Φέρνοντας τον φασισμό ενώπιον της Δικαιοσύνης: Η δίκη της Χρυσής Αυγής

Είναι η μεγαλύτερη δίκη νεοναζιστών, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και η πρώτη φορά που δικάζεται εγκληματική οργάνωση με κοινοβουλευτικό μανδύα. Κατηγορούνται 18 βουλευτές ως διευθύνοντες των επιθέσεων και οι 2 πυρηνάρχες, ενώ οι συνολικοί κατηγορούμενοι ανέρχονται στους 69. Αν αναλογιστούμε την σημαντικότητα της υπόθεσης, την φύση των δικαστηρίων, τον αριθμό των κατηγορουμένων αλλά και το γεγονός πως καθείς τους δικαιούται από 3 δικηγόρους, μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί η δίκη καθυστερεί.
Open Image Modal
Alkis Konstantinidis / Reuters

Η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής απέχει μακράν από τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης που μάταια προσπαθεί να ακολουθήσει ιδεολογικά. Αντικαθιστά την ιδεολογία της φυλετικής ανωτερότητας και τη ρητορική μίσους με την ιδεολογία της βίας, καθώς αυτή αποτελεί συστατικό στοιχείο της υπόστασής της (Ν.Αλιβιζάτος,2017), θέτοντας το μεγαλύτερο στοίχημα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.

Οι αντιφάσεις και οι αντιδράσεις

Προασπιζόμενοι τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας, συναντούμε την πτυχή του πλουραλισμού των απόψεων, όπως αυτός υφίσταται στην περίπτωσή μας, στην ελληνική βουλή. Με άλλα λόγια; Είναι δημοκρατικά εκλεγμένοι. Από τους πολίτες, από εκατοντάδες χιλιάδες πλέον πολίτες. Ενώ το 2009 οι ψήφοι στην ΧΑ ανέρχονταν στις 23 χιλιάδες, το 2015, σε μόλις έξι χρόνια, αυτές εκτοξεύθηκαν στις 388 χιλιάδες, αριθμός τρομακτικός και επικίνδυνος όπως απεδείχθη. Είναι η πολύπλευρη κρίση; η παράλυση των εργασιακών σχέσεων και η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, ή η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος και η χαρακτηριστική αδράνεια και κεκάλυψη των ΜΜΕ; Είναι σε μεγάλο βαθμό η στήριξη στις πλάτες των κρατικών μηχανισμών, των σωμάτων ασφαλείας και το παράλογο ιδιαίτερο καθεστώς ασυλίας που απολαμβάνουν ως βουλευτές. Θέτοντας την Χρυσή Αυγή εκτός νομοθετικού πλαισίου, πολλοί καλοθελητές θα κάνουν λόγο για την θεωρία των άκρων και για την κατ'ευφημισμόν δημοκρατία που αποκλείει φωνές μισού εκατομμυρίου ελλήνων πολιτών.

Πολλοί θα πούνε πως για την διαρκή άνοδο της ακροδεξιάς ευθύνεται το προσφυγικό ζήτημα, ενώ άλλοι θα υποδείξουν τις πολιτικές λιτότητας. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονομερής, καθώς η ευθύνη για τον εκφασισμό της πολιτικής ζωής συγκεντρώνεται σε ένα συνονθύλευμα παραγόντων. Το φασιστικό πρόσωπο της χώρας ωστόσο, δεν αποτελεί πρωτόγνωρο φαινόμενο, καθώς μετά τις σκοτεινές μνήμες της επταετίας, οι στυλοβάτες της ακροδεξιάς, συνεργάτες των Ναζί επί Κατοχής και βασικός πυρήνας της Χούντας των Συνταγματαρχών, συνέχισαν να υπάρχουν και να οργανώνονται, με την ανοχή ή και πολλάκις, την υποστήριξη των εκάστοτε πολιτικών κυβερνήσεων, όπως διατυπώθηκε από τον δημοσιογράφο, Δ.Ψαρρά.

