Κινέζοι αρχαιολόγοι ανακαλύφθηκε 59 πέτρινες χειροβομβίδες ηλικίας τουλάχιστον τεσσάρων αιώνων στα ερείπια ενός κτιρίου στο δυτικό τμήμα του Badaing - μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO - το πιο διάσημο τμήμα του Σινικού Τείχους της Κίνας.
Το κτίριο πιστεύεται ότι ήταν αποθήκη όπλων κατά μήκος του Σινικού Τείχους.
«Αυτή είναι η πρώτη φορά που βρέθηκε τέτοιος χώρος αποθήκευσης κοντά στο Σινικό Τείχος της Κίνας και αλλάζει τα προηγούμενα συμπεράσματά μας - δήλωσε ο Σανγκ Χενγκ, ερευνητής από το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας στο Πεκίνο».
Προηγουμένως, οι αρχαιολόγοι βρήκαν περισσότερες από 400 παρόμοιες πέτρινες χειροβομβίδες, πρωτόγονες εκδόσεις χειροβομβίδων, που ήταν κοινά όπλα για τους φύλακες του Σινικού Τείχους της Κίνας κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Δυναστεία Μινγκ (1368-1644).
«Αυτές οι πέτρες έχουν μια στρογγυλή τρύπα στο κέντρο. Μετά το γέμισμα με πυρίτιδα τις έκλειναν ώστε να μπορούν να τις πετάξουν, εξήγησε ο Χενγκ στο πρακτορείο Xinhua.
Οι πέτρινες χειροβομβίδες είναι ένα από τα πρώτα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ, η οποία κυβέρνησε την Κίνα από το 1368 έως το 1644, σύμφωνα με τον Tonio Andrade, καθηγητή ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Emory στην Ατλάντα, αναφέρει το Live Science.
«Έχω υποστηρίξει ότι η δυναστεία των Μινγκ ήταν η πρώτη «Αυτοκρατορία της Πυρίτιδας» στον κόσμο», δήλωσε ο Andrade, συγγραφέας του «The Gunpowder Age: China, Military Innovation, and the Rise of the West in World History».
Οι Μινγκ συγκρότησαν τεράστιο στρατό και ναυτικό. Το ναυτικό τους περιελάμβανε τετρακάταρτα πλοία εκτοπίσματος 1.500 τόνων. Ο δε στρατός τους είχε σε ετοιμότητα 1.000.000 άνδρες.
Πάνω από 100.000 τόνοι σιδήρου εξορύσσονταν κάθε χρόνο στη βόρεια Κίνα και τυπώθηκαν πολλά βιβλία με σύστημα μεταβλητών στοιχείων. Από την εποχή της διαδοχής των Μινγκ από τους Τσινγκ και μέχρι τη μοντέρνα εποχή, είχε εκφραστεί έντονα από μερίδα του πληθυσμού η αντίθεση στην εξουσία των μη - Χαν και η πρόθεση για αποκατάσταση των Μινγκ.
200 π.Χ. - 800 μ.Χ.: Η γέννηση των πυροτεχνημάτων
Όπως πολλές εφευρέσεις, έτσι και τα πυροτεχνήματα δημιουργήθηκαν τυχαία - στην προκειμένη περίπτωση από έναν αλχημιστή που αναζητούσε το ελιξήριο της αθανασίας. Γύρω στο 200 π.Χ., οι Κινέζοι εφηύραν άθελά τους τις κροτίδες αφήνοντας στη φωτιά μπαμπού για να στεγνώσουν. Όταν τα καλάμια έμεναν στη φωτιά περισσότερη ώρα, ο αέρας που ήταν εγκλωβισμένος στο εσωτερικό τους διαστέλλονταν με αποτέλεσμα μια δυνατή έκρηξη. Αλλά χρειάστηκαν ακόμη χίλια χρόνια έως ότου φτάσουμε στα πυροτεχνήματα.
Γύρω στο 800 μ.Χ., ένας αλχημιστής ανακάτεψε θείο, κάρβουνο και νιτρικό κάλιο (ένα συντηρητικό τροφίμων) ελπίζοντας να βρει το μυστικό για την αιώνια ζωή. Όταν το μείγμα πήρε φωτιά γεννήθηκε η πυρίτιδα στην πρώτη, ακατέργαστη μορφή της. Κι όταν η σκόνη αυτή τοποθετήθηκε σε σωλήνες από μπαμπού στους οποίους έβαλαν φωτιά, γεννήθηκαν τα πρώτα πυροτεχνήματα. Σταδιακά τα καλάμια μπαμπού αντικαταστάθηκαν από χάρτινα περιβλήματα και αντί να τα πετούν στη φωτιά, οι Κινέζοι πρόσθεσαν φυτίλια κατασκευασμένα από λεπτό χαρτί.
Αν μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε ένα σόου πυροτεχνημάτων το 800 μ.Χ., θα διαπιστώναμε πόσο διαφορετικό είναι από αυτά που βλέπουμε σήμερα. Τα πυροτεχνήματα χρησιμοποιούνταν για να διώξουν τα κακά πνεύματα, όπως επίσης σε γάμους και γεννήσεις, μόνο που απλώς τους έβαζαν φωτιά, δεν τα εκτόξευαν στον αέρα, ούτε υπήρχαν (πρόσθετα) χρώματα. Συνεπώς ένα «σόου πυροτεχνημάτων» ήταν απλώς μια σειρά από μικρές, θορυβώδεις εκρήξεις.