*Η Huffpost κάτ εξαίρεση αναδημοσιεύει αυτή την είδηση, τιμής ενέκεν για έναν από τους καθημερινούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας που «έφυγε». Όταν χάνονται τέτοιοι άνθρωποι, απλοί και ταυτόχρονα τόσο οικείοι σε πολλούς από εμάς, χάνεται μαζί τους κάτι από την ιστορία της Αθήνας και από την γοητεία αυτής της μεγάλης πόλης.
Έφυγε από τη ζωή ο Γιωργος, ο ιδιοκτήτης του μικρού οινομαγειρείου των Αμπελοκήπων απέναντι από τη Θύρα 13, και ιδιαίτερα αγαπητό μέλος της μεγάλης οικογένειας του Παναθηναϊκού.
Ο πρόσχαρος ιδιοκτήτης του μικρού μαγαζιού πέθανε το βράδυ της Πέμπτης, ύστερα από καρδιακό επεισόδιο.
Το κουτούκι του είχε μια δική του ιστορία δεκαετιών να αφηγηθεί. Το 1956, ένα ζευγάρι με δύο μικρά τότε παιδιά - τον ίδιο τον Γιώργο και την αδελφή του τη Χρυσούλα - αγοράζει δύο σπίτια με κεραμοσκεπή και μία μικρή αυλή. Η μητέρα της οικογένειας, η κυρία Κούλα ψήνει τις Κυριακές σουβλάκια για τους φίλους του Παναθηναϊκού όσο ο Γιώργος προσπαθεί και αυτός να συμπληρώσει το πενιχρό εισόδημα του πατέρα του, που δούλευε οδηγός σε φορτηγό.
Τη δεκαετία του 1970, το μαγαζί τους γίνεται φοιτητικό στέκι, με «σπιτικό» φαγητό, καλό βαρελίσιο κρασί και πάντα φιλικές τιμές. Κάθε καλοκαίρι η μικρή αυλή γεμίζει από κόσμο και στα 10 με 12 τραπεζάκια, και οι πιστοί θαμώνες απολαμβάνουν ντολμαδάκια, κεφτέδες, συκωτάκια ψιλοκομμένα, μπακαλιάρο σκορδαλιά και τις περίφημες τηγανητές πατάτες. Το χειμώνα το φαγητό σερβίρεται στο ένα από τα δυο σπιτάκια.
Όταν πεθαίνουν οι γονείς του, ο Γιώργος αναλαμβάνει το κουτούκι με την οικογένεια που έχει πια ο ίδιος δημιουργήσει. Διανοούμενοι και ηθοποιοί από όλη την Ελλάδα δοκιμάζουν το φαγητό. Η συντακτική ομάδα του περιοδικού ΑΝΤΙ έτρωγε σε αυτά τα τραπέζια από τη μεταπολίτευση έως και το κλείσιμό του. Λογοτέχνες, σκηνοθέτες και κριτικοί έχουν όλοι από μια όμορφη ιστορία να θυμηθούν για τον πάντα φιλόξενο και εγκάρδιο Γιώργο.
Η κηδεία του θα γίνει στις 11 το πρωί της Κυριακής στο χωριό του, στη Βλαχέρνα Αρκαδίας.
Πηγή: arcadia portal