Είναι η Ρωξάνη Μπέη, 28 ετών, Αθηναία. Έχει γεννηθεί και έζησε όλη τη ζωή της στο κέντρο της πόλης αυτής.
Περπατάει πολύ. Παντού. Και στα ‘άβατα’… Η πόλη αυτή που είναι στο DNA της τόσο την γοητεύει και όσο και την απογοητεύει. Την εκνευρίζει και την πεισμώνει. Την είχε προλάβει σε καλύτερες εποχές, η κρίση τη βύθισε στην εγκατάλειψη. Νιώθει μια βαθιά λύπη. Ζει την ανασφάλεια της γενιάς της. Αυτή αντανακλάται και στην πόλη. Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν,νέοι άνθρωποι με καλή πίστη.
Ο πατέρας της αφοσιωμένος Δήμαρχος αυτής της πόλης για 2 τετραετίες, η μητέρα της στο β’ βαθμό της Αυτοδιοίκησης. Έτσι λοιπόν προέκυψε η απόφαση. Πρώτα ήρθε η έμπνευση από τον Παύλο Γερουλάνο. Εκεί διέκρινε μια ειλικρίνεια και μια ήρεμη δύναμη που εμπιστεύτηκε. Ύστερα η πάλη με τη δική της επιφύλαξη, χαρακτηριστική της γενιάς της, για κείνη το βαρύγδουπο
‘ανάμειξή της με τα κοινά’.
Είναι υποψήφια για το δημοτικό συμβούλιο, ελπίζοντας ότι μαζί με άλλους εκπροσώπους μιας νέας γενιάς ανθρώπων αυτής της πόλης, θα αλλάξουν αυτά που δεν τους αρέσουν σε αυτή.
Έτσι μας συστήνεται η κόρη του Δημήτρη Μπέη, πρώην δημάρχου Αθηνών. Μιλώντας στη HuffPost Greece, απαντά γιατί επέλεξε να συμπορευτεί με τον Παύλο Γερουλάνο, ποιοι είναι οι πρώτοι στόχοι της σε περίπτωση εκλογής της και αν την ακολουθεί το «όνομα» του πατέρα της.
Είσαι 28 χρονών, πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τα κοινά;
Η γενιά μου κατηγορείται ότι ¨ιδιωτεύει¨ υπερβολικά. Ότι περιφρονεί και απαξιώνει την πολιτική. Νομίζω πως εδώ υπάρχει ένα συλλογικό λάθος. Η απαξίωση και ¨περιφρόνηση¨ είναι βαθύτατα πολιτική συμπεριφορά, πηγάζουν κυρίως από την εργατική και οικονομική ανασφάλεια που ζούμε, από την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας, σε σχέση με αυτή των γονιών μας, από την ¨ασχήμια¨ και χυδαιότητα που συναντάμε παντού, από τη διάχυτη βία που σχεδόν συνηθίσαμε αποδεχόμενοι τα λεγόμενα ¨άβατα¨, ακόμα και από τη συχνά υποχρεωτική μετανάστευση νέων ανθρώπων, άξιων και δικαίως φιλόδοξων που θέλουν να βρουν αυτό που του αξίζει, εκεί που τους το προσφέρουν.
Όλα αυτά είναι πολιτικές πράξεις σε ιδιωτική σφαίρα. Κάποια στιγμή φοβήθηκα μη γίνω και εγώ μόνο ¨ιδιώτης¨. Ξεπέρασα σημαντικούς δισταγμούς και αποφάσισα να εκτεθώ και να θέσω σε δοκιμασία το δικό μου πολιτικό σκεπτικό στη δημόσια σφαίρα.
