Όταν η γαλλική κυβέρνηση έθεσε σε γενική εφαρμογή το app που μέσω κινητού προσφέρει σε κάθε νέο ηλικίας 18 χρονών ένα «πολιτιστικό πάσο» αξίας 300 ευρώ για αγορές βιβλίων, μουσικής και εισιτηρίων για πολιτιστικές εκδηλώσεις, οι περισσότεροι δεν έσπευσαν να αγοράσουν μυθιστορήματα του Προυστ ή εισιτήρια για παραστάσεις έργων του Μολιέρου. Αντ’ αυτών, η νεολαία έτρεξε προς τα manga, τα διάσημα ιαπωνικά κόμικς.
«Είναι μία καλή πρωτοβουλία», δήλωσε η Ζιλιέτ Σεγκά, η οποία ζει σε μια μικρή πόλη στη νοτιοανατολική Γαλλία και έχει ξοδέψει 40 ευρώ για να αγοράσει ιαπωνικά κόμικς (και το δυστοπικό μυθιστόρημα «The Maze Runner»). «Αγοράζω συστηματικά manga και το πάσο μου είναι χρήσιμο», δηλώνει η 18χρονη Ζιλιέτ.
Μέχρι στιγμής, τα βιβλία αντιπροσωπεύουν το 75% των αγορών που έχουν γίνει μέσω της εφαρμογής, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Μάιο και σύμφωνα με το οργανισμό που ανέλαβε το Culture Pass, όπως ονομάζεται το πάσο, τα δύο τρίτα εξ αυτών είναι manga.
Τα γαλλικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για «φαινόμενο manga», που τροφοδοτείται από ένα «manga pass», παραβλέποντας ότι η εφαρμογή τέθηκε σε ισχύ ενώ τα θέατρα, οι κινηματογράφοι και οι συναυλίες άνοιξαν στα μέσα Μαΐου -με περιορισμούς- λόγω πανδημίας. Τα manga από την άλλη, ήταν ήδη δημοφιλή στη Γαλλία.
Το γεγονός ότι τα δημοσιεύματα εστιάζουν στα κόμικς αποκαλύπτει το ζήτημα που αφορά στην ουσία του σχεδιασμού, μεταξύ της σχεδόν απόλυτης ελευθερίας που παρέχει στους νεαρούς χρήστες -όπως να αγοράζουν συνδρομές σε ψηφιακές πλατφόμες που ήδη αγαπούν - και του στόχου των δημιουργών του πάσου, οι οποίοι ήλπιζαν ότι η εφαρμογή θα οδηγούσε τους 18χρονους σε πιο εκλεπτυσμένης μορφής τέχνες.
Κάθε Γάλλος ηλικίας 18 ετών μπορεί να ενεργοποιήσει την εφαρμογή, η οποία έχει ισχύ δύο ετών, και να δαπανήσει 300 ευρώ σε περισσότερες από 8.000 επιχειρήσεις και ιδρύματα. Οι δικαιούχοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν το πάσο για να αγοράσουν προϊόντα από βιβλιοπωλεία, δισκοπωλεία, μουσικά όργανα και είδη ζωγραφικής. Μπορούν επίσης να αγοράσουν εισιτήρια για το σινεμά, το θέατρο, για συναυλίες και εκθέσεις σε μουσεία, να εγγραφούν σε μαθήματα χορού, ζωγραφικής και σχεδίου.
Ο Ζαν - Μισέλ Τομπελέμ, βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Paris 1 της Σορβόνης, ο οποίος ειδικεύεται στα οικονομικά του πολιτισμού, δήλωσε ότι ήταν μια αξιέπαινη προσπάθεια, αλλά ότι θα ωφελήσει κατ’ αρχήν τα mainstream media. «Οι νέοι δεν χρειάζονται πίεση για να δουν την τελευταία ταινία της Marvel. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με την ποπ μουσική και τα blockbuster», τόνισε, σημειώνοντας ότι ένας 18χρονος «μπορεί να γνωρίσει την κορεατική κουλτούρα μέσω της K-Pop και στη συνέχεια να ανακαλύψει ότι υπάρχει ένας κινηματογράφος, μια λογοτεχνία, ζωγράφοι και συνθέτες». Εξηγεί ωστόσο, ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί με το πάσο καθώς η εφαρμογή δεν δίνει κίνητρα για να ασχοληθεί κανείς «με περισσότερο απαιτητικά από άποψη καλλιτεχνική έργα και δράσεις».
Με πληροφορίες από The New York Times