Ο καθηγητής Bassam Tibi (συριακής καταγωγής ειδικός επί ισλαμικών θεμάτων και καθηγητής στην έδρα των Διεθνών Σχέσεων του πανεπιστημίου Georg-August στο Göttingen την περίοδο 1973-2009), κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα της Deutsclandfunk-Kultur στις 21-8-16, εξέφρασε τις παρακάτω σκέψεις όσον αφορά στο πολιτικό τοπίο της Τουρκίας:
«Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) είναι ένα κόμμα ισλαμιστικό». Και καταλήγει στο συμπέρασμα συγκρίνοντας παλιότερες εποχές, τότε που η Τουρκία με το μοντέλο χωρισμού θρησκείας και πολιτικής αποτελούσε αντικείμενο θαυμασμού για τους φιλελεύθερους Μουσουλμάνους, σήμερα, η τωρινή εξέλιξη της Τουρκίας «πρέπει να θεωρείται ως σοβαρό εμπόδιο για την επιθυμητή συμβολή της χώρας στην ΕΕ».
Η Τουρκία έχει απομακρυνθεί αισθητά από την ΕΕ. Εννοεί ότι ενώ το AKP παρουσιάστηκε ως το τουρκικό αντίστοιχο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας, δηλαδή ως ένα ισλαμικό-συντηρητικό κόμμα, σύμφωνα με την εμπειρία και τις γνώσεις του, εξελίχθηκε σε ισλαμιστικό.
Από τον καιρό της ίδρυσης του το 2001,το κόμμα αυτό συνδεόταν στενά με τους Μουσουλμάνους Αδελφούς της Αιγύπτου, της Συρίας, με την Χαμάς και όλες τις υπόλοιπες μουσουλμανικές οργανώσεις, όπως συμβαίνει τώρα και στη Λιβύη. Το AKP είναι εναντίον των Κούρδων και προβάλλει πρότυπα «εχθρών». Κύριος «εχθρός» είναι οι Κεμαλιστές και πάνω από αυτούς οι Αλεβίτες και οι Κούρδοι. Ο καθηγητής Bassam Tibi προσθέτει: «Ο Ερντογάν είναι ένας Ισλαμιστής».
Κατά τη διάρκεια των «εκκαθαριστικών επιχειρήσεων» αυτές οι ομάδες έχουν πληγεί ιδιαίτερα. «Η ελίτ της Τουρκίας βρίσκεται κλεισμένη στις φυλακές». Εκεί βρίσκονται και περισσότεροι από 5.000 δικαστές και εισαγγελείς.
Από το 2016 μέχρι σήμερα η Τουρκία ακολουθεί μια ριζοσπαστική κατεύθυνση εξισλαμοποίησης και τρομοκρατίας.
Ένα άλλο στοιχείο ιδιαζούσης σημασίας όσον αφορά τον ισλαμιστικό-εξτρεμιστικό ριζοσπαστισμό του Ερντογάν είναι η εμφάνισή του με το χέρι υψωμένο σε χαιρετισμό, κατά το πρότυπο των Αδελφών Μουσουλμάνων της Αιγύπτου. Κατά την (σχεδιασμένη σύμφωνα με πολλούς) απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 ύψωσε το χέρι στους οπαδούς του με ανοιχτά δάχτυλα και τον αντίχειρα διπλωμένο, δηλαδή το σήμα της Ράμπια (R4bia-Ready for Brotherhood Independent Army), αναγνωριστικό σύνθημα των Μουσουλμάνων Αδελφών.
Ο Ερντογάν εξέφρασε ανοιχτά την συμπάθειά του προς τους Μουσουλμάνους Αδελφούς της Αιγύπτου όταν, ενώ μιλούσε αναφερόμενος στον θάνατο του πρώην προέδρου της Αιγύπτου Μόρσι, είπε ότι ευχόταν «τη θεία χάρη» στον «αδελφό και μάρτυρα». Κατόπιν απευθύνθηκε προς τον αιγυπτιακό λαό και εξέφρασε τα συλλυπητήριά του λέγοντας: «Ο αδελφός μας έμεινε 5 χρόνια στη φυλακή μαζί με χιλιάδες φίλων του».
Τον καιρό της αποκαλούμενης «Αραβικής Άνοιξης» ο τότε Υπουργός των Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου ακολουθούσε μια πολιτική που είχε ως στόχο την αντικατάσταση Αράβων δικτατόρων από κυβερνήσεις προσκείμενες στην Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Τουρκία γινόταν το καταφύγιο των Μουσουλμάνων Αδελφών.
Η ισλαμιστική κοσμοθεωρία του Ερντογάν γεννά «εχθρούς» και, επίσης, επηρεάζει ριζοσπαστικά εθνικές ομάδες στην Ευρώπη. Η παν-ισλαμική, φασιστική και ιμπεριαλιστική θεωρία του Ερντογάν απειλεί, επιπροσθέτως, την ειρηνική συνύπαρξη των πολυ-πολιτισμικών κοινωνιών της Ευρώπης. Η Τουρκία συνενώνει τα εξτρεμιστικά ισλαμικά κινήματα εναντίον του δυτικού κοσμικού τρόπου ζωής.
