Ερευνητές στο Πολυτεχνείο του Μονάχου (TUM) ανέπτυξαν ρομποτικό «σορτς» που επιτρέπει σε αυτόν που το φορά να περπατά ευκολότερα, ενώ παράλληλα δαπανά πολύ λιγότερη ενέργεια, με στόχο να βοηθά σε άτομα με «εύθραυστη» υγεία- και ειδικότερα ηλικιωμένους με κινητικά προβλήματα- να παραμένουν υγιείς και ικανοί να κινούνται για περισσότερο καιρό.
«Μπορείς να περπατάς αργά με το σορτς μα επίσης μπορείς να τρέχεις...αναπτύξαμε ένα σύστημα που κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να κινούνται περισσότερο. Είναι η ίδια ιδέα με το ηλεκτρικό ποδήλατο, μα για περπάτημα» είπε ο Λορέντσιο Μασία, καθηγητής του TUM.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, όταν ένα άτομο νεαρής ηλικίας ανεβαίνει μια απόσταση 500 μέτρων σε έναν λόφο με τη βοήθεια του ρομποτικού σορτς, η ενέργεια που δαπανάται- γνωστή και ως μεταβολικό κόστος- μειώνεται κατά 18%, συγκριτικά με το κανονικό βάδισμα. Για ένα πιο ηλικιωμένο άτομο που βαδίζει 400 μέτρα σε ομαλό/ επίπεδο έδαφος, μειώνεται κατά πάνω από 10%. Αυτό είναι συγκρίσιμο με τις επιπτώσεις μιας μείωσης βάρους (αδυνατίσματος) 6 ή 10 κιλών. Οι ερευνητές επίσης έχουν σκεφτεί ένα ταιριαστό όνομα για το ρομποτικό σορτς: WalkON.
Όταν η διδακτορική Ενρίκα Τρικόμι αρχίζει να περπατά από εκεί που στέκεται όρθια, δύο λεπτοί, τεχνητοί τένοντες που εκτείνονται από τον μηρό σε μια ζώνη μέσης τραβιούνται ταυτόχρονα προς τα πάνω, με αποτέλεσμα να μειώνεται μέρος του φόρτου από το ισχίο. Μια συσκευή μέτρησης που είναι προσδεδεμένη στους τένοντες διαπιστώνει τη γωνία και την ταχύτητα του ισχίου. Η συσκευή στέλνει σήμα στα μοτέρ ακριβώς κατά τη μετάβαση στη πιο κινητική φάση του περπατήματος. Ανεξαρτήτως του αν αυτός που φορά το σορτς είναι νέος ή ηλικιωμένος, το σύστημα «αναγνωρίζει πόσο γρήγορα ή αργά κινείται το άτομο, προσαρμόζεται στο αντίστοιχο βάρος των ποδιών και παρέχει ανάλογη στήριξη» εξηγεί η ερευνήτρια. Το ρομποτικό σορτς δεν χρειάζεται ρυθμίσεις εκ των προτέρων και μπορεί να φορεθεί και να χρησιμοποιηθεί μέσα σε λίγα λεπτά- κυριολεκτικά «plug and play». Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως αντίθετα με παρόμοια συστήματα- εξωσκελετούς, επί της προκειμένης δεν είναι κάποια «σκληρή πανοπλία» αλλά μάλλον ένα «μαλακό ρούχο».
«Σε λίγα χρόνια θα αγοράζεις ένα σορτς, θα βάζεις πάνω του ένα μοτέρ και θα συνδέεις δύο καλώδια. Το σύστημα θα είναι τότε έτοιμο να σας πάει στα βουνά» λέει ο καθηγητής Μασία.