Μία αρκετά ενδιαφέρουσα ανάλυση για τη συμπεριφορά του κ. Ερντογάν παρουσιάσθηκε μεταφρασμένη στα ελληνικά εδώ. Αξιοπρόσεκτο σημείο του εν λόγω άρθρου είναι το εξής: «...Τα εδάφη στη σημερινή Σαουδική Αραβία, τη Συρία, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Λίβανο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία...». Με λίγα λόγια, ουσιαστικά ο εν λόγω σοβαρότατος Τούρκος δημοσιογράφος υπονοεί το γεγονός πως κατά βάθος, στο πίσω μέρος του μυαλού του κ. Ερντογάν το νεο-οθωμανικό του σχέδιο συμπεριελάμβανε, και ίσως συνεχίζει να συμπεριλαμβάνει (;), όχι μόνο τα ανατολικά (τη Μοσούλη), όχι μόνο τα δυτικά (την Ελλάδα), αλλά εμμέσως και τα νότια (το Ισραήλ ;;;). Γι' αυτό οι Τούρκοι επικριτές του κ. Ερντογάν φαίνεται να έχουν ψιλοτρομάξει: ο νεο-οθωμανισμός δεν είναι ξεκάθαρο τι περιλαμβάνει... Περιλαμβάνει και τα οθωμανικά εδάφη του σημερινού Κράτους του Ισραήλ; Εδάφη τα οποία μέσω της μυστικής συμφωνίας Sykes-Picot και αργότερα της συμφωνίας Balfour οδήγησαν στην ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ;
Από καιρό προσπαθώ να δώσω αυτή τη διάσταση της νεο-οθωμανικής ονείρωξης του κ. Ερντογάν. Πχ. εδώ ανέφερα πως «...Προσωπική εκτίμηση είναι πως ο Ερντογάν θα θέσει σε πλήρη εφαρμογή το σχέδιό του για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ας ξαναθυμίσουμε πως κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τόσο η Ελλάδα όσο και το Ισραήλ ως Κράτη δεν υφίστανται...». Αλλά και εδώ ανέφερα: «...οι δύο κορυφές του τριγώνου σε εκείνη την τάξη πραγμάτων, εκείνη την περίοδο, δεν υφίστανται ως κρατικές οντότητες: η Ελλάδα και το Ισραήλ. Εμείς οι Έλληνες αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά. Οι φίλοι μας Ισραηλινοί το έχουν αντιληφθεί;...»
Ας κάνουμε μία υπόθεση υπό τη μορφή παίγνιου.
Ας υποθέσουμε πως ο κ. Ερντογάν τελικώς επιτίθεται στην Ελλάδα. Δεν έχει σημασία που. Προσωπικά εκτιμώ πως σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν 2 πιθανά ενδεχόμενα όσον αφορά τη στάση του Ισραήλ (το ενδεχόμενο συμμαχίας του Ισραήλ με την Τουρκία εναντίον της Ελλάδας το αποκλείω άνευ συζήτησης λόγω του προαναφερόμενου αναθεωρητισμού της Τουρκίας...).
Όλα τα παραπάνω είναι υποθετικά σενάρια. Είναι παίγνια με συγκεκριμένες πιθανότητες.
Ενδεχόμενο 1. Το Ισραήλ παραμένει απαθές: δηλαδή δεν κάνει τίποτε, απλώς παρακολουθεί, δεν παίρνει θέση, μένει ουδέτερο.
Σε αυτή την περίπτωση ανοίγουν 2 υπο-ενδεχόμενα:
Υπο-ενδεχόμενο Α. Η Ελλάδα χάνει: το όνειρο του κ. Ερντογάν για ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αρχίζει να πραγματοιείται . Η Τουρκία μετατρέπεται σε εν δυνάμει απόλυτο ηγεμόνα στη Μεσόγειο με μεγάλους κινδύνους για την υπόσταση του Κράτους του Ισραήλ... Ποια η επόμενη κίνηση του κ. Ερντογάν; Θα «κατευθυνθεί» προς τα νότια; Θα επιτεθεί στο Ισραήλ; Βέβαια, στο σημείο αυτό ας θυμόμαστε πως το Ισραήλ διαθέτει πυρηνικά. Όμως από αυτό το σημείο και πέρα, αν η Ελλάδα χάσει, το Ισραήλ θα βρίσκεται πλέον απολύτως απομονωμένο εσαεί χωρίς κανένα φίλο στην περιοχή. Προσωπικά εκτιμώ πως αυτή θα είναι η επόμενη κίνηση του κ. Ερντογάν. Μετά την Ελλάδα, θα έχει σειρά το Ισραήλ... Ας το γνωρίζουν οι φίλοι μας οι Ισραηλινοί...
Υπο-ενδεχόμενο Β: Η Ελλάδα κερδίζει: σε αυτή την περίπτωση οι Ισραηλινοί δεν θα έχουν αποκομίσει κάποιο όφελος...
Ενδεχόμενο 2. Το Ισραήλ παίρνει θέση, βοηθά αμυντικά την Ελλάδα εναντίον της επιτιθέμενης Τουρκίας καθώς διαβλέπει πως αν η Ελλάδα χάσει, έρχεται η σειρά του. Δημιουργούνται οι κατάλληλες συνέργειες (1+1 = 3), η Τουρκία χάνει, η νεο-οθωμανική ονείρωξη διαλύεται, επέρχεται νέα Βεστφαλιανή ισορροπία στην περιοχή της Μεσογείου και τελικώς οι ορυκτοί πόροι της περιοχής (αυτό είναι το διακύβευμα: μη γελιόμαστε) αξιοποιούνται με όρους βιώσιμης ανάπτυξης... game over.
Όλα τα παραπάνω είναι υποθετικά σενάρια. Είναι παίγνια με συγκεκριμένες πιθανότητες. Οι καταστάσεις αλλάζουν διαρκώς. Σε κάθε περίπτωση όμως, πολύ θα ήθελα να είμαι «μία μύγα στον τοίχο» του δωματίου που στεγάζει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ...
Οι φίλοι μας Ισραηλινοί λένε δικαιωματικά για το Ολοκαύτωμα: «Ποτέ Ξανά».
Ομοίως, οι Έλληνες λέμε για την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: «Ποτέ Ξανά».
Η Ελληνοϊσραηλινή φιλία είναι «καταδικασμένη» να πετύχει και να κρατήσει για πολλά-πολλά-πολλά χρόνια...