Εγκαινιάστηκε η έκθεση του Νίκου Μάρου γνωστού Αθηναίου art designer, Κεντροευρωπαίος σε νοοτροπία και αντιλήψεις, ευαίσθητος κι ανήσυχος, γιός του «πατέρα των ντοκιμαντέρ» Βασίλη Μάρου, με τον τίτλο Lights and Shadows. Τον καλλιτέχνη παρουσίασε η δραστήρια διευθύντρια του Μουσείου Ντίνα Αδαμοπούλου η οποία μίλησε με συγκίνηση για τον πατέρα του, λάτρη της Ύδρας και προσωπικό της φίλο Βασίλη Μάρο. Για το έργο του Νίκου Μάρου μίλησε ο ιστορικός τέχνης Νίκος Σταθούλης .
Πλήθος Υδραίων και Αθηναίων πλαισίωσαν την εκδήλωση έζησαν την ατμόσφαιρα της έκθεσης που όπως είπε χαρακτηριστικά ο Νίκος Σταθούλης «θυμίζει Μανχάτταν μέσα στην Ύδρα..!».
Κι αυτή ακριβώς η σύμπραξη-ανάμιξη της ατμόσφαιρας δύο σπουδαίων και εμβληματικών, αν και τόσο μακρινών μεταξύ τους τόπων, είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα που δίνει αυτή την ξεχωριστή ιδιαιτερότητα στη συγκεκριμένη έκθεση.
Αντικείμενα της ΝΑΣΑ σε αρμονική συμβίωση με τις κασέτες με τις υπογραφές της Νάνας Μούσχουρη, με την αυθεντική τελευταία πινακίδα της OLYMPIC του Ωνάση από το αεροδρόμιο του Ελληνικού και τόσες άλλες χαρακτηριστικές δημιουργίες του Μάρου με την ανάμειξη ύλης και φωτός.
ΦΩΣ
Για το έργο του καλλιτέχνη γράφει η διευθύντρια του Μουσείου Ύδρας Ντίνα Αδαμοπούλου: «Το έργο του εικαστικού Νίκου Μάρου προσλαμβάνεται από τον θεατή σαν μια διαρκής αλληλουχία φωτός και σκιάς με διάφορες παραλλαγές, και αναμφίβολα με μια ιδιαίτερη, δικής της απόχρωσης μουσική συνέχεια. Αυτή ακριβώς η διαρκής εναλλαγή των αντιθέσεων είναι που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον για τα έργα που χρόνια τώρα δημιουργεί και μας παρουσιάζει.
Ακούραστος δημιουργός ο Μάρος συνεχίζει τριάντα τρία χρόνια τώρα να εργάζεται χωρίς σταματημό, εμπνευσμένος από ένα μόνιμο πάθος ανάτασης, ασκητικά πειθαρχημένος, πιστός και συνεπής στην εικαστική πορεία, αυτήν που τάχθηκε να ακολουθήσει…»
ΚΑΙ ΣΚΙΑ
Και ο σύμβουλος Τέχνης Ηλίας Σταθούλης: «Ο Νίκος Μάρος «αφήνει μια ρωγμή στα έργα του». «Από μια ρωγμή μπαίνει μέσα το φως», έλεγε ο «Υδραίος» Leonard Cohen. Υπάρχει ένα εσωτερικό φως που αντανακλάται στα έργα του. Ολόκληρη η δουλειά του περιέχει φως και σκιά. Εκεί βρίσκεται η ομορφιά. Στα αντικείμενά του αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες οπτικές με τον ίδιο τρόπο που η ψυχανάλυση αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες αιτίες. Ανάμεσα στη μορφή και το περιεχόμενο υπάρχει πάντα μια συγκεκριμένη στιγμή στον χρόνο. Μια φωτογραφική μηχανή κατεστραμμένη απαθανατίζει κουρασμένη ακόμα την έκφρασή της. Μια παλέτα στα χέρια του έγινε καθρέφτης. Έγινε διαλογισμός. Όταν σε ένα έργο τέχνης διαβάζεις Ιστορία, πάντα από πίσω κρύβεται κάποιος μονομανής δημιουργός με έναν στόχο. Η προοπτική δεν δημιουργείται από ευχαριστημένους ανθρώπους, αλλά από μια ιδέα ενός ανήσυχου καλλιτέχνη...»
Ο Νίκος Μάρος γεννήθηκε στην Αθήνα και φοίτησε στη Σχολή Ζηρίδη μέχρι το 1977. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου και ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές. Απέκτησε πτυχίο Ηλεκτρονικού από τη Σχολή Werna von Siemens στην Καρλσρούη της Γερμανίας. Το 1986 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου μαγεμένος από τη σκηνοθεσία, ασχολήθηκε για τρία χρόνια με τη σκηνοθεσία και τη φωτογραφία στο πλευρό του πατέρα του, του πολυβραβευμένου Έλληνα σκηνοθέτη Βασίλη Μάρου.
Το 1989 μετέβη στη Γερμανία και συνεργάστηκε με την εταιρεία BASF για τον σχεδιασμό εκθέσεων.
Το 1997 επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα και ξεκινά μια σειρά συνεργασιών στον χώρο της τέχνης.Δίπλα του πάντα ακούραστη η γυναίκα του Ελένη και ο με Γερμανική παιδεία γιός του Φίλιπ.