RoboFood: Ρομπότ που τρώγονται

Ένα χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ πρόγραμμα που «παντρεύει» τα ρομπότ και την τροφή
Open Image Modal
Έρευνα πάνω σε πλήρως φαγώσιμα ρομπότ
EPFL

RoboFood είναι το όνομα ενός χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ προγράμματος στο πλαίσιο του οποίου ερευνητές του EPFL επιδιώκουν να αναπτύξουν ρομπότ τα οποία θα μπορούν να...τρώγονται.

«Ρομπότ» και «τροφή» φαντάζουν ως έννοιες που απέχουν πολύ μεταξύ τους: Τα ρομπότ είναι ογκώδη, όχι οργανικά και μη βιοδιασπώμενα, ενώ η τροφή είναι κατά κανόνα οργανική, μαλακή και βιοδιασπώμενη. Παρόλα αυτά, έχει σημειωθεί πρόοδος σε έρευνες πάνω στην ανάπτυξη βρώσιμων ρομπότ, με πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα- και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς πως η ρομποτική τροφή θα έφερνε σημαντικά οφέλη, μεταξύ των οποίων η μείωση των ηλεκτρονικών αποβλήτων, η ευκολότερη αποστολή τροφίμων και φαρμάκων σε αυτούς που τα χρειάζονται, ακόμα και «νέας γενιάς» γαστρονομικές εμπειρίες.

Σε επιστημονικό άρθρο τους στο Nature Reviews Materials οι επιστήμονες του RoboFood επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις: «O συνδυασμός ρομπότ και τροφής είναι μια συναρπαστική πρόκληση» είπε ο Ντάριο Φλορεάνο, διευθυντής του Laboratory of Intelligent Systems στο EPFL και πρώτος συντάκτης του άρθρου. Το 2021 άρχισε να συνεργάζεται με τον Ρέμκο μπουμ του Πανεπιστημίου του Βάχενιγκεν στην Ολλανδία, τον Τζόναθαν Ρόσιτερ του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ και τον Μάριο Καϊρόνι του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας για την έναρξη του RoboFood, που έχει λάβει χρηματοδότηση 3,5 εκατ. ευρώ για τέσσερα χρόνια.

Οι ερευνητές αναλύουν ποια βρώσιμα συστατικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία τμημάτων ρομπότ που τρώγονται και ολόκληρων ρομπότ και συζητούν τις προκλήσεις. «Βρίσκουμε ακόμα ποια βρώσιμα υλικά δουλεύουν παρόμοια με μη βρώσιμα» είπε ο Φλορεάνο. Για παράδειγμα, μια ταινία σοκολάτας μπορεί να προστατέψει ρομπότ σε περιβάλλοντα με υψηλή υγρασία, τα μπισκότα ρυζιού είναι παρόμοια με τον αφρό, ένα μείγμα αμύλου και ταννίνης μπορεί να λειτουργήσει ως κόλλα κ.α.

Όπως σημειώνει ο Μποκεόν Κουάκ, μεταδιδακτορικός στην ομάδα του Φλορεάνο και ένας από τους ερευνητές, έχει γίνει πολλή δουλειά πάνω σε μεμονωμένα τμήματα, όπως αισθητήρες, μπαταρίες κ.α. Το 2017 ερευνητές του EPFL έφτιαξαν μια βρώσιμη αρπάγη, μια δομή ζελατίνας που μπορούσε να πιάσει ένα μήλο και μετά να φαγωθεί. Επίσης, πρόσφατα αναπτύχθηκε μια νέα αγώγιμη μελάνη που μπορεί να ψεκαστεί πάνω σε τροφή για να παρατηρείται η ανάπτυξή της. Το 2023 ερευνητές του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας έφτιαξαν μια μπαταρία που μπορεί να φαγωθεί χρησιμοποιώντας ριβοφλαβίνη και κουερσετίνη στους πόλους, μαζί με άλλα συστατικά που χρησιμοποιούνται στο σούσι.

Όταν όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα είναι έτοιμα, ο στόχος είναι να φτιαχτούν πλήρως φαγώσιμα ρομπότ- ως τώρα έχουν φτιαχτεί μερικώς φαγώσιμα συστήματα. Σε κάθε περίπτωση, πριν ολοκληρωθεί η συνταγή, πρέπει να αντιμετωπιστεί μια σειρά προκλήσεων- όπως η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο άνθρωποι και ζώα θα αντιδρούν σε επεξεργασμένη τροφή που συμπεριφέρεται...αυτόνομα. Επίσης, είναι δύσκολη η παραγωγή πλήρως βρώσιμων ηλεκτρονικών, που χρησιμοποιούν ημιαγωγούς και επεξεργάζονται δεδομένα. «Μα η μεγαλύτερη τεχνική πρόκληση είναι ο συνδυασμός των τμημάτων που χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό για να λειτουργούν, όπως μπαταρίες και αισθητήρες, με αυτά που χρησιμοποιούν υγρά και πίεση για να κινούνται, όπως οι ενεργοποιητές/μηχανισμοί κίνησης (actuators)» λέει ο Κουάκ.