Ορισμένες από τις πλούσιες χώρες που, τον περασμένο χρόνο, κέρδισαν εύσημα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, σήμερα βρίσκονται πολύ πίσω ως προς τον εμβολιασμό των κατοίκων τους. Κάποιες από αυτές δε, ιδιαίτερα στην Ασία, βλέπουν τα κρούσματα του κορονοϊού να αυξάνονται.
Στην Ιαπωνία, τη Ν. Κορέα και τη Ν. Ζηλανδία, οι ρυθμοί των εμβολιασμών είναι πολύ αργοί, σε πλήρη αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπου σχεδόν ο μισός πληθυσμός έχει ήδη κάνει τουλάχιστον μία δόση εμβολίου. Στην Βρετανία και στο Ισραήλ, τα ποσοστά των εμβολιασμένων είναι ακόμα υψηλότερα.
Η Ιαπωνία, η Ν. Κορέα και η Ν. Ζηλανδία, όχι απλώς βρίσκονται στον πάτο της λίστας των χωρών του ανεπτυγμένου κόσμου σε σχέση με τους εμβολιασμούς, αλλά είναι πιο κάτω και από χώρες όπως η Βραζιλία και η Ινδία, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Our World in Data.
Η Αυστραλία, η οποία δεν δημοσιοποιεί τον συνολικό αριθμό των εμβολιασμών, δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά, όπως και άλλες χώρες που θεωρήθηκαν πετυχημένες στην αντιμετώπιση της πανδημίας, μεταξύ των οποίων η Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ και η Ταιβάν.
Το πρόβλημα της Ιαπωνίας
Αυτή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει καθώς οι καμπάνιες εμβολιασμού εντείνονται, αλλά, εν τω μεταξύ, πρώην πετυχημένες χώρες είναι σήμερα εκτεθειμένες στον ιό και αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες καθυστερήσεις για την άρση των περιοριστικών μέτρων.
Η Ιαπωνία, για παράδειγμα, έχει εμβολιάσει μόλις το 1% του πληθυσμού και βρίσκεται ενώπιον σημαντικής, νέας έξαρσης της πανδημίας, δέκα βδομάδες πριν την - ήδη καθυστερημένη - έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, χωρίς επισκέπτες από το εξωτερικό.
Την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε παράταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης έως το τέλος του μήνα και επιβεβαίωσε περισσότερα από 7.000 νέα κρούσματα στις 8 Μαΐου - ο υψηλότερος αριθμός από τον Ιανουάριο.
Μέρος του προβλήματος είναι η γραφειοκρατία. Χώρες που αντιμετώπισαν μεγάλο αριθμό θανάτων από τον κορονοϊό, συχνά παρέκαμψαν κανόνες και προχώρησαν σε βιαστικές εγκρίσεις εμβολιασμών, καθυστερώντας την δεύτερη δόση με στόχο να μεγιστοποιήσουν τον αριθμό των ατόμων που έκαναν το πρώτο εμβόλιο.
Στο Ισραήλ, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου διαπραγματεύτηκε προσωπικά με τον επικεφαλής της Pfizer, Αλμπερτ Μπουρλά, την πρόσβαση στα εμβόλια το ταχύτερο δυνατόν και επιστράτευσε τον στρατό της χώρας για να εμβολιάσει τον πληθυσμό. Στις ΗΠΑ, κάποιες ομάδες μοίραζαν ντόνατ, δωρεάν ποτά, ακόμα και μαριχουάνα για να πείσουν τον κόσμο να σηκώσει τα μανίκια.
Η Ιαπωνία επέλεξε μία πιο παραδοσιακή τακτική έγκρισης, η οποία απαιτούσε ένα επιπλέον επίπεδο κλινικών δοκιμών για εμβόλια, τα οποία είχαν ήδη δοκιμαστεί αλλού και χρησιμοποιούνταν ευρέως.
Οι οδοντίατροι της χώρας και θέλουν να βοηθήσουν και έχουν την σχετική έγκριση, αλλά δεν έχουν κληθεί. Ο εμβολιασμός από φαρμακοποιούς, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ ή από εθελοντές με σύντομη εκπαίδευση, όπως συμβαίνει στη Βρετανία, είναι αδιανόητη στην Ιαπωνία.
Καθυστερεί η Ν. Ζηλανδία
Η Νέα Ζηλανδία ενέκρινε το εμβόλιο της Pfizer τον Φεβρουάριο, δύο μήνες μετά την έγκρισή του από τις αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Ο αρμόδιος υπουργός για την αντιμετώπιση του COVID-19, Κρις Χόπκινς, είχε υποσχεθεί πέρισι ότι η Ν. Ζηλανδία θα βρισκόνταν ”στην κορυφή της ουράς” για τα εμβόλια. Σήμερα υποστηρίζει ότι το πρόβλημα είναι η διαθεσιμότητα.
″Προχωράμε με τον ρυθμό που μας επιτρέπει ο αριθμός των εμβολίων που διαθέτουμε” δήλωσε στο Associated Press. Η Pfizer αρνήθηκε να σχολιάσει το θέμα, παραπέμποντας τις σχετικές ερωτήσεις στην κυβέρνηση της Ν. Ζηλανδίας.
Η Αυστραλία, από την πλευρά της, αντιμετωπίζει μία σειρά άλλων θεμάτων. Τα σχέδιά της για παραγωγή Ασυτραλέζικων εμβολίων γκρεμίστηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν ένας πολλά υποσχόμενος παραγωγός αποκλείστηκε, λόγω ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων σε τεστ για HIV.
Στη συνέχεια, η Ευρωπαϊκή Ενωση μπλόκαρε τη μεταφορά περισσότερων από 250.000 δόσεων εμβολίων της AstraZeneca στην Αυστραλία τον Μάρτιο, κρατώντας τα για την Ευρώπη. Οι δε αρχές της Αυστραλίας άλλαξαν γνώμη και προτίμησαν το εμβόλιο της Pfizer αντί της AstraZeneca για τα άτομα κάτω των 50 ετών, με αποτέλεσμα μεγαλύτερες καθυστερήσεις.
”Περιμένουμε και βλέπουμε”
Στη Ν. Κορέα, κυβερνητικοί αξιωματούχοι επέμειναν στην πολιτική του ”περιμένουμε και βλέπουμε” σχετικά με τα εμβόλια, υποστηρίζοντας ότι το μέγεθος της πανδημίας στην χώρα ήταν πολύ μικρότερο από ότι στην Ευρώπη ή στην Αμερική. Τους τελευταίους μήνες, όμως, τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται, η κοινή γνώμη πιέζει και η κυβέρνηση έχει επισπεύσει τις διαπραγματεύσεις με τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Ο πρωθυπουργός της Ν. Κορέας, που ανησυχεί για πιθανές ελλείψεις, έχει αρχίσει να σκέφτεται την εφαρμογή των μέτρων που έχουν ληφθεί στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ινδία, για τον περιορισμό των εξαγωγών εμβολίων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πανδημία στο εσωτερικό της χώρας.
Στην Ταϊβάν το 1% του πληθυσμού έχει κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου, καθώς έχει παραληφθεί μόνο μία ελάχιστη ποσότητα από τα εκατομμύρια των δόσεων που έχουν παραγγελθεί. Η χώρα αναπτύσσει και το δικό της εμβόλιο, το οποίο θα είναι διαθέσιμο στο τέλος Ιουλίου.