Θα σας φανεί αδιανόητο, αλλά, αν και μας χωρίζουν 517 χρόνια, έχω κάποια σχέση με τον Λεονάρντο ντα Βίντσι. Το περίεργο είναι πως ανακάλυψα αυτή τη σχέση.
Ένα απόγευμα παρακολουθούσα ένα ντοκιμαντέρ του BBC για τους μεγάλους της Αναγέννησης που παρουσίαζε τη ζωή και την ιστορία του πιο επινοητικού μυαλού της ανθρωπότητας, της μεγαλοφυίας που υπήρξε ο Λεονάρντο ως καλλιτέχνης, επιστήμονας, μηχανικός, εφευρέτης. Εκεί που μιλούσαν για τον χαρακτήρα του, τις συνήθειές του, την ασυνέπειά του στις παραγγελίες των έργων του, την τάση του δηλαδή να αφήνει τα έργα του ανολοκλήρωτα και να ενθουσιάζεται με καινούρια πράγματα, σκέφτηκα, ότι μοιάζουμε πολύ οι δυο μας σε αυτό που μας διχάζει να μας αρέσουν πάρα πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Την ίδια στιγμή, ενώ δεν ασχολούμαι με τα ζώδια, έψαξα να μάθω τι ζώδιο ήταν ο Λεονάρντο. Και τι σύμπτωση! Όχι μόνο είχαμε το ίδιο ζώδιο, αλλά είχαμε γεννηθεί και την ίδια μέρα, 15 Απριλίου!
Ο Λεονάρντο είναι γνωστός στους περισσότερους ως ζωγράφος, δημιουργός της υπέροχης Μόνα Λίζα, του Μυστικού Δείπνου, της Παναγίας των Βράχων, αλλά η αλήθεια είναι ότι σε όλη του τη ζωή ασχολήθηκε με μια ευρεία γκάμα επιστημών όπως η ανατομία, βοτανολογία, γεωλογία, αεροναυτική, αρχιτεκτονική, μουσική.
Γεννήθηκε στο Βίντσι της Τοσκάνης στην Ιταλία και αρχικά μαθήτευσε στο εργαστήρι του ξακουστού ζωγράφου και γλύπτη Βερρόκκιου στη Φλωρεντία. Ο Λεονάρντο δεν ζωγράφιζε συμβατικά όπως οι ζωγράφοι του 15ου αιώνα. Είχε εξαιρετικό ταλέντο στο σχέδιο αλλά ήταν τελειομανής και ήθελε να αποδίδει τα τοπία, τους ανθρώπους, εκ του φυσικού. Μελετούσε τη φύση, τις επιστήμες, παρατηρούσε τα πoυλιά πως πετάνε, ανάτεμνε το ανθρώπινο σώμα για να μελετήσει τη μυϊκή και οστική δομή, πειραματίζονταν με νέους μεθόδους ζωγραφικής, ανακάλυψε την τεχνική που λέγεται sfumato, σχεδίασε νέα πολεμικά όπλα και πολύπλοκα στρατιωτικά μηχανήματα για το Δούκα του Μιλάνου. Κρατούσε σημειώσεις χιλιάδες, σε σημειωματάρια γεμάτα με σχέδια, κείμενα, αποσπάσματα από βιβλία που διάβαζε. Όσο μελετούνε οι ερευνητές τις σημειώσεις του, τόσο έρχονται αντιμέτωποι με το σπάνιο εύρος και τη δημιουργικότητα του μυαλού του και τις φοβερές επιδόσεις του σε όλους αυτούς τους διαφορετικούς τομείς. ’Ήταν μοναδικός. Παρατηρούσε, ανέλυε, κατέγραφε. Είχε ακόρεστη περιέργεια για τα πάντα, τον ουρανό, τα σύννεφα, τα κύματα, την ανάπτυξη του εμβρύου μέσα στη μήτρα, την αρμονία των ήχων, το σχήμα των βράχων. Τα σώματα στα έργα του, αποκτούν δεξιοτεχνικά κίνηση, τα πρόσωπα συναίσθημα, οι πίνακες αναδύουν μια ατμοσφαιρική ένταση μοναδική.
Κάθε φορά που σκέφτομαι τον Λεονάρντο, εμπνέομαι. Ψάχνω να βρω τον τρόπο να γίνω πιο περίεργη για τα πράγματα γύρω μου. Να ενδιαφερθώ, να κοιτάξω, να παρατηρήσω τη φύση, τα ζώα, τους ανθρώπους με νέα ματιά, να ψάξω να μάθω καινούρια πράγματα, να εντοπίσω την ομορφιά των πραγμάτων. Με προσήλωση, επιμονή και οξυδέρκεια. Να βάλω τη φαντασία μου να δουλέψει για να δημιουργήσω πράγματα και καταστάσεις με νεανική φρεσκάδα και ενθουσιασμό.
’Όλοι μπορούμε να γίνουμε λίγο πιο αναγεννησιακοί στη ζωή μας μέσα στον κόσμο της αοριστίας του χαμόγελου της Μόνα Λίζα και στον κόσμο των απαλών σκιών του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Και όπως λέει και ο ίδιος, «αν θέλουμε να δούμε τις ομορφιές που θα μας συνεπάρουν, μπορούμε και να τις δημιουργήσουμε μόνοι μας».