Εφυγε από την ζωή σήμερα το πρωί ο Κωνσταντίνος Τζούμας.
Ο γνωστός ηθοποιός, συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας το τελευταίο διάστημα. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών.
Την δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο ηθοποιός κι εικαστικός, Αγγελος Παπαδημητρίου.
Η φιγούρα ενός ψιλόλιγνου άντρα με μαύρα γυαλιά, φουλάρι και κασκόλ γύρω από το λαιμό ήταν χαρακτηριστική στο Κολωνάκι. Μόνιμος θαμώνας τα τελευταία χρόνια του του καφέ των συγγραφέων της οδού Σκουφά, Φίλιον, ο Κωνσταντίνος Τζούμας υπήρξε διανοούμενος, εστέτ, καυστικός, μα πάνω απ′ όλα κοσμοπολίτης.
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 30 Αυγούστου 1944 και μεγάλωσε στο Πασαλιμάνι και στην Αθήνα. Σπούδασε υποκριτική στην Αθήνα και χορό στη Νέα Υόρκη.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες: Γλυκιά Συμμορία, Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, Ελευθέριος Βενιζέλος 1910 - 1927, Ακροπόλ, Οι απέναντι, Ρεμπέτικο, Happy day και Ο δράκουλας των Εξαρχείων. Στο θέατρο έχει πρωταγωνιστήσει σε έργα όπως Περιμένοντας τον Γκοντό, Ο φίλος μου ο Λευτεράκης, Εγώ δεν... και Κ.Π.Καβάφης Αυτοβιογραφούμενος. Στην τηλεόραση είχε κάνει guest εμφανίσεις στις σειρές: Οι Απαράδεκτοι, Οι Τρεις Χάριτες, Οι Μεν και οι Δεν και Δύο Ξένοι.
Τα τελευταία χρόνια, ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός σε καθημερινή εκπομπή στον σταθμό Εν Λευκώ με την οποία είχε αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στα ερτζιανά.
Εξέδωσε τρία αυτοβιογραφικά βιβλία με τους τίτλους: Ως εκ θαύματος, Complete Unknown και Πανωλεθρίαμβος.
Η τοποθέτησή του για τις γυναικοκτονίες και η καταπονημένη υγεία
Η ακραία σεξιστική δήλωση του ίδιου για τις γυναικοκτονίες φέτος τον Ιανουάριο εξόργισε πολλές και πολλούς προκαλώντας σεισμό στα social media. Κάποιοι και κάποιες του το συγχώρεσαν, άλλοι πάλι όχι. Η υγεία του ήταν ήδη καταπονημένη πάντως.
«Το τελευταίο που θα περνούσε στο μυαλό κανενός για μένα είναι ότι είμαι μισογύνης. Έχω αναφερθεί σε ένα σωρό θέματα metoo, politically correct, τα Εξάρχεια κολλήσανε σε αυτή τη φράση. Υπερβολικό το βρίσκω…», είχε απαντήσει ο ίδιος λέγοντας ότι είχε κάνει μαύρο χιούμορ.
Είχε πει σε συνέντευξη που έδωσε στην HuffPost
«... Προσωπικά, δεν μ′ ενδιαφέρει το διαδίκτυο... Δεν θέλω να γίνω πολυεργαλείο. Δεν θέλω να μάθω να χειρίζομαι τα μηχανήματα στην τράπεζα. Μειώνουν τους υπαλλήλους και λένε, τώρα θα το κάνατε απευθείας. Μα δεν θέλω να το κάνω απευθείας! Θέλω όπως παλιά. Δεν έχω καμία αντίρρηση να περιμένω στην ουρά. Είναι ανθρώπινο. Έχει ανάσα. Έχει επαφή. Μ′ ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα, τα παλιά. Θέλω να παίρνω το λεωφορείο και να πηγαίνω για μπάνιο το καλοκαίρι που η Αθήνα ψιλοαδειάζει (γιατί τελείως δεν αδειάζει ποτέ). Κανονικά. Σε μία κανονική παραλία με ανθρώπους. Έχω ακούσει χιλιάδες φορές, θα σε πάω σε μία παραλία... -δεν μ′ ενδιαφέρει καμία παραλία. Η ζωή μας είναι γεμάτη ψυχαναγκαστικά.... Μα γιατί να κάνουμε ένα μεγαλειώδες πράγμα; Μια γωνιά στη βεράντα, να χαζέψω το ηλιοβασίλεμα, την ανατολή -αυτό θέλω... Νομίζω, όντως ότι όταν μεγαλώνει κανείς αφαιρεί, αφαιρεί. Μινιμαλίζει συνεχώς.
Πληροφορούμενη την απώλεια του Κωνσταντίνου Τζούμα, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με μια ιδιαίτερη παρουσία, μια μοναδική φωνή, και μια ξεχωριστή καριέρα ως ηθοποιός, αλλά κυρίως ως προσωπικότητα, ραδιοφωνικός παραγωγός, σχολιαστής, ο Κωνσταντίνος Τζούμας έδινε την εντύπωση του σνομπ και του απόμακρου, ενώ την ίδια στιγμή ήταν οικείος και φιλικός προς όλους. Σε εκείνους που τον ξεχώρισαν στις ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, που έμαθαν αργότερα τη μαθητεία του ως χορευτή κοντά στον Αλβιν Εϊλι, που τον απολάμβαναν καθημερινά στο ραδιόφωνο, όπου με το χιούμορ του και την αδιαμφισβήτητη αστική του ευγένεια, αλλά και τις κάποιες φορές αμφιλεγόμενες απόψεις του, κέντριζε ασταμάτητα το ενδιαφέρον των ακροατών του. Ο Κωνσταντίνος Τζούμας έγραψε ο ίδιος τον μεγαλύτερο ρόλο της ζωής του, που ήταν ο ίδιος του ο εαυτός. Γι’ αυτό ήταν αγαπητός και γι’ αυτό θα μας λείψει. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους φίλους του».
Ο υφυπουργός Πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Χαρισματικός αφηγητής, πολιτιστικός agent provocateur, ταλαντούχος και ευφυής, ο Κωνσταντίνος Τζούμας ήταν μία από της πιο χαρακτηριστικές μορφές της αστικής Αθήνας και μία από τις πιο επιδραστικές φωνές του ραδιοφώνου και όχι μόνο. Ενέπνεε πάθη με μία του ατάκα, αστικοί μύθοι πλέκονταν συχνά γύρω από το όνομά του, ενώ ήταν αδύνατον να περάσει απαρατήρητος ή αδιάφορος ούτε στην οθόνη, ούτε στα ερτζιανά, ούτε στην πόλη. Συλλυπητήρια στους οικείους του καθώς και τους πολυάριθμους φίλους του».