Η Καμόρα είναι ένα από τα μεγαλύτερα συνδικάτα εγκλήματος που προέρχεται και δραστηριοποιείται στην περιοχή της Καμπανίας και την πρωτεύουσά της, την Νάπολη. Είναι από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες εγκληματικές οργανώσεις στην Ιταλία, που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα. Σε αντίθεση με την πυραμιδική δομή της σικελικής μαφίας, η οργανωτική δομή της Καμόρα είναι οριζόντια, με αποτέλεσμα να υπάρχουν υποομάδες που ενεργούν ανεξάρτητα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι επιρρεπείς σε διενέξεις μεταξύ τους.
Οι απαρχές της οργάνωσης δεν είναι απολύτως σαφείς. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο 1735 όταν και έγινε η πρώτη επίσημη χρήση τη λέξης μέσα από ένα βασιλικό διάταγμα της εποχής που εξουσιοδοτούσε τη ίδρυση οκτώ λεσχών με τυχερά παιχνίδια στη Νάπολη. Η λέξη προήλθε από το "capo" (αφεντικό) και ένα παιχνίδι που παιζόταν στους δρόμους της Νάπολη το "Morra".
Σήμερα παρά την οικονομική κρίση, η Μαφία συνεχίζει να αποτελεί την πιο κερδοφόρο "επιχείρηση" της Ιταλίας. ο συνολικός ετήσιος τζίρος των διαφόρων μορφών μαφιόζικων οργανώσεων (Καμόρα, Κόζα Νόστρα, Ντράγκετα και Ιερό Ηνωμένο Στεφάνι) αγγίζει τα 140 δισεκατομμύρια ευρώ.
Στην Ελλάδα η οργάνωση έγινε ευρέως γνωστή μέσα από το βιβλίο του Roberto Saviano,"Γομόρρα" ο οποίος περιγράφει τον ανελέητο πόλεμο ανάμεσα στις συμμορίες της Καμόρα, τη διακίνηση της κοκαΐνης, τα βρώμικα σκουπίδια και τα αστραφτερά "μαϊμού" φορέματα της υψηλής μόδας.
Αν υπάρχει ένας δεύτερος Ναπολιτάνος που μιλάει (με τον φακό του) για την Καμόρα αυτός είναι ο Roberto Salomone ο οποίος μίλησε στη Huffington Post Greece για όσα έχει ζήσει και έχει φωτογραφίσει στην Νάπολη.
-Γιατί έγινες φωτορεπόρτερ;
Από πολύ μικρός ήλπιζα ότι θα γίνω μια μέρα φωτογράφος. Όταν ήμουν στο γυμνάσιο, μερικές μέρες έκανα κοπάνα και περπατούσα μόνος μου στους δρόμους της Νάπολης και τραβούσα με την μηχανή μου φωτογραφίες. Στην συνέχεια πήγα στη Ρώμη όπου και σπούδασα για τρία χρόνια φωτογραφία στο IED (Istituto Europeo di Design) όπου και αποφοίτησα το 2006.
Τι σου αρέσει να φωτογραφίζεις; Ποιο είναι το αγαπημένο σου φωτογραφικό Project;
Κυρίως φωτογραφίζω ιστορίες που έχουν ένα ισχυρό κοινωνικό θέμα στο παρασκήνιο. Αυτή τη στιγμή, εάν έπρεπε να επιλέξω το αγαπημένο μου φωτογραφικό Project αυτό θα ήταν η μεταναστευτική κρίση που εξακολουθώ να καλύπτω (θα πάω στο Calais στη Σερβία και στην Π.Γ.Δ.Μ μέσα στις επόμενες εβδομάδες) και το Project με την Camorra.
Η μεταναστευτική κρίση είναι κάτι που θέλω και πρέπει να καταγράψω. Είναι σημαντικό μέσα από τις φωτογραφίες να δείξουμε στις επόμενες γενιές την ευκαιρία να κατανοήσουν πως ο κόσμος μεταβάλλεται.
-Πείτε μας λίγα λόγια για την Καμόρα;
Η Καμόρα είναι κάτι που, ως ναπολιτάνος, νιώθω καθημερινά μέσα μου. Αυτή τη στιγμή είναι αδύνατον να την νικήσουμε, καθώς είναι απολύτως ενταγμένη στην ναπολιτάνικη και ιταλική κοινωνία.
