Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να έχουν, ως παράδειγμα, ανθρώπους μεγάλους, σπουδαίους, διάσημους, ανθρώπους με ισχυρή βούληση κι εξουσία. Τέτοιους ανθρώπους θέλουν να μιμούνται και το παράδειγμα τους να ακολουθούν.
Η Βίβλος όμως μοιάζει να τα ανατρέπει όλα. Αν ο σκοπός σας είναι τέτοιος, αν θέλετε να μιμείστε τους ανθρώπους που ο κόσμος τους θεωρεί μεγάλους και ένδοξους, αλίμονο σας! Δεν θα μπείτε σε καμία περίπτωση στη Βασιλεία του Θεού.
Είναι κυριολεκτικά έτσι ή είναι μια μεταφυσική ερμηνεία;
Εάν η Βίβλος είναι άχρηστη για λεξικό βασικών όρων, τότε πρέπει να την καταργήσουμε. Ο λόγος που η Δύση συμψηφίζει μια ενότητα λαών, πρακτικά μια αυτοκρατορία, είναι η αποδοχή κοινών καταβολών και ενός συμβολαίου κοινωνικών θεσμών που εκφράζονται ως ανθρώπινες ελευθερίες. Η ελευθερία έκφρασης και δραστηριότητας προς την ατομική και συλλογική ευδαιμονία.
Εάν κάποιος, από άλλη αυτοκρατορία, μου ζήταγε να περιγράψω με μια μόνο φράση τι είναι αυτό που λέμε Δύση, θα έλεγα, “το αποτέλεσμα της ελληνο-φιλοσοφικής νοοτροπίας πάνω στη μεταφυσική της μεσανατολικής Βίβλου”. Αυτό απελευθέρωσε τον Μωσαϊκό Νόμο σε διαφορετικές ερμηνείες, σε παραλλαγές, ενίοτε σε δόγματα και σε ανατροπές που πάλεψαν και παλεύουν μεταξύ τους και με τους γύρω τους, όπως τα στοιχεία της φύσης, σαν Θεοί και Τιτάνες, και έτσι εξελίχθηκαν και εξελίσσονται. Και τον τελευταίο αιώνα κατέκτησαν το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο πολιτισμό.
Η τάση κάθε πολιτισμού να επικρατήσει παντού είναι σημάδι του ακήρυχτου πανανθρώπινου πολιτισμού.
Και να που αυτός ο πανανθρώπινος πολιτισμός είναι πάλι προ των θυρών και μας χτύπησε την πόρτα με αγγελιοφόρο την Πανδημία.
Τα συμπτώματα του επεκτατισμού του πανανθρώπινου ενωτικού συγκρητισμού όπως στο φαινόμενο “Δύση” περιγράφονται ήδη από τον Ηράκλειτο ως Πόλεμος. Ένας Πόλεμος που γεννά και κυριαρχεί τα πάντα. Κυριολεκτικά ή μεταφυσικά; Βάρβαροι είναι όσοι πιστεύουν σε μια Τελική Λύση, που δεν αμφισβητούν και δεν βασανίζονται από γόνιμες σκέψεις. Αυτή η εικόνα αρκεί για να περιγράψει την καταλυτική δύναμη του Δυτικού μοντέλου ελευθερίας, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, ισχυρισμού και αμφισβήτησης.
Μια “Πανδημία” είναι το σημάδι ανθρώπινης αμφισβήτησης κάθε κατεστημένου και η ανάδυση του ακήρυκτου πανανθρώπινου πολιτισμού της ροής της ποικιλίας.
Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι απλά μια εικόνα της κοινής μας θέας χωρίς ιδεολογική τοποθέτηση, χωρίς αξιολόγηση και χωρίς ερμηνεία. Θα σταθώ εδώ ηθελημένα και δεν θα προχωρήσω σε παραπέρα ερμηνεία. Αυτά τα προάγει ο χρόνος. Ο οποίος θα φέρει ξανά την ροή της διαφοροποίησης και της διαμόρφωσης απόψεων, που εις αεί συγκλίνουν και αποκλίνουν σπειροειδώς ελλειπτικά...
Αυτό μου αρκεί, διότι πιστεύω πως ήταν όντως αρχικά η δύναμη της ελληνικής ψυχοσύνθεσης επιρροής και αυτονομίας που παράγει τα δυτικά ρεύματα και γεφυρώνει τις καταξιωμένες διαφορές πολλών λαών αποδεικνύοντας την έννοια της Δυτικής ενότητας συγκρητισμού.
Μέχρι τώρα το μοντέλο ανάπτυξης της Δύσης βασίστηκε στη εφαρμογή μεταφράσεων ενός κοινού Κώδικα για εσωτερική κατανάλωση και σε διάφορα επίπεδα ερμηνείας των Βασικών εννοιών που ενθάρρυναν μια αλυσίδα ενσωματώσεων σε πολλαπλά επίπεδα ταυτόχρονα: γεωγραφικών, πολιτικών, πνευματικών, καλλιτεχνικών και τεχνολογικών κατακτήσεων, ενσωματώνοντας λαούς ως Ερμηνευτικές Σχολές.
