«Είναι προφανές ότι συμπολίτευση και αντιπολίτευση στην Τουρκία τσακώνονται για ξένο αχυρώνα» τονίζει με ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών απαντώντας στην ανακοίνωση τουρκικού ΥΠΕΞ ότι «είναι εκτός πραγματικότητας ο ισχυρισμός και οι ειδήσεις ότι η Τουρκία από το 2003 παραχώρησε σε άλλη χώρα την κυριαρχία ορισμένων νησιών ή/και νησίδων στο Αιγαίο», καθώς και ότι «όλες οι πτυχές των ζητημάτων στο Αιγαίο συζητούνται στο πλαίσιο των υφισταμένων διαύλων διαλόγου μεταξύ της Ελλάδας και ημών».
«Κάποιοι στο εσωτερικό της γείτονος θέλουν να σύρουν την Τουρκία σε συμπεριφορές αντίθετες προς το διεθνές δίκαιο που σε καμία περίπτωση δεν αρμόζουν σε ευρωπαϊκή χώρα» υπογραμμίζει το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, επισημαίνοντας ότι «αναθεωρητικές λογικές, ως γνωστόν, ανέκαθεν οδήγησαν σε αρνητικές ατραπούς και πάντοτε ηττήθηκαν».
Παράλληλα αποσαφηνίζει ότι «το μοναδικό αντικείμενο των διερευνητικών επαφών ήταν και είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με τις προβλέψεις και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου».
Νωρίτερα το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε τις καταγγελίες περί μεταβίβασης της κυριαρχίας νησιών ή νησίδων στο Αιγαίο σε άλλη χώρα μετά το έτος 2003 ως αναληθείς. Υπογραμμίζοντας δε ότι, «είναι γεγονός ότι υπάρχει μια σειρά από αλληλένδετα προβλήματα σε σχέση με το Αιγαίο. Μεταξύ των προβλημάτων αυτών περιλαμβάνεται και η κυριότητα ορισμένων νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο και σε σύνδεση με αυτό, το ότι δεν υπάρχουν μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας θαλάσσια σύνορα που να έχουν καθοριστεί με διεθνή συμφωνία που έχει ισχύ».
Ωστόσο, συμπλήρωσε πως «τα τελευταία 13 χρόνια δεν υπήρξε αλλαγή ως προς το καθεστώς των νησίδων, των νησίδων και των βραχονησίδων στο Αιγαίο» έχοντας επισημάνει ότι «όπως είναι γνωστό, τα ζητήματα του Αιγαίου εξετάζονται στο πλαίσιο των υφιστάμενων μηχανισμών διαλόγου με την Ελλάδα»
Σημειώνεται ότι ο Ερντογάν την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου είχε δηλώσει ότι ότι «αυτό που συνέβη στο σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ 1912 και 1923, στα εδάφη μας τα οποία στο μεταξύ είχαν περιοριστεί στο ένα πέμπτο, ήταν η προσπάθεια κατοχής. Το έθνος μας λέει ότι η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος απελευθέρωσης του τουρκικού έθνους. Το 1920 μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών και τελικά μας έπεισαν για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Κάποιοι προσπάθησαν να μας επιβάλουν τη Λωζάννη. Τα νησιά που αν κάνουμε να φωνάξουμε, η φωνή μας θα ακουστεί απέναντι, τα δώσαμε με τη Λωζάννη. Τι θα γίνει με την υφαλοκρηπίδα, τι θα γίνει στον αέρα και στο έδαφος, δίνουμε μάχη ακόμη για όλα αυτά. Οι αίτιοι αυτής της κατάστασης είναι αυτοί που κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της συνθήκης αυτής. Δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έτσι, το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε τώρα εμείς. Εάν πετύχαινε η απόπειρα πραξικοπήματος, μάλλον θα έρχονταν μπροστά μας με μια συμφωνία χειρότερη από αυτή των Σεβρών».