Καθώς ο μήνας της μόδας φτάνει στο τέλος του, ο Alexander McQueen έδωσε στον κόσμο της μόδας έναν ακόμη λόγο να επιστρέψει στις πασαρέλες, και συγκεκριμένα σε μια πασαρέλα που είχε τοποθετηθεί μέσα σε έναν γιγαντιαίο διαφανή θόλο στην κορυφή ενός χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων στο Ανατολικό Λονδίνο.
Όλοι αναρωτιούνται γιατί τώρα. Δεν θα μπορούσαν να ακολουθήσουν απλά το πρόγραμμα της εβδομάδας μόδας του Παρισιού και να γλιτώσουν τα επιπλέον ταξίδια στις μακρινές ανατολικές περιοχές του Λονδίνου;
Όχι δεν μπορούσαν - και για καλό λόγο.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια του McQueen, Σάρα Μπάρτον λέει ότι ήθελε να «ακούσει τον παλμό του στούντιο της», να παραμείνει βυθισμένη στο Λονδίνο και να επιλέξει μια ώρα και μέρος που να ταιριάζει στην ομάδα.
Πράγματι, η επίδειξη είχε την αίσθηση ενός indie show, μιας κλασικής επαναστατικής επίδειξης McQueen που δεν ανταποκρίνεται στις ευρύτερες απαιτήσεις της βιομηχανίας της μόδας.
Το πλήθος που παρακολούθησε την επίδειξη ήταν κυρίως από την περιοχή του Λονδίνου. Δεν υπήρχε φρενίτιδα στους δρόμους, ούτε φασαρία έξω από το χώρο της επίδειξης, ενώ η πρώτη σειρά ήταν γεμάτη με υποστηρικτές του McQueen, συμπεριλαμβανομένων των Κοσάρ Αλί, Βανέσα Κίρμπι και Εμίλια Κλαρκ, που επιλέχθηκαν να παρευρίσκονται στην πρώτη σειρά εξαιτίας της στενής σχέσης που έχουν με τον οίκο και όχι για το πλήθος των ακολούθων τους στο Instagram.
Οι επισκέπτες κάθισαν μέσα σε αυτόν τον θόλο που έμοιαζε με θερμοκήπιο, ο οποίος ήταν περιτριγυρισμένος από τη θέα του Λονδίνου και του ηλιόλουστου ουρανού, κάτι που ερχόταν σε εντυπωσιακή αντίθεση με τους απόκοσμους ήχους καταιγίδας και βροντής που αντηχούσαν από τα ηχεία και έφταναν σε ένα κρεσέντο καθώς η παράσταση ξεκινούσε.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα αντίθεση διαδραματίστηκε στη συλλογή, με την Μπάρτον να λέει πως κύρια έμπνευσή της αποτελεί η «συνεχώς μεταβαλλόμενη μεγαλοπρέπεια» του ουρανού. Η σχεδιάστρια είπε ότι ήθελε να απαθανατίσει τα πάντα, από την ηρεμία μιας καταγάλανης μέρας μέχρι την ανησυχία των ταραγμένων καταιγίδων.
Για αυτό δημιούργησε μια συλλογή που εξισορροπούσε ανάμεσα στο θηλυκό και το αρρενωπό, το απαλό και το σκληρό.
Η Μπάρτον συνδύασε τα φορέματά της με τα ρομαντικά τους τυπώματα με σύννεφα, τους κορσέδες και τα κεντήματα υψηλής ραπτικής με αθλητικά παπούτσια και δυναμικές μπότες με ψηλό τακούνι.
Τέτοιες λεπτομέρειες που έδειχαν την αντίθεση υπήρχαν παντού, από τα φερμουάρ στα δερμάτινα βραχιόλια και τα μανίκια μπόμπερ στα σακάκια - όλα σύμφωνα με το όραμα της Μπάρτον για τις γυναίκες του οίκου McQueen ως μυστηριώδεις και συναρπαστικές «κυνηγούς καταιγίδας».
Τα μοντέλα ήταν επίσης γεμάτα αντιθέσεις. Έδωσαν μια νέα, πιο σκληρή υφή στα παραδοσιακά θηλυκά «πριγκιπικά» φορέματα από τούλι και στις φουσκωτές φούστες με τον χαρακτήρα τους, τα τατουάζ τους και τις έντονες συμπεριφορές τους - όλα όσα θεωρούνταν ακατάλληλα για τις γυναίκες σύμφωνα με παλαιότερα κοινωνικά πρότυπα.
«Οι δημιουργίες μας αφορούν πολύ το ντύσιμο αυτών των ατόμων που είναι όλοι μέρος του κόσμου McQueen. Συχνά τα σχέδιά μας είναι εμπνευσμένα από αυτά τα κορίτσια και ταιριάζουν στον χαρακτήρα τους. Το θέμα είναι να τοποθετήσεις τους ανθρώπους πρώτα, πριν από το σχεδιασμό των ρούχων», δήλωσε η Μπάρτον, η οποία ανήκει σε μια γενιά γυναικών σχεδιαστριών που αναδεικνύουν πολλές και αντιφατικές πλευρές των γυναικών και επαναπροσδιορίζουν τη θηλυκότητα πολύ πέρα από τα παραδοσιακά όρια, με τη δουλειά τους.
Σε άλλα σχέδια ο οίκος έδωσε βαρύτητα στα αξεσουάρ, προσφέροντας πολλές νέες αποχρώσεις στην τσάντα Curve bucket καθώς και μια νέα τσάντα ώμου σε στυλ χαρτοφύλακα με μια χοντρή αλυσίδα. Τα στυλ παπουτσιών κινούνταν από λευκά πάνινα παπούτσια μέχρι πανκ μπότες με χοντρό τακούνι και χαμηλές γόβες - όλα φτιαγμένα για δραστήριες γυναίκες.
Πηγη: WWD