Πώς αντιδρούν τα θαλάσσια πλάσματα κατά τη διάρκεια ενός τυφώνα

Και τι μαρτυρούν τα δείγματα του παρελθόντος.
Open Image Modal
A. Martin UW Photography via Getty Images

Οι τυφώνες που λαμβάνουν χώρα κατά καιρούς στον πλανήτη είναι καταστροφικοί για το περιβάλλον και τον άνθρωπο, σε πολλές όμως περιπτώσεις είναι θανατηφόροι και για τη θαλάσσια ζωή.

Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις πλασμάτων που καταφέρνουν να επιβιώσουν και να απομακρυνθούν μακριά από τα τεράστια κύματα που δημιουργούν τα ακραία αυτά καιρικά φαινόμενα.

Ένα από αυτά είναι και η θαλάσσια χελώνα, Ίσλα. Όπως τονίζουν οι επιστήμονες, η χελώνα περιπλανιόταν από την ακτή της Βιρτζίνια όταν τυχαία παρασύρθηκε από τον τυφώνα Φλόρενς που έπληξε πέρσι τις ΗΠΑ.

Οι ειδικοί τότε ανησύχησαν πως θα έχανε τη ζωή της από την καταστροφική καταιγίδα, η Ίσλα όμως κατάφερε να επιβιώσει κολυμπώντας προς τον βυθό της θάλασσας.

Σε γενικές γραμμές τα ψάρια που ζουν κοντά στην επιφάνεια μπορεί να αισθανθούν κάποια αναταραχή κατά το πέρασμα του τυφώνα. Τα περισσότερα όμως πλάσματα της θάλασσας -συμπεριλαμβανομένων των δελφινιών, των καρχαριών και των φαλαινών- συνήθως κολυμπούν σε πιο βαθιά νερά.

Αναφέρεται επίσης πως οι αλλαγές στη θερμοκρασία του νερού και την αλατότητα μπορεί να είναι επίσης καταστροφικές για τη θαλάσσια ζωή. Οι τυφώνες μπορούν να δημιουργήσουν μαζικά κύματα.

Αποτέλεσμα αυτού είναι πολλές φορές η δημιουργία ζεστών επιφανειακών υδάτων με τα ψυχρότερα να κινούνται χαμηλότερα παράγοντας ρεύματα με μεγαλύτερες μάζες αλατιού μέχρι και 91 μέτρα κάτω από την επιφάνεια.

Τα ρεύματα αυτά είναι τόσο ορμητικά που μπορεί να αποπροσανατολίσουν ακόμα και να σκοτώσουν δεκάδες θαλάσσια είδη.

Αυτό που λίγοι επίσης γνωρίζουν είναι πως οι τυφώνες φέρνουν και έντονες βροχές και ως εκ τούτου το γλυκό νερό πλημμυρίζει συχνά τις παράκτιες περιοχές. Επειδή όμως το γλυκό νερό είναι λιγότερο πυκνό από το αλμυρό, αναδύεται πάνω στην επιφάνεια.

Η διαδικασία όμως αυτή δεν αφήνει το οξυγόνο να να φτάσει μέχρι τον πυθμένα της θάλασσας, γεγονός το οποίο μπορεί να έχει δραματικές συνέπειες για τα έμβια όντα.

Open Image Modal
12MN via Getty Images

Οι τυφώνες επίσης γεμίζουν βρωμιές και άμμο τις ρηχές θάλασσες, πράγμα το οποίο μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο των ψαριών φράσσοντας τα βράγχια τους.

Οι ειδικοί εκτιμούν πως αυτός είναι πιθανότατα ένας από τους λόγους που σκοτώθηκαν περίπου 9,4 εκατομμύρια ψάρια αλμυρού νερού το 1992 κατά τη διάρκεια του τυφώνα Άντριου.

Το βρώμικο, άρα σκοτεινό νερό, εμποδίζει επίσης το φως του ήλιου να φτάσει στα κοράλλια της θάλασσας. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με τα πορίσματα συγκεκριμένων ερευνών, η κοραλλιογενής κάλυψη στην Καραϊβική μειώθηκε κατά 17% σε μόλις ένα χρόνο μετά το χτύπημα ενός τυφώνα.

Τα πράγματα βέβαια δεν ήταν πάντα τόσο άσχημα για τη θαλάσσια ζωή. Μετά την καταστροφή σχεδόν του 90% των αλιευτικών σκαφών από τον τυφώνα Κατρίνα στο Μισισιπή, οι επιστήμονες κατέγραψαν μια τεράστια αύξηση στις γεννήσεις των δελφινιών.

Χωρίς τα αλιευτικά σκάφη, τα δελφίνια βρέθηκαν ξαφνικά με περισσότερη διαθέσιμη λεία η οποία βοήθησε τους πληθυσμούς τους να ευδοκιμήσουν.

 

Open Image Modal
Bank of the Amazon river during the low water season. Amazonia. Jungle on the border of Brazil and Peru. South America.Bank of the Amazon river during the low water season. View from the deck of a cargo boat on sunrise of the moon. Amazonia. Peru. South America.
12MN via Getty Images