10 πράγματα που μου έμαθε η ιστιοπλοΐα

Άγνωστες λέξεις, μαντάρια, genoa, μαίστρα, καντιλίτσα, δεξίνεμο όρτσα, code zero, μπαλονόσκοτα, τακ, clew, head, πρότονος, επίτονος, βίρα, μάϊνα και ούτω καθεξής με άγχωσαν αρχικώς, αλλά στην πορεία μου έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσω τη θάλασσα, να καταλάβω την αγάπη που έχουν οι καπετάνιοι για αυτή και βέβαια να παραμένω έκθαμβη ακόμα και σήμερα στο πως καταλαβαίνουν το γύρισμα του αέρα, πως κοιτάνε πότε θέλει λάσκα το boom vang, πως παρακολουθούν όλο το πλήρωμα, το συντονίζουν, φροντίζουν για την ασφάλειά τους και καταφέρνουν να κάνουν μια απλή βόλτα έξω από το Φάληρο σε κάτι μαγικό, ενώ συγχρόνως, αν οι μαθητές τους το θέλουν πραγματικά, γίνονται καλύτεροι άνθρωποι.
|
Open Image Modal
dafni kalou

Πριν 2 χρόνια περίπου, συγκεκριμένα λίγο πριν τα γενέθλιά μου, ένα δύσκολο χειμώνα με βαρύ πένθος, τον Νοέμβριο του '13, αποφάσισα να κάνω δώρο στον εαυτό μου μαθήματα ιστιοπλοΐας. Αφορμή ήταν ο Θάνος Ανδρόνικος, ο οποίος μέσα σε ένα ασανσέρ στα γραφεία που εργαζόμασταν και οι δύο, μου έδωσε το τηλέφωνο του Νίκου Αναγνώστου, και μου είπε χαρακτηριστικά: «υπάρχει ένα μικρό group που έχει κάνει μόνο 1 μάθημα πρακτικής και 2 θεωρίας, άρα μπορείς να ξεκινήσεις και εσύ το επόμενο Σάββατο».

Open Image Modal

Με το που πάτησα ως αδαής το πόδι μου στον ΑΝΑΞ, αισθάνθηκα πως αυτό έπρεπε να το είχα κάνει πολύ καιρό πριν. Άγνωστες λέξεις, μαντάρια, genoa, μαίστρα, καντιλίτσα, δεξίνεμο όρτσα, code zero, μπαλονόσκοτα, τακ, clew, head, πρότονος, επίτονος, βίρα, μάϊνα και ούτω καθεξής με άγχωσαν αρχικώς, αλλά στην πορεία μου έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσω τη θάλασσα, να καταλάβω την αγάπη που έχουν οι καπετάνιοι για αυτή και βέβαια να παραμένω έκθαμβη ακόμα και σήμερα στο πως καταλαβαίνουν το γύρισμα του αέρα, πως κοιτάνε πότε θέλει λάσκα το boom vang, πως παρακολουθούν όλο το πλήρωμα, το συντονίζουν, φροντίζουν για την ασφάλειά τους και καταφέρνουν να κάνουν μια απλή βόλτα έξω από το Φάληρο σε κάτι μαγικό, ενώ συγχρόνως, αν οι μαθητές τους το θέλουν πραγματικά, γίνονται καλύτεροι άνθρωποι.

Είναι προφανές πως η άποψη που καταθέτω επί του αθλήματος είναι εντελώς προσωπική, όμως σας διαβεβαιώ πως δεν υπάρχει τίποτα πιο ελεύθερο και πιο ζωντανό από τη θάλασσα.

1. Ανοχή: Οι άνθρωποι που θα «αναγκαστείς» να είσαι μαζί τους σε λίγα τετραγωνικά, και στη μέση του πελάγους, ενδεχομένως να μην ήταν η πρώτη σου επιλογή για να πιεις gin tonic στο Skipper's.

Open Image Modal

2. Υπομονή: Όταν «πέσει» ο αέρας, κοινώς είσαι με μηδέν κόμβους, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πέρα από το να κρεμαστείς όσο μπορείς καλύτερα στα ρέλια, και να περιμένεις κυριολεκτικά να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου.