Χοντρικά υπάρχουν δύο πλευρές εφαρμογής της ελληνο-φιλοσοφίας στις μεσανατολικές μεταφυσικές έννοιες. Η φιλοσοφία αναζητεί το αντικείμενό της είτε στο ”επέκεινα” είτε στο ”ενθάδε”. Η εγκόσμια και εμπειρική πλευρά της ζωής αποτελεί τον βέβαιο κόσμο του ανθρώπου. Όσοι άνθρωποι και κατά συνέπεια λαοί αφιερώθηκαν στην κατάκτηση του υλικού κόσμου των αισθήσεων, επιβεβαίωσαν την συνταγή του αγνωστικισμού. Όσοι αφιερώθηκαν στα μεταφυσικά ανέπτυξαν πλούσια φαντασία και θεωρίες, την τέχνη, την ποίηση, την μουσική, την αισθητική. Ακόμα και η Επιστήμη χρειάστηκε την μεταφυσική της φαντασίας. Ας αφήσουμε την Πολιτική...
Θα συνεχίσω μόνο με κάποια ερωτήματα που τίθενται αυτόματα από την κατανόηση αυτής της δυναμικής.
Ποια θα είναι η συνέχεια της Ελλάδας στη αγωνιώδη πάλη για συνέχεια του ανθρώπινου πολιτισμού; Θα εξακολουθήσει να ζει σ’ ένα σπίτι-μουσείο, μια γρα δυνατής προσωπικότητας; Απομονωμένη όμως στην εντατική των φαντασιώσεών της. Θα ξεπεράσει την διασωλήνωση με το Παρελθόν της; Θα αναστηθεί το 2021;
Αυτό θα εξαρτηθεί κατά κύριο λόγο από την στάση των τεκνών της εντός και εκτός Ελλάδας. Ποια είναι η πραγματική της δύναμη; Έχει ήδη εξαντληθεί στη σημερινή κατάσταση της Δυτικής Αυτοκρατορίας; Η δύναμη της Ελληνικότητας κρύβεται πίσω από τα χαρακτηριστικά της στρατηγικής επιβίωσης μέσα στους αιώνες.
Αυτή η μεταφυσική σκέψη γεννήθηκε μέσα από την εμπειρία τριών δεκαετιών σε μια χώρα της ”ενθάδε” ερμηνευτικής σχολής των κοινών όρων, την κραταιά Γερμανία, που έχει αδυναμία στην αφύπνιση της Ελλάδας –όποιος αγαπάει εκ-παιδεύει. Ανακάλυψα ποιος είμαι μέσα από τις δυσκολίες επιβίωσης της διαφορετικότητάς μου, την προσαρμοστικότητα χωρίς εξάλειψη, την μάθηση χωρίς αυτοαναίρεση και την διάκριση χωρίς προδοσία. Ανακάλυψα μια αθάνατη ταυτότητα στην θαμμένη μου ακεραιότητα που αναδύθηκε μέσα από την ανάγκη και την ανώτερη βία του κρατικού δεσποτισμού.
Αυτό είναι το Εύρηκα με το οποίο επέστρεψα στη πατρίδα μου το ’17. Δεν είναι ούτε επινόηση ούτε επιτήδευση όπως συνηθίζεται στις Ερμηνευτικές Σχολές του Βορρά αλλά το αποτέλεσμα εσωτερικών διεργασιών και ανασκαφών. Η απόλυτη πίστη ενέχει την αμφισβήτηση του εαυτού, αυτού που είναι. Σε αντίθεση με την εμπιστοσύνη ενός ‘Παιδιού που Παίζει’. Συνδυάζει το ”ενθάδε” και το ”επέκεινα”, την περιέργεια, το παράδοξο και τον ενθουσιασμό που βρίσκουν το νόημα της ζωής στον συνειδητό πολίτη που του ανήκει ο δήμος του, γι αυτό και τον φροντίζει και τον υπερασπίζεται σαν ανεξάρτητος φιλόσοφος-πολεμιστής. Φέρει μέσα του την άσβεστη αφοσίωση σ’ ένα λαό-πολεμιστή, ηθικά ακέραιο και αυτόνομο· ισότιμο μέλος του ανθρώπινου είδους και υποδεέστερο κανενός. Αυτός ο άφθαρτος πυρήνας μου αποκαλύφθηκε κατά την διαδικασία σφυρηλάτησης του επιστήμονα της πληροφορικής, της χαλιναγώγησης του Έλληνα ‘πρεσβευτή’ στο εξωτερικό, και με τη βοήθεια μιας βιωματικής φιλοσοφίας, της γιαπωνέζικης Πολεμικής Τέχνης του Αϊκίντο. Ο Πόλεμος του Ηράκλειτου δεν είναι Φυσική, είναι Τέχνη.
Κατάλαβα πως ο μέσος Έλληνας είναι ένα εκφυλισμένο ον. Όπως η χρυσαλλίδα είναι μια εκφυλισμένη κάμπια. Μια Ελλάδα που ξέπεσε σε κατάσταση αχρηστίας για να αναγεννηθεί. Μια Ηρωίδα που έχασε την δύναμη του Θαύματος για να κάνει χώρο στον Άνθρωπο του Οράματος. Αρκεί να συνειδητοποιήσει τις δυνάμεις του και να τις θέσει στην υπηρεσία του κόσμου, για να αναγεννηθεί η Πατρίδα Του, συνώνυμο της Ελλάδας.
Έπεται συνέχεια.