Θα αιτιολογήσω τον τίτλο του άρθρου με μια ιστορία. Ως γνωστόν η ημέρα της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου είναι η γιορτή των ερωτευμένων, ωστόσο διεθνώς είναι γνωστή και για έναν ακόμη λόγο και συγκεκριμένα για τη σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου (Massacre of Saint’s Valentine Day). Ηταν το όνομα που δόθηκε σε ένα μακελειό το οποίο έγινε στις 14 Φεβρουαρίου 1929 σε μια αποθήκη του Λίνκολν Παρκ στη Βόρεια πλευρά του Σικάγου. Τότε τρεις ένοπλοι μεταμφιεσμένοι σε αστυνομικούς με εντολή του αρχηγού της ιταλοαμερικανικής μαφίας Αλ Καπόνε εκτέλεσαν εν ψυχρώ επτά μέλη της αντίπαλης συμμορίας του Τζωρτζ «Μπανκ» Μοράν για να αποκτήσει τον έλεγχο στη διακίνηση του παράνομου αλκόολ στο Σικάγο την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Η σφαγή αυτή έμεινε για πολλούς μήνες στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων των ΗΠΑ και γυρίστηκαν έξι κινηματογραφικές ταινίες για αυτή. Τελικά κανείς δεν τιμωρήθηκε και ο Αλ Καπόνε κλείστηκε στη φυλακή μόνο για φοροδιαφυγή.
Θυμήθηκα αυτή την παλιά αυτή ιστορία με αφορμή το μακελειό που έγινε στη Λούτσα το απόγευμα της 11ης Σεπτεμβρίου 2023. Αν και δεν έχει ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο έχει γίνει πλήρης ταυτοποίηση θυμάτων, όχι όμως των δραστών και συνεργών τους.
Κάποιες πληροφορίες προέρχονται από τουρκικές εφημερίδες. Όμως τα αναμφισβήτητα γεγονότα είναι τα εξής: Σε ένα απόμερο δρόμο της Λούτσας το απόγευμα της 11ης Σεπτεμβρίου 2023 δράστες που επέβαιναν σε ένα μαύρο αυτοκίνητο και μια μοτοσικλέτα γάζωσαν με 60 σφαίρες ένα αυτοκίνητο με πλαστές γερμανικές πινακίδες στο οποίο επέβαιναν έξη άτομα τουρκικής καταγωγής, ηλικίας 20-30 ετών με πλαστές γαλλικές ταυτότητες. Πέντε από τα θύματα δέχθηκαν τη χαριστική βολή και βρέθηκαν νεκροί μέσα στο αυτοκίνητο και ένας στο δρόμο. Οι πυροβολισμοί διήρκεσαν 45 δευτερόλεπτα και τρομοκράτησαν τους κατοίκους της Λούτσας.
Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες τα θύματα ήταν μέλη της ομάδας του Τούρκου αρχιμαφιόζου Μπαρίς Μπογιούν με εμπλοκή στο εμπόριο ναρκωτικών στη Γαλλία. Ήρθαν στη χώρα μας και φέρονται να αναμίχθηκαν στο εμπόριο ναρκωτικών, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση αντίπαλων εγκληματικών ομάδων που συγκροτούνται από αλλοδαπούς και δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Με λίγα λόγια φέρονται να είχαν ανοιχτούς λογαριασμούς με αντίπαλες οργανώσεις και οι εκτελεστές ανήκαν σε κάποια από αυτές.
Όπως φαίνεται όμως τα θύματα ήταν έτοιμα προς αναχώρηση,γιατί άδειασαν το σπίτι που έμεναν, είχαν τις βαλίτσες τους στο αυτοκίνητο και δεν είχαν όπλα. Πιθανόν η αστυνομική έρευνα να διαφωτίσει τα γεγονότα, τους δράστες και τους συνεργούς τους, που μπορεί να είναι και ο Τούρκος, που συνελήφθη στο αεροδρόμιο και λέγεται ότι στο παρελθόν είχε σχέσεις με τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, ενώ εικάζεται ότι αυτός «κάρφωσε» τα θύματα στην αντίπαλη ομάδα.
