Σάντρα Μπούλοκ και Κιάνου Ριβς ξανά μαζί στην επετειακή προβολή του «Speed»

Το παρασκήνιο της ταινίας στην οποία χρησιμοποιήθηκαν 11 λεωφορεία και 22 κάμερες κι έγιναν γυρίσματα σε αληθινούς δρόμους, με πραγματικές ταχύτητες, χωρίς ίχνος CGI.
Open Image Modal
Οι πρωταγωνιστές της ταινίας που το 1994 έκανε ανέλπιστη επιτυχία. (AP Photo/Chris Pizzello)
via Associated Press

Η Σάντρα Μπούλοκ και ο Κιάνου Ριβς μαζί με τον σκηνοθέτη Γιαν ντε Μποντ έδωσαν το «παρών» στην επετειακή προβολή του blockbuster «Speed» που δόθηκε στο κατάμεστο Egyptian Theatre του Χόλιγουντ.

Οι τρεις τους δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν μοιραστεί τη σκηνή για να μιλήσουν με αφορμή τη συνεργασία τους στην ταινία δράσης που κυκλοφόρησε το 1994 και σημείωσε ανέλπιστη επιτυχία, καθώς με budget 30 εκατομμυρίων δολαρίων έκανε εισπράξεις που ξεπέρασαν διεθνώς τα 350 εκατομμύρια δολάρια.

Επιπλέον, έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία από τότε που Ριβς και Μπούλοκ εμφανίστηκαν μαζί δημόσια, αν και έχουν πάντα έναν καλό λόγο ο ένας για τον άλλον στις συνεντεύξεις τους. Παράλληλα, μετά τον θάνατο του επί χρόνια συντρόφου της Μπράιαν Ράνταλ τον Αύγουστο του 2023, η Μπούλοκ διατηρεί χαμηλό προφίλ. Η μοναδική συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα ήταν με τον Ριβς στον δημοσιογράφο Kris Tapley και το podcast 50 MPH για την 30ή επέτειο από την κυκλοφορία της ταινίας.

Συνεπώς δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη, ενώ μερικές δεκάδες θεατές που περίμεναν στην ουρά δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν εισιτήριο. Το κοινό παρακολούθησε με ενθουσιασμό την ταινία, ξεσπώντας συχνά σε χειροκροτήματα, ενώ όταν οι πρωταγωνιστές ανέβηκαν με τον σκηνοθέτη στη σκηνή για το Q&A που θα ακολουθούσε, τους υποδέχτηκαν με standing ovation.

Ο Γιαν ντε Μποντ, που συνάντησε τους πρωταγωνιστές του πρώτη φορά μετά από τριάντα χρόνια είπε ότι «η σχέση που δημιούργησαν στην ταινία είναι καταπληκτική. Ήταν τέλειοι. Όλα τα συναισθήματα ήταν σωστά, όλα τα γέλια ήταν σωστά, όλα τα χαμόγελα, τα μικρά αγγίγματα», ενώ αναφερόμενος στο πώς γυρίστηκε η ταινία σημείωσε: «Ήθελα όλα να είναι σε πραγματικούς δρόμους, με πραγματική ταχύτητα, πραγματικά γρήγορα και πραγματικά επικίνδυνα […] Δεν υπάρχει CGI, καθόλου. Είναι όλα αληθινά».

Στην ταινία ο Ριβς είναι ο ντετέκτιβ της αστυνομίας του Λος Άντζελες, Jack Traven, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει μια κατάσταση ομηρίας όταν ένας τύπος-στον ρόλο ο Ντένις Χόπερ- παγιδεύει ένα λεωφορείο με εκρηκτικά. Αν η ταχύτητα του λεωφορείου πέσει κάτω από τα 50 μίλια την ώρα, θα ανατιναχτεί. Όταν ο οδηγός του λεωφορείου πυροβολείται κατά λάθος, η επιβάτης Annie Porter παίρνει στη θέση του προσπαθώντας να διαχειριστεί τη χαοτική κατάσταση.

Η Σάντρα Μπούλοκ ανέφερε ότι ήταν το new kid on the block και ότι πέρασε από οντισιόν για να πάρει τον ρόλο, αλλά και ότι έβγαλε άδεια οδήγησης λεωφορείου για την ταινία, αν και δεν οδηγούσε στα γυρίσματα, οδηγούσε άλλος.

Ο Κιάνου Ριβς εξήγησε ότι ενώ αρχικά είχε απορρίψει την ταινία, διάβασε το δεύτερο προσχέδιο του σεναρίου και το επόμενο και σκέφτηκε «εντάξει... μπορεί να έχει πλάκα. Γνώρισα αυτή την τρελή ιδιοφυΐα [τον Μποντ] και είπα, ναι, αυτός είναι σκηνοθέτης. Αυτό είναι ένα άτομο με όραμα. Εκείνη την εποχή, υποθέτω ότι αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ο κινηματογραφιστής του Die Hard. Ότι γύρισε αυτή την ταινία».

Στα γυρίσματα χρησιμοποιήθηκαν 11 λεωφορεία και επειδή, όπως είπε ο Ριβς «είχαμε να κάνουμε με έναν κορυφαίο κινηματογραφιστή, οι χειρολισθήρες [στο λεωφορείο] ήταν στην πραγματικότητα ράγες για τις μικρές κάμερες. Μπροστά μας υπήρχαν 22 κάμερες», εξήγησε.

Αναφερόμενη η Μπούλοκ στην κρίσιμη σκηνή της εξόδου από το λεωφορείο, έδωσε στον Ριβς τα εύσημα για κάτι περισσότερο από την υποκριτική του: «Φορούσα ένα φόρεμα που ήταν πολύ ελαφρύ, και από κάτω ένα κορμάκι. Όταν κάναμε πρόβες, παρατήρησα ότι η ταχύτητα του αέρα εκτόξευε το φόρεμα πάνω από το κεφάλι μου. Η δουλειά του Κιάνου -το πιο σημαντικό για μένα- ήταν να βάλει τα χέρια του με τέτοιο τρόπο ώστε το φόρεμα να μην ανέβει πάνω από το κεφάλι μου. Δεν έπρεπε μόνο να κάνει το stunt για να με κρατήσει ασφαλή, έπρεπε να κρατήσει κρυμμένα πράγματα που δεν χρειαζόταν να φαίνονται σε μια οθόνη 17 μέτρων. Αυτό είναι που θυμάμαι από εκείνη τη μέρα».

Με πληροφορίες από Hollywood Reporter

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