Μπορεί η ταινία «Mad Max: Fury Road», που βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2015 να έκανε επιτυχία και να θεωρήθηκε από τις καλύτερες της σειράς Mad Max -και όχι ως ένα ακόμη blockbuster-, ωστόσο όσα συνέβησαν στο παρασκήνιο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και κυρίως, οι ομηρικοί καυγάδες των δύο πρωταγωνιστών, Σαρλίζ Θέρον και Τομ Χάρντι άφησαν εποχή.
Εξαιτίας των συγκρούσεων και πέραν των εξαντλητικών γυρισμάτων, η ταινία του Τζορτζ Μίλερ που ανέβασε ψηλά τον πήχη στο είδος των ταινιών δράσης, αποδείχτηκε μία τραυματική εμπειρία για όλους τους εμπλεκομένους, καθώς εκτός των άλλων, η παραγωγή σταμάτησε τρεις φορές.
Πέντε χρόνια μετά, είκοσι από τους συντελεστές της ταινίας μίλησαν στους New York Times για το τι πραγματικά συνέβη πίσω από τις κάμερες.
Μεταξύ αυτών και η Σαρλίζ Θέρον. «Αισθάνομαι πολύ μεγάλη χαρά που τα καταφέραμε σε αυτό που κάναμε κι επίσης έχω μία μικρή τρύπα στο στομάχι. Υπάρχει μία σωματική ανάμνηση, ένα είδος τραύματος που συνδέεται με τα γυρίσματα της ταινίας, το οποίο για μένα είναι ακόμη εκεί» είπε η Θέρον, η οποία ωστόσο έσπευσε να αναλάβει μέρος της ευθύνης για τα προβλήματα που είχε η συνεργασία με τον Τομ Χάρντι, λέγοντας ότι «το κυρίαρχο συναίσθημα σε όλη την παραγωγή ήταν ο φόβος. Κοιτάζοντας τώρα τα γεγονότα, διαπιστώνω ότι δεν είχα αρκετή ενσυναίσθηση για να καταλάβω τι πραγματικά ένιωθε μπαίνοντας στα παπούτσια του Μελ Γκίμπσον (ο Τομ Χάρντι έπαιξε τον ρόλο που είχε παίξει ο Γκίμπσον τριάντα χρόνια πριν). Αυτό είναι τρομακτικό! Και νομίζω ότι εξαιτίας του δικού μου φόβου, υψώσαμε τοίχους για να προστατεύσουμε καθένας τον εαυτό του, αντί να πούμε ο ένας στον άλλο: ‘Αυτό είναι τρομακτικό για σένα και άλλο τόσο για μένα. Ας είμαστε καλοί ο ένας με τον άλλο’. Κατά έναν περίεργο τρόπο, λειτουργούσαμε όπως οι χαρακτήρες που ενσαρκώναμε: Όλα αφορούσαν την επιβίωση».
Ο Τομ Χάρντι από την πλευρά του αποκάλυψε ότι η ταινία τον άλλαξε «οριστικά και αμετάκλητα» και δήλωσε ότι επίσης φέρει μέρος της ευθύνης για ό,τι συνέβη και πώς ανέπτυξε κι εκείνος κάποια ενσυναίσθηση για τη Θέρον.
«Είχα να διαχειριστώ πολλά και δεν ήξερα τον τρόπο. Η πίεση και στους δυό μας ήταν κάποιες φορές συντριπτική. Αυτό που χρειαζόταν η Θέρον ήταν ένας καλύτερος, πιθανώς πιο έμπερος συνεργάτης. Όσα έγιναν δεν μπορούν να παραποιηθούν. Θέλω να σκέφτομαι ότι τώρα που είμαι μεγαλύτερος και πιο άσχημος θα ήμουν σε θέση να διαχειριστώ μία τέτοια κατάσταση» πρόσθεσε.
Παρά τις καλές προθέσεις και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, οι συγκρούσεις και η δύσκολη συμπεριφορά των δύο πρωταγωνιστών δημιούργησαν μεγάλη πίεση στους συναδέλφους τους.
Η Ρόζι Χάντινγκτον - Γουάιτλι παραδέχτηκε ότι «υπήρχε μεγάλη ένταση» ανάμεσα στους δύο και ότι «έχουν εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις στον τρόπο που δουλεύουν».
Η Ζόε Κράβιτζ είπε ότι και οι δύο είχαν στιγμές απογοήτευσης και ότι ο Χάρντι ξεσπούσε κυρίως στον σκηνοθέτη, ο οποίος παραδέχτηκε εκ των υστέρων ότι παρά το εξαιρετικό αποτέλεσμα, έπρεπε να έχει δώσει μεγαλύτερη σημασία στην ουσία της δουλειάς των ηθοποιών.
Η Θέρον ανέφερε μεταξύ άλλων και ένα σημείωμα το οποίο της άφησε ο Χάρντι στο τέλος των γυρισμάτων, στο οποίο την αποκαλούσε «γ@@@@@@ εφιάλτη».
Όπως η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός είχε πει στη Wall Street Journal «ίσως η ταινία είναι αυτή που είναι λόγω των συγκρούσεων που είχαμε, όπως και οι ρόλοι μας. Αν ήμασταν φιλαράκια, ίσως η ταινία έβγαινε δέκα φορές χειρότερη».
Με πληροφορίες από την αμερικανική έκδοση της HuffPost