Και όλως ξαφνικά εισήχθη ένας καινούργιος όρος στα διεθνή δρώμενα, η συμμαχία των προθύμων! Δηλαδή, χώρες που είναι πρόθυμες να συμβάλλουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας. Άραγε πρόκειται για συμμαχία προθύμων ή για συμμαχία συμφερόντων;
Ο Βρετανός πρωθυπουργός ανέλαβε προσφάτως πρωτοβουλία για να συζητήσει με χώρες που είναι πρόθυμες να υποστηρίξουν την Ουκρανία προκειμένου να συνεχίσει τον πόλεμο με τη Ρωσία, στην οποία μάλιστα προσκλήθηκε να συμμετέχει και η Τουρκία αδιαφορώντας για το γεγονός ότι είναι κατοχική δύναμη σε κράτος μέλος της ευρωπαΐκής ένωσης.
Είναι άραγε η πρόθεση του Βρετανού πρωθυπουργού να συστήσει μία συμμαχία προθύμων χωρών που θα εμπλακούν ενεργά στην στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας ή να εξυπηρετήσει πρωτίστως τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας του και δη της βρετανικής πολεμικής βιομηχανίας με την παραγωγή οπλικών συστημάτων που θα σταλούν στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας;
Αλήθεια, όλοι εσείς οι «σπουδαίοι ηγέτες» των προθύμων χωρών:
-έχετε ρωτήσει τους λαούς σας εάν επιθυμούν να συνεχιστεί αυτή η αιματοχυσία, η οποία τρία χρόνια τώρα έχει κοστίσει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς;
-έχετε αντιληφθεί ότι αυτός ο πόλεμος μπορεί κάποια στιγμή να μετατραπεί σε μία πυρηνική σύγκρουση με ολική καταστροφή για την ευρωπαϊκή ήπειρο;
-μήπως θα έπρεπε να εκδηλώσετε την προθυμία σας, αντί για τη συνέχιση του πολέμου, στην εξεύρεση τρόπων διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο εμπόλεμων μερών προκειμένου να επέλθει ειρήνη;
Τούτων δοθέντων, εύλογα προβάλλει και το ερώτημα αναφορικά με την στάση της Ελλάδας στην αποκαλούμενη συμμαχία τον προθύμων.
Κατά αρχήν, η Ελλάδα ορθά καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία από την πρώτη στιγμή, ως κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Στη συνέχεια όμως η ελληνική εξωτερική πολιτική υπέπεσε σε μία σωρεία λαθών αρχής γενομένης με κατ´ ιδίαν πρωτοβουλίες αποστολής πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία μέχρι και της εμπλοκής της σε μία δριμύτατη αντιπαράθεση πολιτικών δηλώσεων με την εδώ ρωσική πρεσβεία, με αποτέλεσμα τη σχεδόν ολική καταστροφή των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, για πρώτη φορά από συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Δεδομένης λοιπόν της διακοπής της υποστήριξης των ΗΠΑ στην Ουκρανία και της αναζήτησης εξεύρεσης λύσης τερματισμού του πολέμου, η Ελλάδα οφείλει να προσανατολιστεί στα νέα πολιτικά δεδομένα και να αποφύγει προς το παρόν τη συμμετοχή της στην αποκαλούμενη συμμαχία των προθύμων.
Και αυτή η πολιτική στάση της Ελλάδας μπορεί να δικαιολογηθεί επαρκώς με βάση την απειλή που δέχεται από την εξ ανατολών γείτονα χώρα, όπως επίσης και το ανοιχτό μείζον ζήτημα του κυπριακού, με το οποίο οι σύμμαχοί μας και οι εταίροι μας στην ευρωπαΐκή ένωση αποφεύγουν εσκεμμένα να ασχοληθούν, εφαρμόζοντας επί σειρά ετών μία πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών.
Τέλος, η Ελλάδα οφείλει να εστιάσει την προσοχή της στις τελευταίες κινήσεις της Τουρκίας, η οποία πέραν των συνεχόμενων προκλήσεων και αμφισβητήσεων ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, προσπαθεί συγχρόνως να εισέλθει και να επηρεάσει τις διεργασίες που έχουν ήδη ξεκινήσει για την ευρωπαΐκή άμυνα και ασφάλεια, μία εξέλιξη εξαιρετικά δυσμενής για την εθνική ασφάλεια αν πραγματοποιηθεί.-
*Ο κ. Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας και απόφοιτος των Σχολών Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας.
https://m.facebook.com/evangelos.stergioulis