Η μαζική αυτή δολοφονία προστίθεται στη σειρά δολοφονιών –εκτελέσεων που έχουν διαπραχθεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, με δράστες κυρίως αλλοδαπούς, μέλη του υποκόσμου, που ασχολούνται με το εμπόριο των ναρκωτικών, ή της διακίνησης ανθρώπων και κάθε άλλου είδους μαφιόζικης παρανομίας.
Οι ανεξιχνίαστες δολοφονίες που προαναφέραμε συνήθως χαρακτηρίζονται ως ξεκαθάρισμα λογαριασμών και η τακτική των δραστών μοιάζει. Οι εκτελεστές, συνήθως από το εξωτερικό, παρακολουθούν το θύμα τους, του στήνουν ενέδρα και το εκτελούν. Στη συνέχεια διαφεύγουν με μηχανές και το ανθρωποκυνηγητό που εξαπολύει η αστυνομία είναι ατελέσφορο. Οι εκτιμήσεις πάντα είναι πως οι δράστες διέφυγαν και πάλι στο εξωτερικό.
Όμως γι΄αυτού του είδους τις μαφιόζικες επιχειρήσεις είναι δεδομένο ότι απαιτείται χρήμα, διοικητική μέριμνα, συλλογή πληροφοριών, διασυνδέσεις. Με λίγα λόγια πρόκειται για άρτια οργανωμένες επιχειρήσεις από επαγγελματίες κακοποιούς με διεθνή δράση.
Όμως τα κυκλώματα αυτά δεν είναι αήττητα. Η κάθε δράση αφήνει ίχνη και στην εποχή μας η αστυνομία και οι υπηρεσίες ασφαλείας έχουν στη διάθεσή τους την τεχνολογία, την τεχνογνωσία αλλά και τη δυνατότητα της διεθνούς διακρατικής συνεργασίας με άλλες υπηρεσίες για την εξιχνίαση αυτών των εγκλημάτων και τον περιορισμό της δράσης των διαφόρων ομάδων που εμπλέκονται σε αυτά.
Το όλο θέμα είναι πολύ σοβαρό και επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια, γιατί η αίσθηση που διακατέχει τους πολίτες είναι ότι η χώρα μας έχει γίνει « ξέφραγο αμπέλι». Εισαγώμενοι εγκληματίες βρίσκονται σε σύγκρουση με τους δικούς μας capo του υποκόσμου. Ξεκαθαρίσματα λογαριασμών με εν ψυχρώ εκτελέσεις μέρα μεσημέρι, βομβιστικές επιθέσεις σε επιχειρήσεις βιτρίνα που ξεπλένουν μαύρο χρήμα, και πολλά άλλα που μαζεύονται και δημιουργούν μια ασφυκτική καθημερινότητα με θύμα τον πολίτη.
Και αυτό διότι η αίσθηση ασφάλειας είναι από τα μεγάλα θέματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία και όπως φαίνεται και από την μαζική εκτέλεση στη Λούτσα, η Πολιτεία, δεν εννοώ τους κατώτερους αστυνομικούς, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων κάνουν με αυταπάρνηση τη δουλειά τους, δείχνει να μην μπορεί να εξασφαλίσει τη δημόσια ασφάλεια. Αυτό όμως πρέπει να αλλάξει γιατί είναι από τα βασικότερα αιτήματα του κοινωνικού συνόλου και αφορά τόσο το οργανωμένο έγκλημα, όσο και άλλες μορφές βιαίης παραβατικότητας που τείνουν να γίνουν, εάν δεν έχουν ήδη γίνει, μια κανονικότητα.
***
Λέανδρος Τ.Ρακιντζής
Αρεοπαγίτης ε.τ.