Το παράδοξο ωστόσο είναι πως η ΧΑ στρέφεται εναντίον όλου του πολιτικού φάσματος, διακηρύσσοντας την απόλυτη προδοσία από κάθε πολιτικό χρώμα αλλά και την φερεγγυότητα αυτής ως μία αμιγώς εθνικιστικής - πατριωτικής οργάνωσης που επιζητά και δύναται να αναβιώσει μία Ελλάδα ανεξάρτητη και μόνο για τους Έλληνες. Άρμα της έχει τον στρατό και τα τάγματα ασφαλείας, οραματιζόμενη ένα κράτος έκτακτης ανάγκης που θα παρεμβαίνει σε κάθε εμφύλιο χαμηλής έντασης με όσους την πολεμούν.

Η δίκη της Χρυσής Αυγής

Η δίκη της Χρυσής Αυγής αποτελεί την απάντηση των δημοκρατικών θεσμών στην μνήμη όλων των θυμάτων της εγκληματικής οργάνωσης. Η τελευταία, από τον Σεπτέμβριο του 2015, βρίσκεται στο εδώλιο, ενώπιον της δικαιοσύνης, με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, έχοντας αναλάβει υστερόχρονα την ευθύνη για την τέλεση 3 κακουργηματικών πράξεων:

1) Την δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα (Killah-P), από τάγμα εφόδου στο Κερατσίνι, στις 17 Σεπτέμβρη του 2013

2) Τη δολοφονική επίθεση σε μέλη του ΚΚΕ και ΚΝΕ, από τάγμα εφόδου, λίγες μέρες πριν, στις 12 Σεπτέμβρη του 2013

3) Την βίαιη επίθεση σε 4 Αιγύπτιους ψαράδες (Ψαράδες της Ιχθυόσκαλας), κατόπιν εισβολής τα ξημερώματα στο σπίτι τους και την σύνθλιψη του προσώπου του ενός, στα όρια Κερατσίνι - Πέραμα, τον Ιούνιο του 2012

Παράλληλα, υπάρχουν τουλάχιστον 100 επιπλέον συσχετισμένες δικογραφίες για τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής. Οι παραπάνω ωστόσο εγκληματικές πράξεις, όπως διατύπωσε ο Θ.Καμπαγιάννης, είναι εμβληματικές, καθώς αποκρυσταλλώνουν τους στόχους της ναζιστικής οργάνωσης, τους αντιφασίστες, τους μετανάστες και τους πολιτικούς αντιπάλους και οι οποίοι ενορχηστρώνονται από την καθοδήγηση των αρχηγών της οργάνωσης και δεν τελούνται απλά από υποστηρικτές της.

Open Image Modal

Στιγμιότυπο από την αντιφασιστική πορεία της Θεσσαλονίκης, στην μνήμη του Παύλου Φύσσα, 18.09.2017

Είναι μία δίκη μεγάλου βεληνεκούς, για μια Ελλάδα ανέτοιμη. Είναι μία σύγχρονη Νυρεμβέργη και συγκεκριμένα είναι η μεγαλύτερη δίκη νεοναζιστών, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και η πρώτη φορά που δικάζεται εγκληματική οργάνωση με κοινοβουλευτικό μανδύα. Κατηγορούνται 18 βουλευτές ως διευθύνοντες των επιθέσεων και οι 2 πυρηνάρχες, ενώ οι συνολικοί κατηγορούμενοι ανέρχονται στους 69. Αν αναλογιστούμε την σημαντικότητα της υπόθεσης, την φύση των δικαστηρίων, τον αριθμό των κατηγορουμένων αλλά και το γεγονός πως καθείς τους δικαιούται από 3 δικηγόρους, μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί η δίκη καθυστερεί.

