Η νέα κυβερνητική εκπρόσωπος της Γαλλίας Σιμπέτ Ντιαγέ έχει περάσει περίπου πέντε χρόνια στο πλευρό του Εμανουέλ Μακρόν ως σύμβουλός του επί των μέσων ενημέρωσης, κερδίζοντας τη φήμη της για τον άμεσο λόγο της και την προθυμία της να βάζει τους δημοσιογράφους στη θέση τους.
Η Ντιαγέ διορίστηκε στη θέση αυτή το βράδυ της Κυριακής σε ένα μίνι ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου, μερικές ώρες πριν από την πρώτη ενημέρωση των δημοσιογράφων στο Μέγαρο των Ηλυσίων τη Δευτέρα. Γεννημένη στο Ντακάρ και πολιτογραφημένη το 2016, αντικαθιστά τον Μπενζαμέν Γκριβό –έναν ακόμα στενό συνεργάτη του Μακρόν—που παραιτήθηκε την περασμένη εβδομάδα για να κατέβει ως υποψήφιος δήμαρχος του Παρισιού.
«Η Γαλλία μου έχει δώσει πολλά. Σήμερα είναι σειρά μου να δώσω κάτι πίσω», δήλωσε τη Δευτέρα κατά την τελετή παράδοσης-παραλαβής του χαρτοφυλακίου, όπου ο Γκριβό της έδωσε τη σκυτάλη πριν από την εβδομαδιαία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Η νέα θέση της Ντιαγέ είναι μια προαγωγή από το παρασκήνιο στο προσκήνιο. Εκείνη που κάποτε ήταν η σύμβουλος του προέδρου για τα μέσα ενημέρωσης, έγινε τώρα η βιτρίνα της γαλλικής κυβέρνησης.
Στην πραγματικότητα η σχέση της Ντιαγέ με τον Μακρόν χρονολογείται από το 2014, όταν ο ίδιος έγινε ουσιαστικά δημόσιο πρόσωπο, καθώς διορίστηκε υπουργός Οικονομίας υπό τον σοσιαλιστή πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ αφού υπηρέτησε ως σύμβουλος του Ολάντ στο Ελιζέ.
Μια οξυδερκής και δραστήρια νεαρή σοσιαλίστρια, η Ντιαγέ ήταν επίσης σύμβουλος για θέματα ενημέρωσης και επικοινωνίας στο υπουργείο Οικονομικών για τον προκλητικό προκάτοχο του Μακρόν, τον Αρνό Μοντεμπούρ. Όταν ο Μοντεμπούρ αποχώρησε από το υπουργικό συμβούλιο αφού άσκησε κριτική στις πολιτικές του Ολάντ, η Ντιαγέ ανέλαβε τον ρόλο για τον νεόκοπο υπουργό Μακρόν.
Και τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία. Θα συνέχιζε να βοηθά τον Μακρόν, ο οποίος ποτέ δεν είχε εκλεγεί σε δημόσιο αξίωμα, να πετύχει στην κεντρώα υποψηφιότητά του για την προεδρία το 2017, που συγκέντρωνε τότε λίγες πιθανότητες, καθώς χειρίστηκε τα μέσα ενημέρωσης για την κεραυνοβόλα καμπάνια του.
«Έχει κερδίσει πολλές μάχες»
Η 39χρονη μητέρα τριών, της οποίας το όνομα σημαίνει αυτή «που έχει κερδίσει πολλές μάχες» στη διάλεκτο Ζολά, δεν είναι άγνωστη στα πολιτικά πράγματα. Γεννημένη στην πρωτεύουσα της Σενεγάλης το 1979, τρίτη μεταξύ τεσσάρων κοριτσιών, η πολιτική ήταν πανταχού παρούσα στο σπίτι των παιδικών της χρόνων. Ο πατέρας της Φάρα ήταν το Νο2 στο Σενεγαλέζικο Δημοκρατικό Κόμμα (PDS) του Αμπντουλαγέ Γουάντ πριν αποχωρήσει για να συμμετάσχει στην ομάδα του προέδρου Αμπντού Ντιούφ το 1986, σύμφωνα με τη Le Monde. Ωστόσο, η οικογένεια διατήρησε στενούς δεσμούς με τον Γουάντ, όπως εξηγεί η γαλλική εφημερίδα. Αφού ο Γουάντ κέρδισε την προεδρία της χώρας το 2000, διόρισε τη Μιρέιγ, την Τογκολέζα-Γερμανίδα μητέρα της Ντιαγέ ―τη δεύτερη γυναίκα που υπηρέτησε ως δικαστής στη Σενεγάλη― στην προεδρία του Συνταγματικού Συμβουλίου της χώρας, μια θέση που διατήρησε για οκτώ χρόνια.
Η νεαρή Σιμπέτ έφυγε από το Ντακάρ μετά το γυμνάσιο για το Παρίσι, όπου βρέθηκε στο Lycée Montaigne, μένοντας στο οικοτροφείο. Εξελίχθηκε σε αριστερή ακτιβίστρια και στη συνέχεια έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος το 2002, αφού ο ηγέτης του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου Ζαν-Μαρί Λεπέν προκάλεσε σοκ στη χώρα καταφέρνοντας να περάσει στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών εκείνης της χρονιάς. Η Ντιαγέ έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στα οικονομικά της υγείας πριν διοριστεί εθνική γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος για θέματα παιδικής ηλικίας το 2009, ενώ παράλληλα διαχειριζόταν τις σχέσεις με τον Τύπο για τον σοσιαλιστή πρόεδρο του διαμερισματικού συμβουλίου του Σεν-Σεντ-Ντενί, τη διοικητική περιφέρεια που περιλαμβάνει τις βόρειες, μη προνομιούχες συνοικίες του Παρισιού.