Αυτή είναι η πραγματική δύναμη της Camorra 2.0: H ικανότητα να κρύβεται σιωπηλά και να επηρεάζει την καθημερνή ζωή.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας "πόλεμος" που βρίσκονται σε εξέλιξη στη Νάπολη μεταξύ αντίπαλων συμμοριών για τον έλεγχο της αγοράς ναρκωτικών. Βλέπεις πολλούς νέους να είναι οπλισμένοι και έτοιμοι να σκοτώσουν. Μετά από πολλά χρόνια έρευνας οι αρχές κατάφεραν να συλλάβουν τους δυο μεγαλύτερους φυγόδικους, τον Antonio Iovine και τον Michele Zagaria, νονούς της dei Casalesi.
Η οργάνωση σήμερα είναι "ακέφαλη". Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει χάος μεταξύ των οικογενειών καθώς "οι μικροί στρατιώτες Καμόρα" αλληλοσκοτώνονται στη μέση των πολυσύχναστων δρόμων της πόλης.
Πιστεύω ότι η Νάπολη είναι ένας από τους λόγους, για τους οποίους έγινα φωτορεπόρτερ. Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες για την κάθε γωνία ενός δρόμου. Κάθε πρόσωπο έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Είναι μια πόλη που πρέπει να την εξερευνήσεις για να την καταλάβεις. Είμαι τόσο ευγνώμων σε αυτή την πόλη, γιατί με δίδαξε πώς να πέφτω στα βαθιά, είναι ένα μεγάλο σχολείο για τα μάτια μου.
-Έχετε φωτογραφίσει με τον φακό σας πρόσφυγες στην Λαμπεντούζα και τη Λέσβο. Πως νιώσατε;
Πιστεύω ότι η αυτή η κρίση θα αλλάξει γεωπολιτικά τον κόσμο. Τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε που ήμουν στη Λαμπεντούζα πριν από 5 χρόνια.
Πιστεύω ότι το πρόβλημα το είχαμε υποτιμήσει και τώρα είναι η στιγμή που πληρώνουμε τις συνέπειες. Είναι επιτακτική ανάγκη να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που προσπαθούν να γλιτώσουν από πολέμους, δικτατορίες και λιμούς. Η έννοια των συνόρων έχει αλλάξει τους τελευταίους μήνες.
Στη Λαμπεντούζα πριν μερικά χρόνια και πριν από μερικές εβδομάδες στη Λέσβο είδα κάτι που δε συνηθίσαμε να βλέπουμε: Είδα την πιο πρωτόγονη χαρά, την χαρά να καταφέρεις να επιζήσεις. Και αυτό είναι το ισχυρότερο πράγμα που κανείς μπορεί να δει. Η Ελλάδα και η Ιταλία είναι οι δύο "ανεξέλεγκτες πόρτες" για τους μετανάστες.
-Έχετε βρεθεί ποτέ με τον Roberto Saviano. Ποια είναι η γνώμη σας γι' αυτόν;
Δεν έχω συναντήσει ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο με τον Saviano. Τον φωτογραφηθεί μερικές φορές. Η Ιταλία πρέπει να ευχαριστήσει τον Saviano καθώς μέσα από τα "Γόμορρα" έγινε γνωστό το θέμα της Καμόρα στα σαλόνια εκατομμύρια Ιταλών.
Είναι περίεργο πως αντέδρασαν οι Ιταλοί. Είναι σαν μην είχε ακούσει κανένας γι΄ αυτήν πριν από το βιβλίο του.
Από την άλλη πλευρά έγινε να από τα πιο πολύτιμα εξαγώγιμα προϊόντα μας.
Υπήρξαν πρωτοσέλιδα σε όλο τον κόσμο, τηλεοπτικά συνεργεία από κάθε γωνιά του πλανήτη ήθελε να πάει στο scampia και να δει το "vele". Η Νάπολη έγινε η γη της Καμόρα. Δεν λέω ότι η Καμόρα δεν υπάρχει στη Νάπολη, αλλά είναι μεγάλο λάθος να συνδέουμε την πόλη με την Καμόρα.