Ένα μικρό ζωολογικό κήπο με άλογα, γάτες, αρκούδες, δελφίνια και διάφορα αρπακτικά πουλιά γεμίζουν οι μασκότ των ομάδων του National Football League.
Την Κυριακή (13/2), οι Λος Άντζελες Ραμς αντιμετώπισαν τους Σινσινάτι Μπένγκαλς στο 56ο Super Bowl.
Τα κριάρια κέρδισαν τις τίγρης.
Αν όμως η αναμέτρηση δεν ήταν μεταξύ ποδοσφαιρικών ομάδων αλλά μεταξύ ενός κριαριού και μιας τίγρης ποιος θα κέρδιζε;
Αν και οι τίγρεις είναι από τα δυνατότερα αρπακτικά στον κόσμο, μην βιαστείτε να ξεγράψετε ακόμα τα κριάρια. Όταν πηγαίνουν στη μάχη αυτά ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν τα κέρατα και το κεφάλι τους.
Τα κριάρια, έχουν μήκος σχεδόν 2 μέτρα και ζυγίζουν κατά μέσο όρο 113 κιλά, ή περίπου το ίδιο με τον μέσο ποδοσφαιριστή. Σπάνια θα ξεπεράσουν τα 136 κιλά. Τα μακριά, κυρτά κέρατα και το κρανίο τους από μόνα τους μπορούν να ζυγίζουν έως και 30 κιλά - όσο και τα υπόλοιπα οστά τους μαζί. Στην άγρια φύση, το μέγεθος του κέρατος βοηθά στον προσδιορισμό της θέσης ενός κριαριού στην κοινωνική του ιεραρχία, η οποία συχνά επιλύεται με ένα χτύπημα του κεφαλιού μεταξύ των αρσενικών.
«Καθώς τα αρσενικά μεγαλώνουν, τα μικρότερα σε ηλικία αρσενικά που βρίσκονται στην ακμή τους θα αρχίσουν να τα πολεμούν», λέει ο Βιολόγος Μόργκαν Βανς στο Smithsonian και προσθέτει: «Οι μάχες τους «μπορεί να είναι αρκετά έντονες».
Όπως και άλλα οπληφόρα, τα κριάρια θέλουν να ζουν σε κοπάδια. Όταν ένα κριάρι είναι με το κοπάδι του, είναι απίθανο να έρθει αντιμέτωπο με μια τίγρη και αυτή να το νικήσει καθώς προστατεύεται από το κοπάδι. Σε περίπτωση που το κριάρι αντιμετωπίσει μόνο του ένα αιλουροειδές τότε η κατάληξη της ιστορίας είναι διαφορετική.
«Αν είναι ένας προς έναν, δεν μου αρέσει να το λέω, αλλά το κριάρι τελείωσε», λέει ο Βανς, περιγράφοντας τη φανταστική σκηνή ενός κριαριού που πολεμά με μια τίγρης της Βεγγάλης. «Αλλά αν είναι με το κοπάδι τους - και θα ήταν πραγματικά σπάνιο να μην ήταν - τότε έχει αριθμητική ασφάλεια.»
Σε αντίθεση με τα κριάρια, οι ενήλικες τίγρεις προτιμούν να ζουν μόνες και αρωματίζουν επιθετικά την περιοχή τους με ούρα για να κρατήσουν τους αντιπάλους μακριά. Μια ενήλικη αρσενική τίγρη της Βεγγάλης μπορεί να ζυγίζει από 400 έως 500 κιλά. Για να διατηρήσει το εντυπωσιακό μέγεθός της, μια πεινασμένη τίγρη της Βεγγάλης μπορεί να καταναλώσει έως και 75 κιλά κρέας σε μια νύχτα.
Για να σκοτώσουν χρησιμοποιούν τα αναδιπλούμενα νύχια τους και τα δόντια τους. Μάλιστα οι κυνόδοντες τους έχουν μήκος δέκα εκατοστά.
«Επιλέγουν ως θήραμα ένα ζώο που φαίνεται να είναι άρρωστο ή να υστερεί και περιμένουν να αποχωριστεί λίγο από το κοπάδι», εξηγεί ο Λείγκ Πιτσκο , βοηθός επιμελητής για τα αιλουροειδή στο Ζωολογικός κήπος στην Ουάσιγκτον.
Συνήθως δαγκώνουν το θήραμά τους είτε στο πλάι είτε στο πίσω μέρος του λαιμού τους», λέει ο Πίτσκο. «Είτε κόβουν τον νωτιαίο τους μυελό είτε το πνίγουν μέχρι θανάτου».
Οι τίγρεις χρειάζονται ένα στοιχείο αιφνιδιασμού για να βρουν το επόμενο γεύμα τους. Αυτό που τις κάνει ανίκητες είναι το καμουφλάζ που τους χαρίζει το τρίχωμά τους.
Σε ένα ανοιχτό περιβάλλον όπως, ας πούμε, σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, ένα κριάρι έχει μεγαλύτερη ευκαιρία να επιβιώσει καθώς το στοιχείο του αιφνιδιασμού χάνετε.
Κατά τη διάρκεια μιας μάχης μεταξύ κριαριών τρέχουν το ένα προς τον άλλο με ταχύτητες έως και 64 χιλιομέτρων την ώρα. Όταν τα κέρατά τους συγκρούονται μεταξύ τους, ένας δυνατός κρότος μπορεί να ακουστεί 1,6 χιλιόμετρα μακριά. Ενώ τα κριάρια σπάνια παλεύουν μέχρι θανάτου, εξηγεί ο Βανς, ένα κακό σπάσιμο των κεράτων τους μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Ενώ ένα κριάρι θα μπορούσε να δοκιμάσει να «σουβλίσει» μια τίγρη, «οι τίγρεις είναι αρκετά έξυπνες και γρήγορες, και πιθανότατα θα μπορούσαν αποκρούσουν την επίθεση του κριαριού», λέει ο Πίτσκο. «Η τίγρη έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει τόσο επιθετικές όσο και αμυντικές ικανότητες».
Ωστόσο, η τοποθέτηση των δύο ζώων στο φυσικό περιβάλλον του κριαριού μπορεί να του δώσει το προβάδισμα. Το κριάρι στο φυσικό τους περιβάλλον μπορεί και αποφεύγει τα αρπακτικά, συμπεριλαμβανομένων των χρυσαετών, των αρκούδων, των λιονταριών του βουνού και των κογιότ.
«Το ωραίο με κριάρια είναι ότι ενώ είναι τόσο μεγάλα, είναι εξαιρετικά ευκίνητα», λέει ο Βανς.
Θα μπορούσε μια τίγρη της Βεγγάλης να σκοτώσει ένα κριάρι; Γενικά δεν είναι επιλεκτικοί τρώγοι, αλλά η κύρια πηγή τροφής τους είναι το ελάφι σαμπάρ, ένα οπληφόρο που μοιάζει με άλκες δύο φορές το μέγεθος ενός προβάτου.
Τρώνε επίσης μαϊμούδες και κροκόδειλους. Όταν ζουν κοντά σε ανθρώπους, είναι γνωστό ότι αναζητούν ζώα όπως κατσίκες και βοοειδή. Τα κριάρια, αντίθετα, είναι φυτοφάγα ζώα που επιλέγουν να βόσκουν σε χόρτα και ξυλώδη φυτά.
«Υπάρχει ένα σαφές πλεονέκτημα για την τίγρη», λέει ο Πίτσκο. «Νομίζω ότι τα κριάρια δεν έχουν τύχη».