Στην επιστολή της 19ης Νοεμβρίου του μονίμου αντιπροσώπου της Τουρκίας στα Ηνωμένα ’Εθνη, αναφέρεται μία από τις καραμέλες που η Τουρκία αρέσκεται να πιπιλίζει για την υποτιθέμενη «παραβίαση του αποστρατιωτικοποιημένου καθεστώτος των Ανατολικών Νησιών του Αιγαίου από την Ελλάδα.»
Κατ’ αρχήν είναι τουλάχιστον αστείο να μιλάει η χώρα που παραβιάζει κατάφωρα το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών απειλώντας την Ελλάδα με casus belli αν εξασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα και τον εναέριο χώρο της στα 12 ναυτικά μίλια, που παραβιάζει συστηματικά τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, που απειλεί τα Ελληνικά νησιά με τη Στρατιά του Αιγαίου αποτελούμενη από 130.000 προσωπικό, που έχει υπό κατοχή το βόρειο τμήμα της Κυριακής Δημοκρατίας από το 1974, που διατηρεί στρατό κατοχής από 35.000 Τούρκους στρατιώτες, που αγνοεί συστηματικά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, που έχει μεταφέρει πάνω από 160.000 Τούρκους εποίκους αλλοιώνοντας τη δημογραφία της νήσου, που εισέβαλε στη Βόρεια Συρία και κατέχει τμήμα της, πού εισέβαλε στο Βόρειο Ιράκ, που έστειλε μισθοφόρους στην Λιβύη εντείνοντας τον εμφύλιο πόλεμο, και που βοηθάει το Αζερμπαϊτζάν να εισβάλει στην Αρμενία.
Η Τουρκία είναι ο ταραχοποιός των τριών ηπείρων, όχι η Ελλάδα. Η Τουρκία δεν είναι περιφερειακή δύναμη, αλλά παγκόσμιο πρόβλημα.
Να μην ξεχνάει η Τουρκία ότι το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας προβλέπεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Αν διαλύσει η Τουρκία τη Στρατιά του Αιγαίου, και αν σταματήσει να παραβιάζει τον εναέριο χώρο της Ελλάδας και να υπερίπταται κατοικημένων νήσων, δεν υπάρχει κανένας λόγος για την στρατιωτικοποίηση των νήσων. Και αν σταματήσει η Τουρκία να χρησιμοποιεί τους μετανάστες και δύστυχους πρόσφυγες σαν στρατηγικά πιόνια, θα μειωθεί και η αυξημένη ανάγκη για σώματα ασφαλείας όπως ακτοφυλακής, οροφυλακής, αστυνομίας, πυροσβεστικής και ΕΥΠ στα νησιά.
Πάμε τώρα στις διεθνείς συνθήκες. Κατ’ αρχάς το στρατιωτικό καθεστώς των Ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου διέπεται από διαφορετικές συνθήκες.
Το καθεστώς των νήσων Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε με τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936.
Το καθεστώς των νήσων Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923.
Τέλος, το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.
Με βάση τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936, η Λήμνος και η Σαμοθράκη μπορούν να στρατικοποιηθούν.
Με βάση τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923, απαγορεύεται η εγκατάσταση ναυτικών βάσεων ή οχυρωματικών έργων στη Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο και Ικαρία, αλλά επιτρέπεται στην Ελλάδα να διατηρεί συνήθη αριθμό καλουμένων για τη στρατιωτική θητεία στρατιωτών, οι οποίοι δύνανται να εκπαιδεύονται επί τόπου, καθώς επίσης και δυνάμεων Χωροφυλακής και Αστυνομίας.
Με βάση τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947, προβλέπεται η αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων, αλλά υφίστανται ορισμένες δυνάμεις εθνοφυλακής οι οποίες έχουν δηλωθεί.
Από νομικής απόψεως όμως, η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτήν τη Συνθήκη η οποία, επομένως, αποτελεί res inter alios acta για αυτήν, δηλαδή ζήτημα που αφορά άλλα κράτη. Και σύμφωνα με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, ”μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες” εκτός των συμβαλλομένων.
Δύο είναι οι όψιμοι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία ωρύεται. Πρώτον, διότι προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό της ως θύμα, ενώ είναι ο θύτης, και να κερδίσει πόντους στη διεθνή σκακιέρα κατηγορώντας την Ελλάδα ότι παραβιάζει διεθνείς συνθήκες, με απώτερο στόχο να δικαιολογήσει την κατάληψη και κατοχή των Ελληνικών νησιών ευρισκόμενη από υποτιθέμενη θέση αμύνης.
Αναφορές στο διαδίκτυο
* Ο Φάνης Τσουλουχάς facebook.com/theofanis.tsoulouhas είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μερσέντ. Αυτό το άρθρο περιέχει αυστηρά προσωπικές απόψεις που δεν αντίκεινται στον φίλο Τουρκικό λαό αλλά στην τωρινή ηγεσία του, και δεν αντιπροσωπεύουν το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.