Συμπεράσματα από την ιστορική Σύνοδο του ΝΑΤΟ

Οι ΗΠΑ επανέρχονται στην Ευρώπη. Ο ρόλος της Ελλάδας και το πρόβλημα που λέγεται Τουρκία.
|
Open Image Modal
via Associated Press

Το πιο σημαντικό μήνυμα των δύο αυτών ημερών αλλά και των προεργασιών της Συνόδου του ΝΑΤΟ είναι πως αυτός που κοροϊδεύουν ως sleepy Joe, ό,τι έλεγε στο Foreign Affairs, πριν από τις εκλογές , το έκανε (βλ. κείμενο To Lead the World). Συνήθως στις ΗΠΑ, η τελευταία διετία είναι αφιερωμένη στην εξωτερική πολιτική, όμως επειδή ο Μπάιντεν δεν θα επανεκλεγεί, ξεκινάει με εξωτερική πολιτική, λόγω των μεγάλων προβλημάτων που έχει εντός των ΗΠΑ.

Άρα, πρώτο σημείο: Οι ΗΠΑ επανέρχονται στην Ευρώπη ενισχύοντας κυρίως την ανατολική Ευρώπη στρατιωτικά.

Η αύξηση του αμερικανικού στρατού σε συνδυασμό με το εν εξελίξει δόγμα του ΝΑΤΟ για αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών (και υβριδικού πολέμου) σχετίζεται άρρηκτα με την κακόβουλη ρωσική επιρροή, η οποία αναμένεται να αυξηθεί με την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη.

Η φτωχοποίηση της Ευρώπης, μπορεί να οδηγήσει σε κινδύνους αντίστοιχους με αυτούς που υπήρχαν με την σοβιετική επιρροή και την έξοδο της δυτικής Ευρώπης από τον Β΄Π.Π.

Ο Χόλμπρουκ κάποτε με άρθρο του στο Foreign Affairs ″America as a European Power″ είχε περιγράψει αυτό που γίνεται σήμερα. Οι Αμερικανοί ξανάρχονται και χειραφετήσεις και διάφορες άλλες ροβερσπιέρικες ιδέες, τελειώνουν. Η επιδαψίλευση βαθμών ελευθερίας της Ευρώπης, έρχεται στα χέρια των Αμερικανών.

Το δεύτερο σημείο, είναι ότι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ, είναι γεωστρατηγικά πολύ σημαντική εντάσσοντας δύο δημοκρατίες και έτοιμες αμυντικά χώρες οι οποίες ενώνουν τη Βόρεια Θάλασσα με την Βαλτική και την Πολωνία με τον Αρκτικό Κύκλο.

Το τρίτο σημείο είναι πως το ΝΑΤΟ οδεύει όλο και περισσότερο προς την Ανατολή και ότι πρόκειται να συνδεθεί με την Ε.Ε., την QUAD και την AUKUS. Η αρχιτεκτονική του Kennan, του μεγαλύτερου αμερικανικού μυαλού του 20 αιώνα, εμπλουτίζεται και εξελίσσεται.

Τέταρτο σημείο, η Τουρκία. Είναι μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Οι διεθνείς οργανισμοί και τα μέλη του, έχουν θεσμική μνήμη και κατανοούν ότι η Τουρκία ″βρήκε παιχνίδι″. Αν δεν δημιουργηθεί προσεχώς ρήτρα η οποία να επιμερίζει κόστος σε κινήσεις αντίστοιχες με αυτές της Τουρκίας, το ΝΑΤΟ θα έχει τεράστια προβλήματα.

Η υποκατάσταση του δόγματος Λούντζ με έναν σαφή μηχανισμό ο οποίος θα αποτρέπει χώρες να δρουν όπως η Τουρκία, θα δώσει ισχύ στο ΝΑΤΟ που είναι πιο απαραίτητο από ποτέ, καθώς η Ε.Ε. θα χρειαστεί χρόνια να γίνει Ένωση.

Πέμπτο σημείο: Τι πήρε η Τουρκία; Η Τουρκία πήρε την άρση του εμπάργκο όπλων από τη Σουηδία. Όλα τα υπόλοιπα είναι υποσχέσεις. Τι έχασε η Τουρκία; Δύο χώρες που τη στήριζαν. Δυσκολεύομαι να βρω τρόπο που η χώρα που δεν έδινε τον Ασανζ για χρόνια στις ΗΠΑ, θα κάτσει να θεωρήσει τρομοκράτες, όσους θεωρεί ο χορηγός του Ισλαμικού Κράτους, η Τουρκία.

Η Τουρκία, πήρε υποσχέσεις και σίγουρα απειλές, καθώς πριν τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, υπήρξε ανώτερος αξιωματούχος του Treasury ο οποίος μίλησε στην Τουρκία για την ανάγκη συμπόρευσής της με τις κυρώσεις του ΝΑΤΟ. Τα F-16 η Τουρκία τα παίρνει μόνο αν περάσουν από το Κογκρέσο και ο Μενέντεζ έχει μιλήσει. Ο Ερντογάν βοήθησε άθελά του, δείχνοντας τις μαύρες τρύπες του ΝΑΤΟ οι οποίες πρέπει να διορθωθούν.

Τα F-16 η Τουρκία κάποτε θα τα πάρει, όμως εμάς μας νοιάζει να προχωράμε τα δικά μας τα οποία η Τουρκία θα χρειαστεί χρόνο να τα φτάσει.

Έκτο σημείο, για την Ελλάδα: Η Ελλάδα έχει υψοφοβία. Καιρός να την ξεπεράσει. Δεν κατήγαγε καμία νίκη, είναι της Αμερικής νίκη και όχι δική της. Τα ελληνοτουρκικά συνεχίζουν από εκεί που έμειναν.

Υ.Γ. Ο Ερντογάν αναρωτιόταν στο ραντεβού με τον Μπάιντεν γιατί οι Αμερικανοί υποστηρίζουν τόσο πολύ την Ελλάδα. Απέρριψαν οι Αμερικανοί το Turkaegean και το μάθαμε και από αυτούς. Μας άνοιξαν τα κουτιά που είναι ″μέσα-μέσα″ στο οπλοστάσιο (Harpoon, F-35 και θα ανοίξουν και άλλα). Η Ελλάδα πρέπει να κάνει δύο πράγματα:

Πρώτον, να μειώσει την τουρκική κακόβουλη επιρροή και τις ψυχολογικές επιχειρήσεις της Άγκυρας (μιλάνε πλέον και μέσω ρωσικών κύκλων, έχουν αγαστή συνεργασία) και δεύτερον να καταλάβει ότι εξοπλισμοί με Ραφάλ, F-35, Μιράζ, Μπελάρα κτλ, και ρητορική ″δείπνων″ και ″ανοικτό κανάλι, οι άνευ λόγου επίσημες συναντήσεις″ αλλά και τα σιωπητήρια σε διεθνή fora, δεν πάνε μαζί. Η διπλωματία δεν είναι το να παριστάνεις μια φορά το χρόνο τον αποφασιστικό, επιβάλλεται να μην αφήνεις να πέφτει τίποτε κάτω.