Οι εικόνες από τον εκτοπισμό ανθρώπων στα ελληνικά σύνορα ώστε να εκβιασθούν η Ευρώπη και η Ελλάδα, η διάχυτη αποστολή ανθρώπων με βάρκες στα ελληνικά νησιά, το γεγονός ότι ποδοπατήθηκε η συμφωνία της αναγνώρισης της Αγίας Σοφίας σε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και μουσείο και η μετατροπή της σε τζαμί (σίγουρα και άλλων μνημείων της UNESCO), η παραβίαση των συμφωνιών με την Ευρώπη στο θέμα της Λιβύης, η στρατιωτική επιθετική εμφάνιση στο χώρο της Μεσογείου, η συνάντηση με επικεφαλής της εξτρεμιστικής Χαμάς δείχνουν ξεκάθαρα ότι η δικτατορία στην Τουρκία υιοθετεί όλο και περισσότερο μια εξτρεμιστική ισλαμιστική ιδεολογία κατά τα πρότυπα των Μουσουλμάνων αδελφών και τις μεθόδους των Τζιχαντιστών στον αγώνα της εναντίον της Δύσης.
Διότι το παράδειγμα των τραγικών γεγονότων στα σύνορα της Ελλάδας τον Μάρτιο του 2020 και η μέθοδος εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου με την μεταφορά ανθρώπων στα ελληνικά νησιά, δεν είναι τίποτε άλλο από απόδειξη της προσπάθειας για εξάπλωση της γεωπολιτικής επιρροής της και υπογράμμιση της απειλής ενάντια στην Ελλάδα.
Ο ανθρώπινος πόνος και η μοίρα γίνονται αντικείμενο διαρκούς εκμετάλλευσης με σκοπό να εκβιασθούν η Ευρώπη και η Ελλάδα.
Αυτός είναι ο στόχος και των διαρκών απειλών εναντίον της Ελλάδας για καταγγελία της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923, η μη αναγνώριση των συνόρων και η παραίτηση από κάθε πολιτισμένη σχέση με την γείτονα χώρα.
Στη Γάζα η Χαμάς προκάλεσε συνειδητά τον θάνατο παιδιών και γυναικών για να κερδίσει την δημόσια προσοχή και να στρέψει τα ΜΜΕ εναντίον του Ισραήλ, συχνά με επιτυχία.
Η «Υπεράσπιση του Συντάγματος» στη Γερμανία και οι ευρωπαϊκές χώρες δεν μπορούν πλέον να παρακολουθούν απαθώς την ριζοσπαστικοποίηση της τουρκικής κυβέρνησης.
Το «Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης για την Δημοκρατία» όπως αναφέρεται στην «Υπεράσπιση τους Συντάγματος» φαίνεται να αποτυγχάνει δραματικά.
Η «Υπεράσπιση του Συντάγματος» της Γερμανίας θα μπορούσε να παρακολουθήσει και να καταπολεμήσει τα ισλαμιστικά κινήματα. Σ’αυτά ανήκει και η «Μουσουλμανική Αδελφότητα”. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες έχει εκπροσώπους σε περισσότερες από 70 από τις επικρατέστερες μουσουλμανικές χώρες.
Η στρατηγική την οποία η «Υπεράσπιση του Συντάγματος» θα μπορούσε να εφαρμόσει είναι μια στενή εθνική και διεθνής συνεργασία όλων των Αρχών ασφαλείας ώστε να εντοπίζει και να καταπολεμά τις δομές υπέρβασης των συνόρων από τους Ισλαμιστές.
Οι στόχοι αυτών των οργανώσεων έρχονται σε αντίθεση με την ελεύθερη, δημοκρατική τάξη της Γερμανίας και της Ευρώπης.
Οι κύριοι πρωταγωνιστές των Ισλαμιστών προέρχονται από τις συνοριακές περιοχές του Αφγανιστάν και του Πακιστάν. Εκεί εξάλλου έχουν εκπαιδευτεί. Η Ελλάδα θα έπρεπε να ζητήσει την βοήθεια των διεθνών Αρχών ασφαλείας και να ανακαλύψει και να απελάσει όσο γίνεται πιο γρήγορα τους ενόχους του εμπρησμού στη Μόρια αλλά και τους πρόθυμους για βία Ισλαμιστές όπου και εάν αυτοί βρίσκονται. Οι Ισλαμιστές κατά κανόνα δεν καταδιώκονται στις περισσότερες χώρες από όπου κατάγονται. Δεν θα έπρεπε να τους αναγνωρίζεται δικαίωμα αίτησης ασύλου όπως σ’ αυτούς που πράγματι χρειάζονται βοήθεια δηλαδή τους Γιεσίδες Κούρδους, τους Χριστιανούς Αλεβίτες και τους φιλελευθερους με τους οποίους μπορούμε να συνυπάρξουμε.
Η Ευρώπη, όποιοι και αν είναι οι οικονομικοί και στρατηγικοί λόγοι που την ωθούν, δεν μπορεί πλέον να ανεχθεί ή να αγνοήσει τις σύγχρονες εξελίξεις στην Τουρκία χωρίς να επισύρει σοβαρότατες συνέπειες με τη στάση της.