Λίγο αν ψάξετε στο Twitter και το Instagram, θα δείτε πολλές φορές τα hashtags #emptyflight και #emptyplane.
Η εξαφάνιση των επιβατών συνδέεται με την πανδημία του κορονοϊού και όχι άδικα. Οι σκληροπυρηνικοί επιβάτες που συνεχίζουν να ταξιδεύουν βρίσκονται σε μια πτήση-φάντασμα.
Το πλήρωμα και τα καύσιμα είναι πολύ δαπανηρά για τις εταιρείες, ακόμη και αν κάνουν μια μόνο άδεια πτήση. Γιατί λοιπόν συνεχίζουν και πετάνε; Ο λόγος θυμίζει ρουλέτα. Τη ρουλέτα των καλών ωρών σε δημοφιλείς προορισμούς, αναφέρει το CNN.
Πτώση της ζήτησης
Υπάρχουν αεροπορικές που έχουν ακυρώσει πτήσεις, όπως η Lufthansa. Άλλες προσπαθούν να πείσουν τους επιβάτες τους ότι ο αέρας της καμπίνας είναι καθαρός, όπως η Emirates, για παράδειγμα, που τουίταρε ένα βίντεο στο οποίο αναφέρει ότι οι καμπίνες των αεροσκαφών της «έχουν προηγμένα φίλτρα αέρα HEPA που αφαιρούν το 99,97% των ιών».
Το ίδιο και η Alaska Airlines που σε βίντεο στο YouTube ο αντιπρόεδρος της εταιρείας εξηγούσε ότι ο αέρας μέσα στην καμπίνα έρχεται από έξω, από το πάνω μέρος του αεροσκάφους και βγαίνει από το κάτω, ενώ μέσα σε τρία λεπτά ανανεώνεται πλήρως ο αέρας της καμπίνας.
Πολλές έχουν γίνει επίσης ευέλικτες στις αλλαγές εισιτηρίων.
Παρόλα αυτά, εξακολουθούν να πετούν με άδεια αεροπλάνα, συγχωνεύσεις πτήσεων. Το Διεθνές Συμβούλιο Αεροδρομίων (ACI) προέβλεψε ότι ο όγκος των επιβατικών αεροπορικών μεταφορών το πρώτο τρίμηνο του 2020 θα μειωθεί κατά τουλάχιστον 12% σε σχέση με ό, τι προηγουμένως είχε προβλέψει, ενώ η επιβατική κίνηση Ασία-Ειρηνικού μειώθηκε κατά 24%.
Αν μετατραπεί σε χρήματα, η πρόγνωση είναι ζοφερή. Πριν από την πανδημία του κορονοϊού, τα συνολικά έσοδα για το πρώτο τρίμηνο του 2020 αναμενόταν να φθάσουν σχεδόν τα 39,5 δισ. δολάρια. Η ACI εκτιμά τώρα απώλεια εσόδων ύψους τουλάχιστον 4,3 δισ. δολαρίων.
Για να μετριάσουν τη χασούρα, οι αεροπορικές εταιρείες λαμβάνουν πρωτοφανή μέτρα για να αναδιοργανώσουν τα ASK τους (διαθέσιμες θέσεις ανά χιλιόμετρο – μέτρηση χωρητικότητας) για να αποφευχθούν περιττές πτήσεις. Όπως έκανε η Lufthansa.
Όμως, παρά να εγκαταλείψουν εντελώς κάποιους προορισμούς, προτιμούν να κάνουν προσαρμογές (για παράδειγμα να βάζουν μικρότερα αεροσκάφη) από το να χάσουν τις χρονοθυρίδες.
Πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία
Τα slots ή όπως μεταφράζονται στα ελληνικά, χρονοθυρίδες, είναι εξαιρετικά πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία για τις αεροπορικές εταιρείες. Αερολιμενική «χρονοθυρίδα» είναι η άδεια χρήσης διαδρόμων και αεροσταθμών για την εκτέλεση μιας πτήσης από ή προς έναν αερολιμένα σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία και ώρα.
