Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, συνεχίζεται και η αναζήτηση νέων μαχητικών προς ενίσχυση της πολεμικής της αεροπορίας: Προσπάθειες για αναπλήρωση των απωλειών της με σοβιετικής προέλευσης μαχητικά (κυρίως MiG-29, τα οποία οι Ουκρανοί πιλότοι γνωρίζουν) από χώρες του ΝΑΤΟ που ήταν μέλη του ανατολικού μπλοκ επί Ψυχρού Πολέμου δεν έχουν αποδώσει καρπούς μέχρι τώρα, και λόγω ανησυχιών περί πιθανής κλιμάκωσης που θα μπορούσε να συνιστά μια τέτοια κίνηση, και επειδή θα έπρεπε να βρεθεί τρόπους να καλυφθούν τα κενά στις αεροπορικές δυνάμεις των χωρών που θα μπορούσαν να παραχωρήσουν τα αεροσκάφη.
Ωστόσο, μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση ως προς το συγκεκριμένο θέμα παρουσιάζεται σε δημοσίευμα του The War Zone (The Drive): Ρουμανικά MiG-21.
Όπως μετέδωσε την Παρασκευή το Reuters, η Ρουμανία «γειώνει» τα εναπομείναντα μαχητικά MiG-21 LanceR, δεδομένου του «υψηλού ρυθμού ατυχημάτων» που παρατηρούνται στον στόλο των αεροσκαφών, και με σκοπό την επιτάχυνση της σχεδιαζόμενης προμήθειας μεταχειρισμένων F-16 από τη Νορβηγία. Η κίνηση αυτή, όπως σημειώνεται, δεν σχετίζεται με την εισβολή στην Ουκρανία, η οποία συνορεύει με τη Ρουμανία. Παράλληλα η ρουμανική αεροπορία θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τον μικρό στόλο των F-16 που είχε πάρει από την Πορτογαλία, ενώ θα αποσταλούν και συμμαχικά μαχητικά στη χώρα στο πλαίσιο των προσπαθειών του ΝΑΤΟ για ενίσχυση της ανατολικής πτέρυγάς του.
Σημειώνεται πως η Ρουμανία είχε αγοράσει τα πρώτα της F-16 από την Πορτογαλία το 2016, καθώς προσπαθεί να αντικαταστήσει τα παλιά της MiG. Υπενθυμίζεται πως το τελευταίο δυστύχημα με MiG-21 έλαβε χώρα στις αρχές του Μαρτίου, όταν έπεσε ένα αεροσκάφος που ήταν σε περιπολία, με αποτέλεσμα τον θάνατο του πιλότου, και μετά του επταμελούς πληρώματος του ελικοπτέρου που είχε αποσταλεί για να τον βρει (το οποίο συνετρίβη επίσης).
Σύμφωνα με το The War Zone, η Ρουμανία έχει περίπου 27 MiG-21 ικανά για επιχειρήσεις, με τα 19 εκ των οποίων να είναι LanceR-C και τα υπόλοιπα Lancer-B (διθέσια εκπαιδευτικά). Συνολικά 111 ρουμανικά MiG-21 είχαν αναβαθμιστεί στην έκδοση LanceR, της οποίας η παραλλαγή C είναι η πιο προηγμένη, σχεδιασμένη για εναέρια υπεροχή.
Το MiG-21 είναι ένα παλιό αεροσκάφος μεν, ωστόσο επί της προκειμένης τα μαχητικά αυτά έχουν υποβληθεί σε σειρά αναβαθμίσεων, με νέα ραντάρ, avionics, ηλεκτρονικά αντίμετρα κλπ, ενώ επίσης υπάρχει επάρκεια ανταλλακτικών και είναι εύκολη η συντήρησή τους γενικά. Επίσης, το μικρό μέγεθός τους είναι πλεονέκτημα, καθώς σημαίνει πως έχουν μικρό ίχνος στα ραντάρ- οπότε, σε συνδυασμό με έξυπνες τακτικές (όπως ο συνδυασμός τους με μεγαλύτερα και βαρύτερα αεροσκάφη, ηλεκτρονικό πόλεμο κ.α.) θα μπορούσαν να είναι μια φθηνή λύση υψηλής αποτελεσματικότητας. Ως προς το προαναφερθέν κενό στις αεροπορικές δυνάμεις πιθανών δωρητών, επί της προκειμένης η Ρουμανία τα γειώνει ούτως ή άλλως.
Στην άλλη πλευρά, υπάρχει προφανώς το θέμα της ασφάλειάς τους- ειδικά δεδομένου ότι η Ρουμανία δεν είναι η μόνη χώρα που έχει αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα (αντίστοιχα είναι τα δεδομένα και στην Ινδία)- ωστόσο δεν μπορεί να παραβλέπεται πως η Ουκρανία βρίσκεται εν μέσω ενός σκληρού πολέμου, και τα αεροσκάφη αυτά μέχρι την ανακοίνωση της προηγούμενης εβδομάδας ήταν ικανά για επιχειρήσεις, ενώ ο συγκεκριμένος τύπος είναι γνώριμος στην αεροπορία της. Η εκπαίδευση στον χειρισμό των MiG-21 είναι εύκολη αν κάποιος έχει εμπειρία σε άλλα πιο προηγμένα σοβιετικά αεροσκάφη, υπηρέτησαν για χρόνια στην ουκρανική αεροπορία και μάλιστα η Ουκρανία έχει εγκαταστάσεις συντήρησης και αναβάθμισής τους. Επίσης, πέρα από τα σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα με τα οποία έχουν εξοπλιστεί τα LanceR, είναι ικανά να φέρουν και δυτικά όπλα ακριβείας και ατρακτίδια, βοηθώντας τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και με αποστολές κρούσης (αεροπορικών πληγμάτων), ενώ μπορούν να φανούν χρήσιμα και σε ρόλο αέρος-αέρος, χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο εύρος πυραύλων, αρκετοί εκ των οποίων υπάρχουν ήδη στο οπλοστάσιο της ουκρανικής αεροπορίας.
Το δημοσίευμα καταλήγει πως τα αεροσκάφη αυτά μπορεί να είναι εκ πρώτης όψεως παλαιά, ωστόσο «είναι πολύ πιο ικανά από ό,τι κατανοούν οι περισσότεροι. Και όχι, αυτό δεν υποκαθιστά ένα αληθινό δυτικό μαχητικό 4ης γενεάς, μα θα έδινε στη χώρα μια ενίσχυση δυνατοτήτων αεροπορικής μάχης και θα κόστιζε ελάχιστα στο ΝΑΤΟ να το κάνει αυτό».