Open Image Modal

3. Επιμονή: Εκείνη η στιγμή που φυσάει, που δεν σου κάθεται η καντιλίτσα, μην τα παρατήσεις. Πρέπει να κατορθώσεις τη δέσεις σωστά. Το ίδιο πρέπει να κάνεις αν θέλεις να επιτύχεις τους στόχους σου τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά.

4. Χαρακτήρα: Αν δεν αντέχεις τις φωνές, αν δεν μπορείς να είσαι συνεπής, σωστός όσο μπορείς, να ακούς με σεβασμό τον καπετάνιο, τότε μην κάνεις ιστιοπλοΐα.

5. Ευγένεια: Πολλοί νομίζουν πως οι ιστιοπλόοι είναι αλκοολικοί, βάρβαροι, αγενείς. Πάνω σε αγώνα είναι αυτονόητο πως θα ακουστούν βαριές κουβέντες, όταν δε τερματίσεις στην 'Ύδρα στις 02:00 το χάραμα μετά από 7 ώρες minimum εν πλω είναι παραπάνω από σίγουρο πως θα θέλεις να πιεις το Βόσπορο στο Andy's Bar (Ο Κουρσάρος ήταν δυστυχώς κλειστός), όμως μπορώ να σας εγγυηθώ πως η ευγένεια δεν είναι μόνο το φαίνεσθαι. Συχνά οι πιο ευγενείς άνθρωποι είναι εκείνοι που φαίνονται απότομοι, άγαρμποι και κοφτοί, και τελικώς είναι οι καλύτερες ψυχές.

6. Άμιλλα: Το άθλημα της ιστιοπλοΐας είναι τόσο ομαδικό, όσο και ατομικό. Το πρώτο πράγμα που έμαθα είναι πως μπορεί σαν άτομο να κάνεις σωστά και γρήγορα τη δουλειά σου στην πλώρη, αν όμως το άτομο που είναι στα μαντάρια δεν σε παρακολουθεί, αν το τιμόνι κοιτάζει αμέριμνα το πέλαγος, εσύ κινδυνεύεις να βρεθείς στη θάλασσα χαλαρά, ή να έχεις φάει ένα σπινακόξυλο στο κεφάλι.

7. Απλότητα: Κοιμάσαι στο deck στον Ναυτικό Όμιλο Κέρκυρας, πίνεις gin σε πλαστικό ποτήρι, χρειάζεσαι ελάχιστα ρούχα πλην του κατάλληλου ρουχισμού και αξεσουάρ όπως γάντια, επιγονατίδες, ισοθερμικά, ένα καλό αντηλιακό και σαγιονάρες. Πιστέψτε με, δεν υπάρχει ωραιότερη αίσθηση, να είσαι στους Αντίπαξους περατζάδα πριν τον αγώνα, να βουτάς, να μην σε νοιάζει απολύτως τίποτα εκτός από το δείκτη προστασίας του αντηλιακού που καλό είναι να έχεις.

Open Image Modal

8. Χαρά: Φτάνεις στα Τριζόνια, δένεις, πας στο ταβερνάκι για αμπελοφάσουλα και σαρδέλες, και δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο στον κόσμο, παρά ανέκδοτα, γέλια και ήλιο.

9. Ηρεμία: Την ώρα του αγώνα, ειδικά αν κάθεσαι ρέλια, ή αν ταξιδεύεις με πλεύση που δεν έχει πολλές αλλαγές, έχεις πολύ χρόνο να σκεφτείς, να ανασυγκροτηθείς, να αναθεωρήσεις, να θυμηθείς και να νοσταλγήσεις. Στο τέλος της ημέρας (ή νύχτας καμιά φορά) είσαι γεμάτος, πλήρης, και η θάλασσα κατά κάποιο ανεξήγητο τρόπο σου έχει δώσει μια ισορροπία.

10. Δύναμη: Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, τίποτα δεν είναι αδύνατο, αρκεί να το θελήσεις. Μπορείς να «πνίξεις» μόνη σου μπαλόνι, να μαϊνάρεις τον φλόκο (άλλο αν η πλάτη σου είναι πιασμένη 3 μέρες μετά ιδίως αν έχεις την τύχη να είσαι στο Jinetera) και φυσικά, να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου.

Open Image Modal