Είναι ένα αφρικανικό -επώδυνο- «μέτρο» που στόχο έχει να σταματήσει την ανάπτυξη του στήθους, ώστε να μην αποτελεί εργαλείο λαγνείας των ανδρών. Με μια καυτή πέτρα «σιδερώνουν» το στήθος των μικρών κοριτσιών. Και σύμφωνα με έρευνα του Guardian, αυτή η απίστευτη πρακτική εφαρμόζεται και στην Βρετανία.
Κοινωνικοί λειτουργοί σε Λονδίνο, Yorkshire, Essex και West Midlands αποκαλύπτουν ότι εκατοντάδες κορίτσια προεφηβικής ηλικίας που κατάγονται από αφρικανικές χώρες έχουν υποστεί στη Βρετανία αυτό το βασανιστήριο. Η Margaret Nyuydzewira, υπεύθυνη του Came Women and Girls Development Organisation (Cawogido), κάνει λόγο για τουλάχιστον 1.000 περιπτώσεις κοριτσιών.
Είναι μια πρακτική που, σε αντίθεση με την κλειτοριδεκτομή που μεταφέρονται τα κορίτσια εκτός χώρας, το σιδέρωμα του στήθους γίνεται μέσα στο σπίτι που διαμένουν στη Βρετανία. Η μητέρα, κάποια θεία ή η γιαγιά του κοριτσιού, χρησιμοποιώντας τις καυτές πέτρες, κάνει «μασάζ» στο στήθος του μικρού κοριτσιού για να «καταστρέψει τους ιστούς» και να σταματήσει ή να επιβραδύνει την ανάπτυξη. Οι θήτες ισχυρίζονται ότι είναι ένα παραδοσιακό μέτρο που μειώνει την προσοχή των αντρών στο γυναικείο σώμα και κατ επέκταση μειώνει την παρενόχληση, τις σεξουαλικές επιθέσεις και τους βιασμούς. Οι ειδικοί ωστόσο το χαρακτηρίζουν παιδική κακοποίηση που μπορεί να προκαλέσει σωματικά και ψυχολογικά τραύματα στο θύμα, μολύνσεις, αδυναμία θηλασμού στο μέλλον, ακόμη και καρκίνο.
Μια γυναίκα αποκαλύπτει στον Guardian ότι και εκείνη έκανε το ίδιο στην κόρη της όταν μπήκε στην εφηβεία.
«Πήρα την πέτρα, τη ζέστανα και μετά άρχισα το μασάζ στο στήθος της κόρης μου. ”Μαμά καίει” μου έλεγε η κόρη μου». Το παιδί μετά ήταν μελανιασμένο και η αστυνομία ανέκρινε την μητέρα πριν την αφήσουν ελεύθερη με σύσταση.
Η ψυχοθεραπεύτρια Leyla Hussein λέει ότι έχει μιλήσει με τουλάχιστον πέντε γυναίκες θύματα στο βόρειο Λονδίνο. «Όλες είχαν τη βρετανική υπηκοότητα. Η μια από αυτές κατέληξε να έχει εντελώς επίπεδο στήθος μετά από αυτό. Έλεγε συνέχεια: ”Έχω στήθος αγοριού”. Αλλά κανένας ποτέ δεν ρώτησε γι′ αυτό. Κανένας δεν την εξέτασε».
Όσο και αν είναι γνωστό στις αρχές, τίποτα δεν έχει γίνει για να εξαλειφθεί το φαινόμενο. «Οι Βρετανοί είναι τόσο ευγενικού που όταν ακούν κάτι τέτοιο, σκέφτονται τις πολιτισμικές ευαισθησίες. Αλλά όταν μιλάμε για παραδόσεις που βλάπτουν παιδιά, για όποια βλάβη προκαλείται στα παιδιά, είτε δημόσια είτε κρυφά, ο άνθρωπος που το κάνει θα πρέπει να λογοδοτήσει».