Δώστε εσείς στην Ένωση Εφοπλιστών Ελλάδος, πρώτοι, μαθήματα ανθρωπιάς κι αλληλεγγύης.
Όπως ο Βεργωτής το 1953…
Τότε που ισοπεδώθηκε η Κεφαλλονιά. Ο Γιώργος Βεργωτής έκτισε με δική του δαπάνη ένα ολόκληρο χωριό. Τα Κουρκουμελάτα. Απλά σπίτια. Για όλους τους ιδιοκτήτες, τους οικονομικά αδύναμους εργάτες της γης και της θάλασσας. Επιτέλεσε Μέγα Έργο, κοινωνικό, ηθικό, πνευματικό καθώς πρόταξε ό,τι ανώτερο απορρέει από το Αγαθόν.
Σήμερα, κι αύριο και μεθαύριο, στα χείλη όλων μας είναι το όνομα των «Βεργωτή» (γιατί είναι όλες οι γενιές αυτής της οικογένειάς Ευεργέτες) με υπερηφάνεια, σεβασμό, αγάπη και αιώνια ευγνωμοσύνη.
Σήμερα που η πληθώρα των μεγάλων, σεμνών και αναντίρρητα ανιδιοτελών ευεργετών σβήστηκε –τουλάχιστον κατά το μεγαλύτερο μέρος της- από το «glamorous» και την κενοδοξία, που αναζητούν με ό,τι τίμημα την προβολή – καλή ή κακή- φιγουράροντας προκλητικά πάντα, σε όλον τον απαστράπτοντα ματαιόδοξο κόσμο, σήμερα που η ίδια η Φύση στράφηκε χωρίς επιστροφή κατά του δημιουργήματός της, κατά του Ανθρώπου σήμερα, καλείσθε όλοι εσείς που διαθέτετε την οικονομική ισχύ να σκύψετε μπροστά στον ξυπόλητο Χριστό και να Του πλύνετε τα πόδια.
Ναι… εσείς.
Όλοι εσείς στην Ένωση Εφοπλιστών Ελλάδος.
Να αναλάβει κάθε ένας να κτίσει ένα χωριό. Ένα από αυτά που «κατάπιε» η αδηφάγος λαίλαπα που έκαμε και δάκρυσε κι οργίσθηκε όλη η πατρίδα μας κοιτάζοντας αμίλητη και παράλυτη τα χρώματα της δαντικής Κόλασης να ξεφεύγουν από τα βιβλία και να επαληθεύονται με κρότους, ουρλιαχτά, βουητό θανάτου.
Να κτίσετε ένα από αυτά τα χωριά που, πολλοί από εμάς, πρωτακούσαμε τώρα. Και πρωτομάθαμε την ύπαρξή τους μέσα από τις ώρες της καταστροφής. Που κατοικούνται από ανώνυμους τούς οποίους δεν γράφουν έντυπα, κι ούτε έχουν ποτέ μιλήσει μπροστά σε κάμερες.
Εύβοια, Ηλεία, Αττική… σάς καλούν…
Αιώνια μνήμη αγάπης και σεβασμού από όλον τον Ελληνικό Λαό.
***
Ευρυδίκη Λειβαδά