Πολλά είναι τα αρνητικά της πρόσφατης επίσκεψης του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα. Τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν ήδη γραφτεί και άλλα ακόμη περισσότερα θα γραφτούν στο άμεσο μέλλον, ειδικά για τις επιπτώσεις που η συνάντηση αυτή θα έχει στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις αλλά και στην εξέλιξη εθνικά σημαντικών ζητημάτων για την πατρίδα μας, όπως το ζήτημα της Μουσουλμανικής Μειονότητας στην Θράκη.
Μια επίσκεψη που από το πεδίο της υψηλής διπλωματίας πέρασε απότομα , και εις βάρος της ποιότητας των ελληνο-τουρκικών σχέσεων στο πεδίο της αντιπαράθεσης με όρους ποδοσφαίρου.
Σε αυτό το πλαίσιο και οι αναλύσεις του Τύπου της γειτονικής μας χώρας αναλώθηκαν σε μια αντιπαράθεση που στέκεται μακριά από την πολιτική αλλά κοντά στο ποδόσφαιρο. Με αναφορές σε νικητές και ηττημένους, με την σκιαγράφηση του Τούρκου Προέδρου Ταγιπ Ερντογάν ως ηγέτη που «τάπωσε» τους Έλληνες επισήμους, προστάτευσε τα συμφέροντα της Τουρκίας και υπερασπίστηκε τις χρόνιες διεκδικήσεις της «Τουρκικής» μειονότητας.
Επιπροσθέτως, για να δοθεί έμφαση στην «επιτυχία» της πρόσφατης επίσκεψης η πλειοψηφία των εφημερίδων , όπως επί παραδείγματι η φιλοκυβερνητική Sabah, παρουσιάζουν εκτενή αφιερώματα με τον τρόπο που παρουσίασαν τα Ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης την επίσκεψη με έμφαση στον αντιπολιτευόμενο τύπο, όπως η Καθημερινή, ο Ελεύθερος Τύπος και Τα Νέα. Η εφημερίδα Milliyet παρουσιάζει την επίσκεψη Ερντογάν από την σκοπιά της οικονομίας. Αλλά με μια μικρή λεπτομέρεια. Το πως η Τουρκία μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κρίσης μέσω της συνεργασίας με την γειτονικής μας χώρα. Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία παρουσιάζεται ως ο ισχυρός αυτής της διπλωματικής σχέσης που θα κάνει αυτό που δεν έκαναν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της Ελλάδος.
Σε άρθρο του ο διευθυντής της Αγγλόφωνης έκδοσης της Hurriyet, Μουράτ Γιετκίν, εντάσσει τις αναθεωρητικές δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν για την συνθήκη της Λοζάνης σε μια προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από την απόφαση του Τραμπ για την αναγνώριση ως πρωτεύσας του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ αλλά και να «πιάσει τους Έλληνες στον ύπνο που περίμεναν συζητήσεις γύρω από το εμπόριο και την οικονομία».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η μόνη εφημερίδα που στέκεται μακριά από εθνολαικιστικές κορώνες είναι η αντιπολιτευόμενη Cumhuriyet που αφιερώνει, ακόμη και τις ημέρες του «θριάμβου» για τα υπόλοιπα ΜΜΕ, του Ερντογάν, εκτενή ρεπορτάζ για την εν εξελίξει δίκη του Ιρανό-Τούρκου επιχειρηματία στην Νέα Υόρκη που απειλεί να αποτελέσει ένα γεγονός που ενδέχεται να αποσταθεροποιήσει την ήδη εύθραυστη εξουσία του Τούρκου Προέδρου
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει από τις διθυραμβικές αναλύσεις των γειτόνων μας, μια μικρή αλλά σημαντική παράμετρος, ότι ο Τύπος της Τουρκίας βρίσκεται υπό την απόλυτη κυριαρχία μιντιακών οργανισμών απόλυτα συνδεδεμένων με επιχειρηματίες που στηρίζουν προσωπικά τον Τούρκο Πρόεδρο. Παράλληλα, οι εκτενείς διώξεις μιας απόλυτα ελεγχόμενης δικαιοσύνης απέναντι στις μοναδικές αντιπολιτευόμενες φωνές δεν δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για μια αντικειμενική ανάλυση μιας επίσκεψης που περιείχε τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία για την δημιουργία καλών τίτλων στις εφημερίδες και τα χειρότερα δυνατά συστατικά για μια διπλωματική επίσκεψη.
Όποια όμως και αν είναι η περιγραφή από τον Τουρκικό τύπο της επίσκεψης , το δεδομένο παραμένει ένα, η Ελλάδα θα μπορούσε να πήγαινε καλύτερα προετοιμασμένη σε έναν διπλωματικό αγώνα δρόμου απέναντι σε έναν ηγέτη πανταχόθεν βαλλόμενο, για αυτό και επικίνδυνο.