Ο κόσμος καίγεται - και τα ανθρώπινα όντα διαχειρίζονται τον αγώνα.
Αυτό είναι το συνοπτικό μήνυμα της έκθεσης των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, η οποία παρουσιάζει τις καταστροφικές επιπτώσεις της κρίσης σε όλο τον κόσμο.
Η έκθεση καθιστά σαφές ότι η κλιματική αλλαγή που προκλήθηκε από τον άνθρωπο, η οποία αύξησε τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία περίπου 1,1 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα επίπεδα της εποχής πριν από τη βιομηχανική επανάσταση, «οδηγεί» τις ακραίες καιρικές συνθήκες και το κλίμα σε κάθε περιοχή σε όλο τον κόσμο.
Χωρίς επείγουσα δράση, τα αποτελέσματα θα είναι μη αναστρέψιμα, με τον βασικό περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1,5 βαθμούς Κελσίου - το οποίο οι χώρες δεσμεύτηκαν να τηρήσουν για να αποφύγουν τις πιο επικίνδυνες συνέπειες της υπερθέρμανσης - πιθανότατα να «σπάσουν» σε λίγο περισσότερο από μια δεκαετία.
Τα δάση θα πεθάνουν. Η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει. Πλημμύρες και πυρκαγιές θα αποτελούν μια ετήσια μάχη (για τον άνθρωπο). Η ζωή όπως την γνωρίζουμε θα αλλάξει για πάντα.
Η μελέτη, από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, είναι η μεγαλύτερη έκθεση που έγινε ποτέ για την κλιματική αλλαγή. Ο Μαρκ Μάσλιν καθηγητής επιστήμης των συστημάτων γης στο University College του Λονδίνου, το χαρακτήρισε «επιστημονική και πολιτική αφύπνιση για όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου».
Ο καθηγητής Ντέιβ Ριεϊ, διευθυντής του Ινστιτούτου Κλιματικής Αλλαγής του Εδιμβούργου, είπε ότι η έκθεση θα πρέπει να «δημιουργήσει ένα ρίγος στη ράχη όλων όσων το διαβάζουν».
Σίγουρα προκαλεί αρνητικές σκέψεις η ανάγνωση του κειμένου, ιδιαίτερα αν είμαστε κάποιοι που έχουν ήδη μειώσει την κατανάλωση κρέατος, κάνουν ποδήλατο για να κυκλοφορήσουν, χρησιμοποιούν ένα φλιτζάνι καφέ επαναχρησιμοποιήσιμο και ανακυκλώνουν με θρησκευτική ευλάβεια. Όταν έχουμε επιλέξει πολλά από τα πράσινα κουτάκια που μας λένε ότι πρέπει να σημειώσουμε, μια τέτοια καταδικαστική αναφορά μπορεί να κάνει τις προσπάθειές μας να μοιάζουν πέρα για πέρα άκαρπες.
Πρώτον, να είμαστε σίγουροι ότι τίποτα δεν είναι άσκοπο. Εκτός από την μείωση των επιπτώσεών μας στο αποτύπωμα άνθρακα στον πλανήτη, χρησιμοποιούμε την συμπεριφορά μας για να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα στις εταιρείες ότι η κλιματική αλλαγή είναι κάτι που πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη.
Αλλά ας είμαστε ρεαλιστές: για να έχουμε κάθε πιθανότητα αντιστροφής της κλιματικής αλλαγής, χρειαζόμαστε επίσης τα μεγάλα παιδιά να κάνουν τη δουλειά. Μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από τον Guardian μαζί με το Ινστιτούτο Ευθύνης του Κλίματος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόλις 20 επιχειρήσεις βρίσκονται πίσω από το ένα τρίτο των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα.
Είναι εύκολο να νιώθουμε συγκλονισμένοι όταν ακούμε μια στατιστική σαν αυτή και να νιώθουμε ότι η κλιματική αλλαγή είναι πολύ μεγάλη για να λυθεί. Αλλά, όπως λέει η Greenpeace, «έχουμε ήδη τις απαντήσεις, τώρα είναι ζήτημα να γίνουν πραγματικότητα».
