Πολλοί κάτοικοι της Καμπούλ ανακουφίστηκαν, ως ένα βαθμό, καθώς η πόλη πέρασε στα χέρια των Ταλιμπάν χωρίς αστικές μάχες.
Οι μάχες για τον έλεγχο της πρωτεύουσας του Αφγανιστάν μεταξύ 1992 και 1996 προκάλεσαν είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερους από 25.000 νεκρούς.
Ωστόσο, λίγοι πιστεύουν τους ισχυρισμούς των Ταλιμπάν ότι έχουν αλλάξει από την εποχή που επέβαλαν έναν ασυνήθιστα σκληρό συνδυασμό της Σαρίας (σ.σ. ισλαμικός νόμος) και προ-μοντέρνων φυλετικών εθίμων, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης στην εκπαίδευση των κοριτσιών. Οι μαχητές έχουν ήδη σταματήσει τις γυναίκες από τις δουλειές τους σε άλλες επαρχίες και διέταξαν τις οικογένειες να παραδώσουν τις κόρες τους για να «παντρευτούν» μέλη των Ταλιμπάν.
Οι ίδιοι δήλωσαν ότι θα κηρύξουν την αποκατάσταση του Ισλαμικού Εμιράτου του Αφγανιστάν - το όνομα που έδωσαν στο καθεστώς τους, το οποίο καθιερώθηκε στη δεκαετία του 1990 και εξαλείφθηκε από την Αμερική το 2001, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου από την Αλ Κάιντα, την τζιχαντιστική ομάδα που υπέθαλπταν οι Ταλιμπάν.
Ο Μοχάμαντ Νάιμ, εκπρόσωπος του πολιτικού γραφείου των Ταλιμπάν στη Ντόχα του Κατάρ δήλωσε ότι ο πόλεμος τελείωσε. Ζήτησε ειρηνικές σχέσεις με τη διεθνή κοινότητα και είπε ότι οι Ταλιμπάν δεν θέλουν να ζήσουν σε απομόνωση. Η μορφή του καθεστώτος θα είναι σύντομα σαφής, διεμήνυσε.
Ο Μουλάς Αμπντούλ Γάνι Μπαραντάρ, αναπληρωτής ηγέτης των Ταλιμπάν και επικεφαλής διαπραγματευτής, συνεχάρη το αφγανικό έθνος και παραδέχτηκε ότι είναι συγκλονισμένος από την επιτυχία του κινήματός του. «Δεν υπήρχε καμία προσδοκία ότι θα πετυχαίναμε τη νίκη σε αυτόν τον πόλεμο», είπε σε ένα σύντομο βίντεο. «Τώρα θα φανεί πώς μπορούμε να υπηρετήσουμε το έθνος μας», πρόσθεσε. «Μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι το έθνος μας θα έχει μια ειρηνική ζωή και ένα καλύτερο μέλλον». Ο Μουλά Μπαραντάρ θα πετάξει σύντομα για την Καμπούλ, ανέφεραν πηγές των Ταλιμπάν, όπου πιθανότατα θα αναλάβει ηγετικό ρόλο στη νέα κυβέρνηση. Ο Χαϊμπατουλάχ Αχουντζάντα μπορεί να είναι ο γενικός ηγέτης των Ταλιμπάν, αλλά ο Μουλάς Μπαραντάρ θα είναι το δημόσιο πρόσωπό τους.
Με την κατάκτησή του Αφγανιστάν να έχει πλέον ολοκληρωθεί, αρκετοί από τους άλλους ηγέτες του κινήματος μπορεί επίσης να βγουν από τη σκιά. Ανδρες όπως ο Σιρατζουντίν Χακάνι, στέλεχος της τρομακτικής φατριάς Χακάνι των Ταλιμπάν, καθώς και ο Μουλάς Γιακούμπ, γιος του ιδρυτή των Ταλιμπάν, Μουλά Ομάρ, είχαν ελάχιστο δημόσιο προφίλ μέχρι τώρα και πιστεύεται ότι κρύβονταν στο Πακιστάν. Τώρα μπορεί να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να αναλάβουν ανώτερους ρόλους.
Τα κυβερνητικά υπουργεία θα πρέπει, επίσης, να αναδιαμορφωθούν. «Εχουν οι Ταλιμπάν διευθυντικά στελέχη έτοιμα να παρέμβουν και να εκτελέσουν άμεσα τις κυβερνητικές λειτουργίες; Ή θα ζητηθεί από το προσωπικό του υπουργείου να παραμείνει στη δουλειά του, προς το παρόν; Αυτοί δεν είναι ″μεγάλοι παίκτες″, αλλά θα είναι κομβικοί για το τι θα συμβεί στη συνέχεια», εξηγεί ο Αντριου Γουάτκινς από τη δεξαμενή σκέψης Crisis Group.
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει διεθνής αναγνώριση των Ταλιμπάν. Η Δύση αντιμετωπίζει ένα δίλημμα: δεν θέλει να ενισχύσει οικονομικά την κυβέρνηση των Ταλιμπάν, αλλά ορισμένες κυβερνήσεις ελπίζουν, την ίδια ώρα, να χρησιμοποιήσουν μια ενδεχόμενη βοήθεια ως μοχλό για να προκαλέσουν την υιοθέτηση μιας πιο λογικής συμπεριφοράς στους νέους κυβερνήτες.
Αλλά ο Ιμράν Χαν, ο πρωθυπουργός του γειτονικού Πακιστάν, που υποστηρίζει εδώ και καιρό την ομάδα, χαιρέτισε τη νίκη τους. «Εσπασαν τις αλυσίδες της δουλείας στο Αφγανιστάν», είπε. Ο υπουργός του Πακιστάν για το κλίμα έγραψε στο Twitter ότι «οι άνθρωποι χαίρονται σε όλο το Αφγανιστάν». Και η κατάκτησή τους χαιρετίστηκε από το μεγαλύτερο θρησκευτικό πολιτικό κόμμα της χώρας, Jamiat Ulema-e-Islam (JUI-F).
Aλλοι, ωστόσο, είναι λιγότερο ενθουσιασμένοι. «Δεν θέλουμε κανέναν να αναγνωρίσει διμερώς τους Ταλιμπάν», δήλωσε ο Μπόρις Τζόνσον, πρωθυπουργός της Βρετανίας. «Θέλουμε μια ενιαία θέση μεταξύ όλων των ομοϊδεατών, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποτρέψουμε την επιστροφή του Αφγανιστάν σε ένα γόνιμο έδαφος για τρόμο». Ακόμα και ο Τζόνσον, πάντως, άφησε να εννοηθεί ότι η αναγνώριση μπορεί να έρθει, εάν οι Ταλιμπάν τηρήσουν τις «προϋποθέσεις» γύρω από την τρομοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα «και πολλά άλλα πράγματα».
Οι Ταλιμπάν είχαν δύο δεκαετίες που ονειρεύονταν τι θα κάνουν όταν αποκαταστήσουν το εμιράτο τους. Τις επόμενες μέρες ο κόσμος θα μάθει ποια ήταν τα όνειρά τους.
Πηγή: Economist