Ποιο είναι το αίτημα;

Μία καταδικαστική απόφαση που θα επισφραγίσει την νίκη σε βάρος του φασισμού. Η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων, που μοιάζει ανεπαρκής, συγκρινόμενη με τις ανθρώπινες ζωές που στέρησαν, και η στέρηση της δυνατότητας να πολιτευθούν. Το τελευταίο αίτημα αποτελεί και το παραθυράκι της ελληνικής κοινωνίας πολλά χρόνια τώρα. Κανείς δεν εγγυάται πως μετά την καταδίκη τους δεν θα εμφανιστεί ένα άλλο πολιτικό μόρφωμα που θα ασπάζεται τις ίδιες απόψεις και πρακτικές, με το μανδύα του νεοφώτιστου κόμματος. Γι'αυτό χρειάζεται η απόλυτη κοινωνική και πολιτική απομόνωση της ναζιστικής συμμορίας, του μορφώματος που πρέπει να μείνει στο περιθώριο , όπως χαρακτηριστικά διατύπωσε ο ευρωβουλευτής Σ.Κούλογλου, όχι μόνο από τα έδρανα της ελληνικής βουλής αλλά και από τα έδρανα της ελληνικής συνείδησης.

Πιο πρακτικά, χρειάζονται, επίσης, τακτικότερες συνεδριάσεις, που θα πραγματοποιούνται δημόσια, που θα είναι προσβάσιμες και συγκεκριμένα στο κέντρο της Αθήνας, ώστε να μπορέσει η ελληνική κοινωνία να γνωρίσει το πραγματικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής(Θ.Καμπαγιάννης, 2017). Είναι εντυπωσιακό το πού μπορούν να εξωθήσουν ένα άτομο η φτώχεια και τα λίγα ψίχουλα εξουσίας. Γιατί όταν το κοινωνικό κράτος κατέρρεε, η Χρυσή Αυγή έκανε συσσίτια για τους εγγράφως αποδεδειγμένους Έλληνες και όταν το εκπαιδευτικό σύστημα μείωνε τις ώρες των αρχαιοελληνικών και παρέκαμπτε την ποντιακή γενοκτονία από την ύλη, η Χρυσή Αυγή παρέδιδε μαθήματα μονόπλευρης ελληνικής ιστορίας και ηρωϊσμού, ντύνοντας στα μιλιταίρ μικρούς και μεγάλους.

Η Χρυσή Αυγή έχει χάσει το τεκμήριο της αθωότητας, όπως ξεκαθάρισε ο Θ.Καμπαγιάννης. Μπορεί μεμονωμένοι κατηγορούμενοι στο τέλος της ημέρας να αθωωθούν, γιατί κάποιος τρόπος θα βρεθεί, αλλά η Χρυσή Αυγή έχει στιγματιστεί ες αεί με το αίμα αυτών που δολοφόνησε, στο όνομα μιας λανθασμένης πεποίθησης φυλετικής ανωτερότητας ως σταθερή μεταβλητή στο χρόνο.

*Την Τετάρτη 27/9, πραγματοποιήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο εκδήλωση της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ, υπό την υποστήριξη της Κοινοβουλευτικής ομάδας της αριστεράς GUE/NGL και τίτλο " GOLDEN DAWN, A PERSONAL AFFAIR ", με προβολή του ομώνυμου ντοκυμαντέρ της Angelique Kourounis, ενώ καλεσμένοι ομιλητές ήταν ο Νίκος Αλιβιζάτος, ο Θανάσης Καμπαγιάννης και ο Δημήτρης Ψαρράς και διοργανωτές ο Δημήτριος Παπαδημούλης, ο Στέλιος Κούλογλου, η Κωνσταντίνα Κούνεβα και ο Κώστας Χρυσόγονος. Οι περισσότερες από τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο, προέρχονται από τις προφορικές και οπτικές μαρτυρίες της εκδήλωσης, τις οποίες και συμπεριέλαβε η αρθρογράφος

Open Image Modal

Στιγμιότυπο από την προβολή του ντοκυμαντερ της Angélique Kourounis, "Golden Dawn:A Personal Affair", στο Ευρωκοινοβούλιο, Τετάρτη 27.09.2017