Η «εργαλειοποίηση» θεσμικών διαδικασιών και πολιτικών επιλογών αποτελούν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πλέον πάγιο στοιχείο μιας κακόγουστης πολιτικής πρακτικής προκειμένου να πολώσει τον πολιτικό κόσμο και να διχάσει την κοινωνία.
Μετά την εργαλειοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών, επόμενο «θύμα» αυτής της τακτικής υπήρξε η Συνταγματική Αναθεώρηση, με τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, καθώς παρακολουθήσαμε στη Βουλή να διεξάγεται η συζήτηση για ένα τόσο σοβαρό θέμα σε ένα κλίμα παρακμής ,παραφιλολογίας και πολιτικού εκφυλισμού.
Η θέση του Κινήματος Αλλαγής για τη Συνταγματική Αναθεώρηση είναι ξεκάθαρη και αφορά στην απαρέγκλιτη τήρηση του άρθρου 110 του Συντάγματος, του οποίου οι αναφορές είναι σαφείς ως προς τη διαδικασία της αναθεώρησης. Σε πρώτο χρόνο επιλέγονται οι προσδιοριζόμενες αριθμητικά με άρθρο, παράγραφο ή εδάφιο αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος, χωρίς καμία αναφορά σε κατεύθυνση, κάτι που προσπαθεί να καταστρατηγήσει η κυβέρνηση. Η επόμενη Βουλή είναι ελεύθερη να επιλέξει το περιεχόμενο των αναθεωρητέων διατάξεων.
Όμως η στάση του ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη υπήρξε. Είναι ενδεικτική η σπασμωδική συμπεριφορά της συμπολίτευσης ως προς τις διατάξεις σχετικά με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας καθώς το άρθρο 30 που ορίζει ότι ο Πρόεδρος εκλέγεται από τη Βουλή δεν κρίθηκε κατ’ αρχήν αναθεωρητέο (πάρα την πρόταση της κυβερνητικής πλειοψηφίας που υποστήριζε εκλογή του Προέδρου απευθείας από το λαό) αλλά το άρθρο 32 που προβλέπει τη διαδικασία εκλογής από τη Βουλή κρίθηκε κατ’ αρχήν αναθεωρητέο (και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία) με βασική κατεύθυνση την αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από την διάλυση της Βουλής. Αυτό βάζει σε σκέψεις κάθε νοήμονα άνθρωπο. Ενδέχεται τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ να μην στηρίξει την αναθεώρηση και του άρθρου 32 ώστε να εργαλειοποιήσει το 2020 εκ νέου την εκλογή του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα, όπως έγινε το 2014. Για αυτό και η πρόταση του Αλ.Τσίπρα για την επανεκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου και η όλη παραφιλολογία περί συνεργασίας ΚΙΝ.ΑΛ με ΝΔ για την εκλογή ΠτΔ… Παιχνιδάκια του πρωθυπουργού εν όψει της εκλογικής του κατάρρευσης.
Ειδικότερα, ως προς το επίμαχο άρθρο 32, το Κίνημα Αλλαγής διαφώνησε από την πρώτη στιγμή με τον «λαϊκισμό» της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό που αλλοιώνει τη μορφή του πολιτεύματος. Το περιεχόμενο αυτής της διάταξης θα πρέπει να καθοριστεί από την πλειοψηφία των 3/5 της επόμενης Βουλής.
Ως προς την ουσία δε του άρθρου 32, η προτεινόμενη από το ΣΥΡΙΖΑ διενέργεια επτά (7) ψηφοφοριών μέχρι να πάμε τελικά σε εκλογή του ΠτΔ από το λαό είναι εξευτελιστική για τη Βουλή. Οι συνεχόμενες μηνιαίες ψηφοφορίες για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας θα δημιουργούσαν διαρκείς εντάσεις και προϋποθέσεις «πολιτικοποίησης» μιας τόσο θεσμικής διαδικασίας. Τέλος, για το άρθρο 32 υπάρχει κι ένα θέμα πολιτειακής υφής: εάν τελικά ο ΠτΔ εκλέγεται άμεσα, δε θα πρέπει να έχει ανάλογες αρμοδιότητες, ουσιαστικού χαρακτήρα; Άρα ουσιαστικά δεν αλλάζουν το πολίτευμα από προεδρευόμενη σε προεδρική δημοκρατία; Αυτό απαγορεύεται ρητά από το άρθρο 110 περί αναθεώρησης του Συντάγματος.
Κρισιμότερα όμως είναι τα ζητήματα για τα οποία δεν υπάρχει πρόνοια στην κυβερνητική πρόταση, όπως π.χ. η βελτίωση της κατάστασης στην ανώτατη εκπαίδευση με την επανεξέταση του άρθρου 16 για την ίδρυση μη κρατικών-μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ, καθώς το Κίνημα Αλλαγής επιθυμεί ισχυρά και εξωστρεφή δημόσια πανεπιστήμια, την κατοχύρωση της αυτοτέλειας τον ΟΤΑ με την ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων κατά τρόπο που οι συνταγματικές πρόνοιες για την λειτουργία της να μην έχουν μόνο διακηρυκτικό αλλά ρυθμιστικό/ουσιαστικό περιεχόμενο, η ουσιαστική στήριξη της νησιωτικότητας με πλήρη θεσμοθέτηση (και όχι μόνο ως πολιτική διακήρυξη) της υποχρέωσης της Πολιτείας για λήψη πραγματικής μέριμνας ως προς την διαμόρφωση πολιτικών για τα νησιά μας, την καθιέρωση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για να σταματήσουν οι επιδοματικές πολιτικές και να ενισχυθεί το κοινωνικό κράτος, τη διατύπωση ερμηνευτικής δήλωσης ότι η ρύθμιση για επικρατούσα θρησκεία δεν επιδρά στη έκφραση της θρησκευτικής ελευθερίας.
Εν κατακλείδι, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας ως προς την συνταγματική αναθεώρηση από την παρούσα βουλή καθώς πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ προς όφελος των μικροκομματικών του σκοπιμοτήτων και των τεχνητών πολώσεων, υποβάθμισε για άλλη μια φορά τον πολιτικό διάλογο και την ανάπτυξη ευρύτερων συναινέσεων για την ύψιστη διαδικασία της Αναθεώρησης του Συντάγματος.
Το Σύνταγμα, ως καταστατικός χάρτης της Ελληνικής Πολιτείας, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο πολιτικών παιγνίων με στόχο απλώς τη δημιουργία εντυπώσεων και την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών και κομματικών σκοπιμοτήτων. Και αυτό ισχύει προς κάθε κατεύθυνση. Η δημιουργία πόλωσης και διχαστικών διλημμάτων αντίκειται ευθέως στο γράμμα και στο πνεύμα των συνταγματικών ρυθμίσεων περί αναθεώρησης όπου οι εκεί προβλεπόμενες αυξημένες πλειοψηφίες επιβάλλουν συνεργασία και δημιουργία κλίματος ευρύτερης πολιτικής σύμπνοιας τόσο για την ταυτότητα των αναθεωρητέων διατάξεων, όσο και για το περιεχόμενο τους.
Το ΚΙΝ.ΑΛ δεν θα δώσει καμία λευκή επιταγή στο ΣΥΡΙΖΑ και θα καταβάλλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να μην αφήσουμε τους επίδοξους της εξουσίας να κόψουν και να ράψουν την αναθεώρηση στα μέτρα τους.
Η Συνταγματική Αναθεώρηση αποτελεί μια ύψιστη θεσμική διαδικασία και όχι έναν κακότεχνο πολιτικό λαϊκισμό…