Γιατί στην Αυτοδιοίκηση; Έπαιξε ρόλο η καταξιωμένη διαδρομή του πατέρα σου Δημήτρη Μπέη, που άφησε έργο στην Αθήνα;
Όταν γεννήθηκα εγώ, ο πατέρας μου δεν ήταν πια Δήμαρχος. Και όμως συνέχισε να είναι! Εννοώ ότι τον απασχολούσε πάντα η Αθήνα, μιλούσε γι’ αυτήν, ενέκρινε, συνέκρινε, συμβούλευε νεότερους εκλεγμένους. Παιδάκι ακόμα ήξερα περίπου τι είναι η αυτοδιοίκηση και ποιος ο ρόλος της. ¨Το σπίτι του λαού¨, όπως έλεγε, η αμεσότητα. Ήταν λάτρης της πράξης. Ο ίδιος επί δύο τετραετίες στο Δήμο έπραττε. Το έργο του είναι παντού εμφανές.
Πιστεύω λοιπόν πως ναι, έπαιξε ρόλο στην απόφασή μου. Την έκανε πιο εύκολη. Σαν κάποιος να μου είχε δώσει τα εργαλεία και να μου είπε ¨δοκίμασε τώρα με τις δικές σου δυνάμεις¨. Αυτό ήταν; Αυτοδιοίκηση, περίπου φυσικός μου χώρος, μέσα στην ευρύτερη έννοια της πολιτικής.
Γιατί με τον Γερουλάνο; Τι σου αρέσει στο πρόγραμμά του;
Πρωτίστως μου αρέσει ο Γερουλάνος. Άνθρωπος ελεύθερος, χωρίς συμπλέγματα, με βαθιά καλλιέργεια και αντίληψη με χρήσιμες εμπειρίες (επιχειρηματικές, πολιτικές, με ωραία οικογένεια). Πιστεύω πως πραγματικά θέλει να δουλέψει για μια καλύτερη Αθήνα, χωρίς υστεροβουλία. Είναι το πρώτο πράγμα που είπε. ¨Θα μείνω στο Δήμο, δε θα μετακινηθώ σε άλλη θέση. Θα είμαι στο δρόμο, δε θα κλειστώ σε γραφείο. Θα βρίσκομαι δίπλα στο πρόβλημα για να αντιμετωπιστεί πιο αποτελεσματικά, από υπηρεσίες που θα διαταχθούν να δουλέψουν διαφορετικά, που θα αποδίδουν το έργο ολοκληρωμένο, για να νιώσει ο κόσμος τη διαφορά¨.
Πιστεύω πως η αποφασιστικότητα ενός ανθρώπου για το ρόλο που θέλει να αναλάβει, εκπέμπεται πολύ πιο αξιόπιστα από την ήρεμη δύναμή του. Δεν έχουμε ανάγκη ούτε από υπερφίαλους ούτε από boxer. Έχουμε ανάγκη από Δήμαρχο που θα δίνει τον τόνο στους συνεργάτες του και να μπορεί να επιβάλλει την ποιότητά τους.
Αν εκλεγείς τι θα κάνεις; Τι θα ήθελες να κάνεις;
Αν εκλεγώ, πρωτίστως θα νιώσω μια τεράστια ευθύνη σε όλους που μου έκαναν τη τιμή να με επιλέξουν να τους εκπροσωπώ στο Δημοτικό Συμβούλιο. Θα ακούω πολύ, μαθαίνεις απίστευτα πράγματα ακούγοντας τον κόσμο. Υπάρχει εκεί έξω πολύς πλούτος, το συνειδητοποιώ γυρίζοντας τις γειτονιές της Αθήνας. Θα προσπαθήσω να συσσωρεύσω γνώση, να αξιολογήσω τις δικές μου προτεραιότητες και να τις θέσω στην ομαδική αξιολόγηση του Δημοτικού Συμβουλίου και του Δημάρχου. Και ελπίζω σύντομα να περάσουμε σε πράξεις. Μόνο πράξεις. Έργα βελτίωσης, ανακούφισης, αισθητικής αναβάθμισης. Ο πατέρας μου έλεγε ότι ο Δήμος Αθηναίων είναι 5 Υπουργεία μαζί. Υπάρχει δουλειά για όλους.