Ο δρ. Νταγκ Παρ, επικεφαλής επιστήμονας στο Greenpeace του Ηνωμένου Βασιλείου, λέει ότι είναι κατανοητό αν αισθανόμαστε σοκαρισμένοι ή ανήσυχοι από την τελευταία έκθεση, αλλά ας υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι υπάρχει ακόμα χρόνος για δράση. «Ενώ τα άτομα μπορούν να κάνουν τα πάντα, είναι σαφές ότι οι μεγάλες επιλογές πρέπει να γίνουν από τις κυβερνήσεις και τις μεγάλες επιχειρήσεις», λέει στη HuffPost UK.
«Υπάρχουν πολλά που μπορούμε όλοι να κάνουμε για να τους πιέσουμε να πάρουν σοβαρά την κρίση».
Ως οικοδεσπότης της φετινής φθινοπωρινής παγκόσμιας συνόδου κορυφής για το κλίμα στη Γλασκώβη, η βρετανική κυβέρνηση έχει μεγάλο ρόλο στην πραγματοποίηση δράσης - και μπορείτε να τους πιέσετε να αναλάβουν τις σωστές δεσμεύσεις.
«Το να γράψετε σε κάποιον βουλευτή ή να υπογράψετε μια αναφορά μπορεί να σας βοηθήσει να δείξετε στους ηγέτες μας πόση δημόσια διάθεση υπάρχει για ισχυρή δράση σε αυτές τις συνομιλίες», λέει η δρ. Παρ.
«Μπορεί επίσης (αυτή η κίνηση) να τους ενθαρρύνει να αναλάβουν δράση στο σπίτι για να μειώσουν τις εκπομπές. Έχουμε ακόμη πολλά να κάνουμε για να μειώσουμε το αποτύπωμα άνθρακα από την θέρμανση σπιτιών...»
Πρέπει επίσης να δούμε αλλαγές από μεγάλες εταιρείες. Ο ρόλος των σούπερ μάρκετ και των εταιρειών γρήγορου φαγητού στην αποψίλωση των δασών είναι ένα μεγάλο ζήτημα για το κλίμα μας και πρέπει να το αλλάξουμε, λέει η ίδια. Ας κάνουμε ο καθένας την δική του καμπάνια (γι′ αυτό).
«Η συμμετοχή και η υποστήριξη εκστρατειών όπως η δική μας που καλεί τα βρετανικά σούπερ μάρκετ και τις εταιρείες γρήγορου φαγητού να εγκαταλείψουν τους καταστροφείς δασών από τις αλυσίδες εφοδιασμού τους είναι ένας καλός τρόπος άσκησης πίεσης», προσθέτει. «Ο συνδυασμός αυτού με την μείωση της κατανάλωσης κρέατος είναι επίσης μια καλή μορφή δράσης».
Οι υποσχέσεις από την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις είναι ένα πράγμα, αλλά η δράση είναι άλλο. Έτσι, αν δούμε ότι μια υπόσχεση δεν εκπληρώθηκε, ας συνεχίσουμε να κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου.
«Όλοι έχουμε να διαδραματίσουμε έναν ρόλο για να διασφαλίσουμε ότι θα τηρηθούν [οι υποσχέσεις]», λέει ο δρ Στήβεν Κορνέλιους, επικεφαλής σύμβουλος για την κλιματική αλλαγή και το WWF στην Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC).
«Πρέπει να δείξουμε στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων ότι νοιαζόμαστε για την καλή κατάσταση του πλανήτη μας και να τους υπενθυμίσουμε τις υποσχέσεις τους, είτε μέσω κοινωνικών μέσων ενημέρωσης είτε μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε βουλευτή ζητώντας τους να λογοδοτήσει στην κυβέρνηση».
Για να αντιμετωπίσουμε (τυχόν) συναισθήματά ανικανότητας, η δρ Παρ συνιστά να πλαισιώσουμε τον εαυτό μας με άτομα που λαμβάνουν σοβαρά υπόψη αυτό το ζήτημα, συμμετέχοντας σε μια οργάνωση που αγωνίζεται για την προστασία του περιβάλλοντος. Η Greenpeace είναι μια επιλογή ή υπάρχουν νέα κινήματα με νέους, όπως το Green New Deal Rising, λέει. «Το να συμπράξουμε μαζί με άλλους ανθρώπους σε εκστρατεία και δράση είναι ένας ισχυρός τρόπος δημιουργίας πίεσης για αλλαγή».
Όπως λέει κι ο δρ Κορνέλιους: «Έχουμε επιλογές και έχουμε τις λύσεις - απλά πρέπει να προχωρήσουμε γρηγορότερα και παραπέρα».