Ως μέλος του στενού ―κυρίως λευκού και ανδροκρατούμενου― περιβάλλοντος του Μακρόν καθ’ όλη την ανέλιξή του στην εξουσία, η χαρισματική Ντιαγέ δεν κράτησε χαμηλό προφίλ. Συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας σε ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ για το παρασκήνιο της προεκλογικής εκστρατείας του Μακρόν το 2017, που βγήκε στον αέρα λίγο μετά τη νίκη του. Αμφισβητώντας τη μιντιακή κάλυψη του υποψηφίου της, η Ντιαγέ δεν μάσησε τα λόγια της. Το ντοκιμαντέρ την καταγράφει να μιλά στο τηλέφωνο, λέγοντας: «Αυτή δεν είναι η δουλειά ενός δημοσιογράφου, αυτή είναι η δουλειά ενός αχαΐρευτου».
Έκτοτε τα μέσα ενημέρωσης δεν έχασαν το ενδιαφέρον τους για την Ντιαγέ.
«Η Σιμπέτ ενσαρκώνει όλη την υποκρισία του Μακρόν προς τον Τύπο. Είναι πολύ επιθετική με τους δημοσιογράφους σε ημερήσια βάση, ενώ επιλέγει τους ‘ευνοούμενους’ της για να τους δώσει ‘αποκλειστικά’, δήλωσε στο FRANCE 24 δημοσιογράφος, διαπιστευμένος στη γαλλική προεδρία. «Οι δημοσιογράφοι συχνά ξαφνιάζονται από τη γλώσσα που χρησιμοποιεί. Δεν θα διστάσει να πει ‘Vous me faites chier’ (Μου σπάτε τα νεύρα) σε δημοσιογράφους που κάνουν ερωτήσεις».
«Το πιο ανησυχητικό είναι η αντίληψή της για τη δημοσιογραφία, που για την ίδια θα πρέπει να ασχολείται μόνο με το να μεταδίδει ανακοινώσεις της κυβέρνησης», πρόσθεσε ο δημοσιογράφος.
«Πυρά»
Πέρυσι το καλοκαίρι, η Ντιαγέ δέχθηκε πυρά επειδή άφησε να βγει προς τα έξω ― αφιλτράριστος ― ο τρόπος σκέψης του Μακρόν, όχι βέβαια όσα πυρά δέχθηκε ο ίδιος ο Μακρόν. Σε βίντεο που ανήρτησε στο Twitter τον Ιούνιο εμφανίζεται ο πρόεδρος να αναφέρεται στις γενναιόδωρες δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης της Γαλλίας λέγοντας ότι κοστίζουν «τρελά φράγκα». Μήνες πριν πάρει φωτιά το Σανς-Ελιζέ από τους διαδηλωτές των Κίτρινων Γιλέκων, δεν υπήρχε τρόπος να αλλάξει η εικόνα του Μακρόν ως «προέδρου των πλουσίων».
Η τάση της Ντιαγέ προς μια ωμή γλώσσα ίσως, στο μεταξύ, να καθιστά αξιόπιστες τις θρασείες δηλώσεις που τις αποδίδονται, παρότι η ίδια τις έχει αρνηθεί κατ’ επανάληψη. Τον Ιούλιο του 2017, το εβδομαδιαίο έντυπο L’Express ανέφερε ότι η Ντιαγέ δήλωσε σε έναν από τους δημοσιογράφους της «Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη που ψεύδομαι για τον πρόεδρο». Έγινε επίσης γνωστή επειδή έστειλε το μήνυμα «Ναι, πέθανε η τύπισσα» για να επιβεβαιώσει τον θάνατο της Σιμόν Βέιλ, επιζήσασας του Άουσβιτς και μεγάλης μορφής της γαλλικής πολιτικής ζωής που στη συνέχεια ενταφιάστηκε στο Πάνθεον των Παρισίων. Παρά τις διαψεύσεις της Ντιαγιέ, και οι δύο δηλώσεις κυκλοφόρησαν και πάλι τις τελευταίες ημέρες καθώς οι επικριτές της κατήγγειλαν την προαγωγή της.
Κατά ειρωνικό τρόπο, πέρα από τους επικριτές της θρασύτητας της Ντιαγέ, σχολιαστές και πρόσωπα της αντιπολίτευσης έσπευσαν εξίσου να καταδικάσουν τον τελευταίο ανασχηματισμό της Γαλλίας χαρακτηρίζοντάς τον άτολμο.
Η προαγωγή της Ντιαγέ ― μαζί με την νέα υπουργό για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις Αμελί ντε Μονσαλέν και νέο υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Σεντρίκ Ο ― θεωρείται πολύ τεχνοκρατική, πολύ εσωστρεφής και μάλλον καταδεικνύει ότι ο νεαρός κεντρώος ηγέτης κυβερνά τη Γαλλία όλο και πιο απομονωμένος.
Ως φαίνεται, οι τελευταίοι διορισμοί στο υπουργικό συμβούλιο καθιστούν τη σημερινή κυβέρνηση της Γαλλίας αυτή με τα νεότερα μέλη από το 1962. Επαναφέρουν επίσης την ισότητα μεταξύ των φύλων, καθώς υπάρχουν 18 γυναίκες και 18 άνδρες.