Οι χρονοθυρίδες είναι ένα εργαλείο προγραμματισμού της κατανομής της χωρητικότητας στους αερολιμένες όπου η ζήτηση αερομεταφορών υπερβαίνει τη διαθέσιμη χωρητικότητα διαδρόμου και αεροσταθμού. Οι αερολιμενικές χρονοθυρίδες είναι σημαντικές, ιδίως για τις αεροπορικές εταιρείες, διότι χωρίς αυτές δεν θα μπορούσαν να εκτελούν πτήσεις από ορισμένους από τους πιο πολυσύχναστους αερολιμένες στην Ευρώπη.
Με περισσότερους από 200 από τους πιο πολυσύχναστους προορισμούς του πλανήτη που λειτουργούν με πλήρη χωρητικότητα, η ζήτηση για πτήσεις υπερβαίνει τη διαθεσιμότητα διαδρόμων και το χώρο μέσα στους τερματικούς σταθμούς.
Για να το διαχειριστεί αυτό, η χωρητικότητα σε αεροδρόμια με συμφόρηση χωρίζεται σε χρονοθυρίδες. Σε αυτές εντάσσονται η προσγείωση, η αποβίβαση επιβατών, ο ανεφοδιασμός καυσίμων, η επιβίβαση νέων επιβατών και στη συνέχεια η απογείωση. Όλα μέσα σε ένα καθορισμένο και ρυθμισμένο χρονικό πλαίσιο.
Στη συνέχεια οι εταιρείες σχεδιάζουν τα δρομολόγιά τους βάσει της διαθεσιμότητας σε χρονοθυρίδες και στα δύο σημεία της διαδρομής (αναχώρηση-άφιξη). Για να μεγιστοποιηθούν τα έσοδα, τα χρονοδιαγράμματα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τη ζήτηση.
Αλλά ο συγχρονισμός και των δύο πλευρών του ταξιδιού, όταν πρόκειται για τα πιο δημοφιλή αεροδρόμια που είναι γεμάτα, δεν είναι εύκολο.
Αν απογειωθείτε από ένα μέρος πρέπει να μπορείτε να προσγειωθείτε μια συγκεκριμένη στιγμή σε ένα άλλο μέρος, λέει ο Paul Steele της Διεθνούς Ένωσης Αερομεταφορών (IATA). Έτσι πρέπει να υπάρχει ένα εναρμονισμένο σύστημα. Οι χρονοθυρίδες κατανέμονται στις αεροπορικές εταιρείες με βάση ένα διοικητικό σύστημα, το οποίο καθιερώθηκε το 1993 με κανονισμό ΕΚ. Οι χρονοθυρίδες χορηγούνται για τη θερινή και τη χειμερινή περίοδο (τέλη Μαρτίου με τέλη Οκτωβρίου είναι η θερινή περίοδος). 5 τουλάχιστον χρονοθυρίδες που χορηγούνται για την ίδια ώρα και ημέρα της εβδομάδας κατά τη διάρκεια μιας περιόδου αποτελούν μια σειρά χρονοθυρίδων. Με βάση τους κανόνες του 1993, εφόσον οι αεροπορικές εταιρείες χρησιμοποιούν μια σειρά χρονοθυρίδων κατά το 80% του χρόνου τους, μπορούν να τη διατηρήσουν για την επόμενη περίοδο (ρήτρα ιστορικής χρονοθυρίδας). Ειδάλλως, επιστρέφεται στο κοινό σύστημα εκμετάλλευσης. Εάν σε μια περίοδο η χρήση της χρονοθυρίδας πέσει κάτω από το 80%, πρέπει να επιστραφεί από την αεροπορική εταιρεία στο κοινό σύστημα εκμετάλλευσης για να ανακατανεμηθεί.