράιαν Ο’ Νιλ, όπως ήταν το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στο Λος Άντζελες στις 20 Απριλίου 1941. Ήταν γιος της ηθοποιού Πατρίσια Ο’ Κάλαχαν και του μυθιστοριογράφου-σεναριογράφου Τσαρλς «Μπλάκι» Ο’ Νιλ -αργότερα, η μητέρα του θα εμφανιζόταν σε μικρούς ρόλους σε μερικές από τις ταινίες του.
Ξεκίνησε την καριέρα του από την τηλεόραση με σειρές όπως «The Many Loves of Dobie Gillis», «The Untouchables», «Leave It to Beaver» και «My Three Sons», μέχρι που σε ηλικία 22 ετών πήρε έναν καλό ρόλο στο γουέστερν «Empire».
Δύο χρόνια μετά ήρθε η διάσημη σαπουνόπερα του ABC «Peyton Place». Ο Ο’ Νιλ έπαιξε τον ρόλο του Ρόντνεϊ Χάρινγκτον, πρωταγωνιστώντας στον πλευρό της Μία Φάροου. Η σειρά σημείωσε τεράστια επιτυχία μέχρι την αποχώρηση της Φάροου το 1966.
Στο σινεμά έκανε το ντεμπούτο του με την ταινία «The Big Bounce» (1969), στην οποία πρωταγωνίστησε με τη Λι Τέιλορ Γιανγκ, την ηθοποιό που αντικατέστησε τη Φάροου στο «Peyton Place» και έγινε δεύτερη σύζυγος του το 1967.
Στη συνέχεια υποδύθηκε έναν μαραθωνοδρόμο στην ταινία με θέμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες «The Games», αλλά η χρονιά – σταθμός στην καριέρα του ήταν το 1970, με το θρυλικό «Love Story» και συμπρωταγωνίστρια την Άλι ΜακΓκρό.
Η ταινία βρέθηκε στην κορυφή του box office, με εισπράξεις 106 εκατομμυρίων δολαρίων σε ΗΠΑ και Καναδά -εκείνη την εποχή ήταν η έκτη ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις όλων των εποχών- και απέσπασε επτά υποψηφιότητες στα Όσκαρ. Ο Ο’ Νιλ επέστρεψε στη μεγάλη επιτυχία του με το σίκουελ «Oliver’s Story» το 1978, συμπρωταγωνιστώντας με την Κάντις Μπέργκεν.
Η πρώτη του ταινία μετά το «Love Story», ήταν το γουέστερν του Μπλέικ Έντουαρντς «The Wild Rovers» (1971), στη συνέχεια εμφανίστηκε στο «The Thief Who Came to Dinner» (1973) με τη Ζακλίν Μπισέ και μετά με τη Μπάρμπρα Στρέιζαντ στην κωμωδία screwball του Πίτερ Μπογκντάνοβιτς «What’s Up, Doc? (στην Ελλάδα με τίτλο «Μια τρελή, τρελή καταδίωξη).
Συνεργάστηκε ξανά με τον Μπογκντάνοβιτς στο «Paper Moon» (1973), όπου έπαιξε μαζί με την κόρη του Τέιτουμ Ο’ Νιλ, η οποία κέρδισε για την ερμηνεία της το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου, και έγινε η νεότερη σε ηλικία νικήτρια στην εν λόγω κατηγορία. Πατέρας και κόρη εμφανίστηκαν ξανά μαζί στο «Nickelodeon» (1976), πάλι του Μπογκντάνοβιτς, στην οποία πρωταγωνιστούσε και ο Μπαρτ Ρέινολντς.
Στη συνέχεια, έπαιξε με τη Μαρίζα Μπέρενσον στο «Barry Lyndon» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ (1975) που θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, καταλαμβάνοντας την 47η θέση στη δημοσκόπηση Sight and Sound του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου για το 2022. (Μια δεκαετία αργότερα, ο Ο’ Νιλ και και η Φάρα Φόσετ θα ονόμαζαν τον γιο τους, Redmond, από το αληθινό όνομα του χαρακτήρα του στην ταινία).
Τη δεκαετία του 1980 έπαιξε κυρίως σε κωμωδίες, όπως τα «So Fine», «Irreconcilable Differences» και «Partners», αλλά και τον ρόλο ενός αλκοολικού πρώην απετώνα στο «Tough Guys Don’t Dance».
Το 1989 έπαιξαν μαζί με τη Φόσετ στην αστυνομική σειρά του ABC «Small Sacrifices», ενώ οι σποραδικές εμφανίσεις του κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 περιλάμβαναν μεταξύ άλλων το «The Man Upstairs» (1992), στο οποίο πρωταγωνίστησε πλάι στην Κάθριν Χέπμπορν και το «Faithful» (1996) του Πολ Μαζούρσκι μαζί με τη Σερ.
Το 2002 εμφανίστηκε στην ταινία «Οι άνθρωποι που ξέρω» με τον Αλ Πατσίνο, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στην τηλεόραση - «Miss Match», «Bull», «Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς», «Bones», ενώ έκανε και γκεστ στο «Νοικοκυρές σε απόγνωση». Το 2015, είχε έναν μικρό ρόλο στη ταινία του Τέρενς Μάλικ «Knight of Cups».
Ο Ράιαν Ο’Νιλ είχε διαγνωστεί με χρόνια λευχαιμία το 2001 και με καρκίνο του προστάτη το 2012.