Τραυματισμένα παιδιά που περιθάλπονται σε νοσοκομείο, στα Αδανα της Τουρκίας, είναι πολύ μικρά ώστε να είναι σε θέση να γνωρίζουν πόσα έχουν χάσει. Απεσταλμένος του BBC στην Τουρκία παρακολούθησε γιατρούς στην εντατική, τη στιγμή που τάιζαν με μπιμπερό ένα τραυματισμένο κοριτσάκι μόλις έξι μηνών, οι γονείς του οποίου παραμένουν αγνοούμενοι.
Και αυτή αποτελεί μονάχα μία από τις εκατοντάδες περιπτώσεις παιδιών αγνώστων στοιχείων, οι γονείς των οποίων είναι νεκροί ή αδύνατο να εντοπιστούν. Ο σεισμός εκτός από τα σπίτια και τους δικούς τους ανθρώπους, τους στέρησε μέχρι και τα ονόματά τους.
Μια γιατρός, η Νουρσά Κεσκίν, πιάνει το χέρι του κοριτσιού που βρίσκεται στην εντατική, με την ετικέτα στο κρεβατάκι της να γράφει: «Aνώνυμη». Η μικρούλα φέρει πολλαπλά κατάγματα και ένα μαυρισμένο μάτι, ενώ το πρόσωπό της είναι μελανιασμένο. Κι όμως, χαρίζει σε όποιον περνάει πάνω από το κρεβάτι της το πιο φωτεινό της χαμόγελο.
«Γνωρίζουμε πού εντοπίστηκε και πώς έφτασε σε εμάς. Παλεύουμε όμως να βρούμε έστω μια διεύθυνση και η αναζήτησή μας δεν καταλήγει πουθενά», εξομολογείται η Δρ. Κεσκίν, παιδίατρος και αναπληρώτρια διευθύντρια στο νοσοκομείο.
Σε αρκετές από αυτές τις περιπτώσεις πρόκειται για παιδιά που ενώ διασώθηκαν από κτίρια που κατέρρευσαν σε άλλες περιοχές, μεταφέρθηκαν στα Άδανα γιατί σε αντίθεση με πολλά άλλα κέντρα φροντίδας, το νοσοκομείο της πόλης παραμένει όρθιο.
Ένας τεράστιος αριθμός ιατρικών κέντρων έχουν γκρεμιστεί ολόκληρα ή έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές. Ως εκ τούτου, αρκετά νεογέννητα μωρά μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στα Άδανα από το μαιευτήριο που στεγαζόταν στο νοσοκομείο της πόλης Ισκεντερούν, το οποίο που ισοπεδώθηκε.
Τούρκοι υγειονομικοί αξιωματούχοι υπολογίζουν ότι αυτή τη στιγμή, σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχουν περισσότερα από 260 τραυματισμένα παιδιά, τα οποία οι αρχές δεν δύνανται να αναγνωρίσουν. Μάλιστα, μέσα στις επόμενες μέρες, ο συγκεκριμένος αριθμός ελλοχεύει ο κίνδυνος να αυξηθεί δραματικά, καθώς προσεγγίζονται όλο και περισσότερες περιοχές και αναδεικνύεται πλήρως η κλίμακα των αστέγων.
Ακολουθώντας την Δρ. Κέσκιν στους ασφυκτικά γεμάτους διαδρόμους του νοσοκομείου, ο ανταποκριτής του BBC αντικρίζει τους επιζώντες του σεισμού ξαπλωμένους σε συρόμενα κρεβάτια, τυλιγμένους με κουβέρτες. Μαζί η γιατρός και ο δημοσιογράφος κατευθύνονται προς το χειρουργείο, το οποίο είναι εξίσου γεμάτο, κυρίως με τραυματισμένα παιδιά.
Εκεί βρίσκεται και ένα κορίτσι πέντε ή έξι ετών. Κοιμάται συνδεδεμένη με ενδοφλέβιες σταγόνες, ενώ φέρει τραύμα στο κεφάλι και πολλαπλά κατάγματα. Η μικρή, αν και θα μπορούσε σε αυτή την ηλικία να γνωρίζει το όνομά της, επικοινωνεί μόνο μέσα από την οπτική επαφή και με τη χρήση χειρονομιών.
Εξαιτίας του σοκ, πολλά από αυτά τα παιδιά δεν είναι σε θέση να μιλήσουν. Ωστόσο, σύμφωνα με τους γιατρούς, γνωρίζουν το όνομά τους και εφόσον σταθεροποιηθεί η κατάστασή τους, οι ειδικοί θα προσπαθήσουν ακόμη μια φορά να αποσπάσουν έστω και το παραμικρό στοιχείο.
Οι υγειονομικοί υπάλληλοι προσπαθούν να αντιστοιχίσουν τα ανώνυμα παιδιά με τις διευθύνσεις όπου εντοπίστηκαν. Συχνά, όμως, στις διευθύνσεις δεν βρίσκεται τίποτα άλλο παρά ερείπια.
Τα τουρκικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γεμίσει αναρτήσεις που δείχνουν αγνοούμενα παιδιά, με λεπτομέρειες για τον όροφο που έμεναν στα κτίρια που κατέρρευσαν και εκφράζοντας την ελπίδα να έχουν διασωθεί και να έχουν μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Πέρα από τα κοινωνικά δίκτυα, οι επιζώντες συγγενείς, καθώς και στελέχη του υπουργείου Υγείας προστρέχουν από το ένα ιατρικό κέντρο στο άλλο, προσπαθώντας να εντοπίσουν τα αγνοούμενα παιδιά.
Και μέσα σε όλα αυτά, το νοσοκομείο στα Αδανα, εξακολουθεί να υποδέχεται αδιάκοπα τους τραυματίες, σοκαρισμένους και εξαντλημένους. Η Δρ. Κεσκίν έχασε και η ίδια αρκετούς συγγενείς της στον σεισμό αλλά πρόλαβε να μπει στο νοσοκομείο με τα παιδιά της, ενώ είχαν ήδη αρχίσει να σημειώνονται μετασεισμοί.
Στην ερώτηση «πώς καταφέρνει και τα βγάζει πέρα;», η γιατρός απαντά «είμαι καλά! Προσπαθώ να είμαι καλά, γιατί όλα αυτά τα παιδιά μας χρειάζονται πραγματικά. Και δόξα τω Θεώ, έχω τα παιδιά μου. Δεν μπορώ να διανοηθώ τον πόνο μιας μητέρας που χάνει το παιδί της».
Δίπλα της εξακολουθούν βρίσκονται πολλοί μικροί ασθενείς, που καρτερούν τους γονείς τους να επιστρέψουν. Κάποιες οικογένειες πράγματι έχουν επανενωθεί. Αρκετά παιδιά, όμως, παραμένουν «ανώνυμα παιδιά του σεισμού».
Πηγή: ΒΒC