Από την περασμένη Δευτέρα είχαμε επισημάνει πως η Αγια-Σοφιά είναι διεθνές ζήτημα και όχι διμερές. Χθες ο Τούρκος πρόεδρος το επιβεβαίωσε, αναφέροντας πως η μετατροπή της σε τζαμί θα γίνει ως αντίποινα στην αναγνώριση, αφενός, της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, αφετέρου της κατοχής των υψιπέδων του Γκολάν.
Υπάρχει, ωστόσο, και μία άλλη διάσταση: για πρώτη φορά ο Ερντογάν συνδέει έστω και έμμεσα την αναβαθμισμένη σχέση Ελλάδας-Ισραήλ με την ανελέητη κόντρα Τουρκίας - Ισραήλ. Έτσι, απειλεί πως τα ελληνικά συμφέροντα μπορούν να υποστούν ζημιά λόγω των δεσμών με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, με τις τελευταίες να ”τιμωρούνται” σε ένα θέμα ειδικής ελληνικής ευαισθησίας.
Άρα, το μήνυμα προς την Αθήνα είναι πως η ενδυναμωμένη σχέση με Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ - που δεν μπορεί παρά να ενοχλεί την Άγκυρα - έχει κόστος. Έτσι, σπεύδει να αποδώσει/χρεώσει την οποιαδήποτε ενέργειά του σε σχέση με την Αγια-Σοφιά στους χειρισμούς των ΗΠΑ σε ένα ζήτημα άσχετο μεν, με θρησκευτική διάσταση δε. Στη σύγκρουση των θρησκειών που ο Τούρκος πρόεδρος επαναφέρει τακτικά, αναδεικνύοντας την ηθική ανωτερότητα του Ισλάμ, με τον ίδιο τον κυριότερο εκπρόσωπό του παγκοσμίως, η Αγια-Σοφιά (όπως και η δαιμονοποίηση του Ισραήλ), με αποτέλεσμα ο λόγος του να βρίσκει απήχηση σε Μουσουλμάνους και Άραβες (φανατικούς και όχι μόνο).
Η Αγια-Σοφιά πολύ δύσκολα θα μετατραπεί εν συνόλω σε τζαμί, εντούτοις, ενέργειες που θα ενισχύσουν την εικόνα της ως δυνάμει τζαμί (αλλαγή πινακίδας, λειτουργία τις Παρασκευές) δεν πρέπει να αποκλείονται.