Ο καπιταλισμός της εποχής μας, ”νικητής” και κυρίαρχος στον πλανήτη από το 1990-όταν το ”αντίπαλο στρατόπεδο” κατέρρευσε,θεωρήθηκε θριαμβευτής.
Με την σημερινή μορφή του: άυλος- αεριτζίδικος - μη παραγωγικός - χρηματιστηριακός, φτάνει σε ένα σημείο καμπής. Ο νεο-φιλελευθερισμός με την πανδημία του κορωναϊού και την επιστροφή σχεδόν όλων στα Δημόσια Συστήματα Υγείας, -σε όσες χώρες υπάρχουν-, έδειξε τα όρια του και την αδυναμία των λεγόμενων ”Αγορών”. Η Πολιτική επιστρέφει, ευτυχώς πάνω από τις ”αγορές”. Η αλόγιστη ”ανάπτυξη”, στην ουσία η υπερ-αλίευση των πόρων του πλανήτη, της μίας και μοναδικής Γης στην οποία κατοικούμε, φτάνει στα όρια της.
Στην ”νέα εποχή” οφείλουμε να προσέλθουμε με νέο σχεδιασμό, υπερασπιζόμενοι την Δημοκρατία, τις ελευθερίες, την οικολογική ισορροπία.
Νέος Σχεδιασμός λοιπόν, για την ”νέα εποχή’, για την ”επόμενη μέρα”, για να πάμε ”παρακάτω”.
Επαναπροσδιορισμός εννοιών, σαφής περιγραφή αυτών που βλέπουμε:
Η (νέα) Εργατική τάξη της εποχής μας:
Το ιατρικό και νοσοκομειακό προσωπικό, το διοικητικό των Νοσοκομείων και το ΕΚΑΒ. Οι εργαζόμενοι στους αερολιμένες και στους τομείς εφοδιασμού. Οι υπάλληλοι των σούπερ Μάρκετ και οι Ντελιβεράδες. Η Τροχαία. Από κοντά, το ”πρεκαριάτο” και το υπο-προλεταριάτο, οι Απολυμένοι και οι Άνεργοι.
Αμήχανη και σαστισμένη, στέκεται αυτό που είτε παραδοσιακά είτε ”μαρξιστικά” ονομάζεται εργατική Τάξη: (όσο απέμεινε από) το βιομηχανικό προλεταριάτο, οι λιγνιτωρύχοι της ΔΕΗ,η εργατιά στα ορυχεία, που ξέρει να αντιδρά και να ”διεκδικεί” μόνο με τον Συνδικαλισμό. Αυτόν της έμαθαν, σε αυτόν μένει.
Παράλληλα, (άλλη) μία κοινοτυπία: Η επιστήμη στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, απεξάρτηση της από την μονομερή πρόσδεση της στο Κεφάλαιο.
Για την Πατρίδα μας, να ανοίξουμε, να περπατήσουμε σε καινούργια μονοπάτια. Με ανοιχτά μυαλά.
Όσο το δυνατόν περισσότεροι μαζί.
Χρειάζεται μια σαφής περιγραφή, που πέραν των άλλων, είναι χρήσιμη για τον επαναπροσδιορισμό αυτών των πολλών.
″Κλασικά”, με παλαιότερους πολιτικούς όρους, θα λέγαμε ότι περιγραφόταν ως ”Εθνική-Λαϊκή Ενότητα”. Σήμερα ως η αναγκαία Παλλαϊκή Δημοκρατική Ενότητα