Πριν μήνες είχα βρεθεί στα Βριλήσσια όπου γνώρισα το Σκούφο. Ένα ξεχωριστό καφέ – γλυκοπωλείο με το όνομα Σκούφος ετυμολογικά να έρχεται μάλλον από τo Ιταλικό scuffia.
Η απίστευτη ποικιλία γλυκών σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα του χώρου με «ανάγκασαν» να μην τον ξεχάσω!
Ωραία, και τώρα που έμαθα ότι άνοιξε νέο κατάστημα στο Βύρωνα δεν θα πήγαινα;
Δύσκολο..
Κατηφορίζοντας στο Βύρωνα
Εκεί στην πλατεία Λαζάρου με περίμενε ο Σκούφος Βύρωνας.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά για εμένα το πρώτο που θα με κάνει να «μπω» σε ένα μαγαζί είναι αυτό που λένε «πρώτη εικόνα». Είναι αυτό που ενώ βρίσκεσαι ακόμα απέξω θα τραβήξει τη ματιά σου ή θα την απομακρύνει.
Το δεύτερο που περιμένω είναι όταν περάσω στον εσωτερικό χώρο να μην «εισπράξω» κάτι διαφορετικό.
Και δεν εισέπραξα κάτι τέτοιο..
Ατμόσφαιρα 10ετιας του ’70 αλλά με σύγχρονες πινελιές. Πάντα οι πετυχημένοι συνδυασμοί με έλκουν.
Και αυτό πέτυχαν οι συντελεστές αυτού του μαγαζιού.
Στρογγυλοκάθισα λοιπόν και παρήγγειλα..Τι άλλο εγώ; Μα φυσικά λουκουμάδες και βέβαια espresso!
Γρήγορα διαπίστωσα ότι το πρώτο λάθος μου ήταν ότι ζήτησα μόνο μια μερίδα και το δεύτερο ότι δεν φρόντισα να τους «συνοδεύσω» με ένα ακόμα από τα γλυκά που «διακοσμούσαν» τη σχετική βιτρίνα.
Και αυτό είναι το τρίτο στοιχείο που θέλω να βρίσκω. Και λέγεται «ποιότητα».
Πας κάπου λοιπόν. Σου αρέσει - αλλά τι είναι αυτό που θα σε κάνει να το ξαναεπισκεφτείς;
Εδώ για εμένα βρίσκεται το τέταρτο που ζητώ.
Αυτό το αισθάνεσαι. Είναι δύσκολο να το εκφράσεις. Βρίσκεται στην «ελκτική» δύναμη του χώρου. Είναι η αίσθηση ότι «δεν σου πουλάνε» αλλά «εσύ θέλεις να αγοράσεις». Και αυτό δεν το έχω συναντήσει πολλές φορές.
Δεν ξέρω αν ο δρόμος σας πάει προς τα εκεί. Αν όμως αυτό συμβεί και επισκεφτείτε το Σκούφο δεν θα το μετανιώσετε.
Εγώ βέβαια έλυσα το πρόβλημα του που.. .Βριλήσσια ή Βύρωνας; Κατήργησα το «ή» και το έκανα «και».
Με άλλα λόγια τη μια στο «εδώ» και την άλλη στο «εκεί»…Έτσι για να μην αφήνω παράπονα σε κανένα...