Θυμάστε εκείνα τα υπέροχα παγωτά υπερπαραγωγή που σερβίρονταν κάποτε στα ζαχαροπλαστεία; Τι κι αν ξεπερνούσαν τις 500 θερμίδες ανά μερίδα, τι κι αν τότε δεν είχαμε ιδέα περί gluten free και social media... Μα για ποιο φρόζεν γιόγκουρτ και ποια στέβια μου μιλάς; Γλυκό θα φας!
Οι Αμερικάνοι τα λένε "Sundae", που στην Ελλάδα το «Σάντεη» ήταν κάτι σαν το κοκτέιλ «Zombie» των παγωτών, δηλαδή μια από όλα. Οι υποκατηγορίες των αμερικάνικών Sundae έγιναν γνωστά με τα ονόματα «Σικάγο», «Μπανάνα Σπλιτ» κ.α. Τα παγωτογλυκά ήταν η απόλυτη Κυριακάτικη γουρουνιά για όλες τις ώρες της ημέρας και λόγω των διαστάσεων, μια γλυκιά αφορμή να μοιραστείς το πιάτο σου στα «πρώτα ραντεβού». Ας θυμηθούμε κάποια από αυτά όμως, με την ανάγνωση δεν πάχυνε κανείς άλλωστε!
Chicago
Έκρηξη από σοκολάτα, σερβιρισμένη σε χαμηλό μπολ παγωτού, κατά προτίμηση μεταλλικό, με το χαρακτηριστικό μπισκότο καρφωμένο στην μπάλα. Στην πιο λατρεμένη εκδοχή του, σερβίρεται με παγωτό βανίλια (αμερικανικό black & white), ή παρφέ βανίλια, ωστόσο οι λάτρεις της σοκολάτας δεν λιγώνονται ούτε από τον χείμαρρο της σος σοκολάτας που ξεχειλίζει και τολμούν να το παραγγείλουν με παγωτό παρφέ σοκολάτα. Το υπερθεαματικό σικάγο στολίζεται με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς ή τριμμένα αμύγδαλα.
Banana split
Το υπέροχο banana split σερβίρεται σε μακρόστενο μπολ που μοιάζει με βαρκούλα. Δεξιά κι αριστερά έχει μπανάνα κομμένη στη μέση κατά μήκος. Κατά παράδοση με καμία έκπτωση- σερβίρεται με 3 μπάλες παγωτού, όπου τα αθώα εκείνα χρόνια, ήταν βανίλια, σοκολάτα και φράουλα, κάτι που θα ακολουθούσα και σήμερα, γιατί η ομορφιά βρίσκεται στα απλά πράγματα και στις απλές και παραδοσιακές γεύσεις κατά τη γνώμη μου. Τι απλά δηλαδή, που από πάνω, και νά σου η σαντυγί, τα καρύδια πεκάν, η σπιτική σος σοκολάτας, οι σταφίδες ποτισμένες με ρούμι, η πολύχρωμη τρούφα, το κερασάκι πάνω από όλα (ακόμη και τα ομπρελίνια από οδοντογλυφίδα που διακοσμούσαν το γλυκό, έδιναν το κάτι παραπάνω!).
Ice cream - Soda
Εντάξει, αυτό είναι πιο light, αλλά είχε γούστο. Αυτό που αγαπώ πιο πολύ σε αυτή την επιλογή παγωτού είναι το ψηλό ποτήρι με το αντίστοιχα μακρύ κουτάλι και φυσικά οι διασκεδαστική αίσθηση του ανθρακικού στο στόμα. Νομίζω ότι η πιο ταιριαστή επιλογή για αυτό το παγωτό είναι η γεύση βανίλια με σιρόπι βύσσινο, ή απλά ό,τι προτιμάτε εσείς σαν milk shake. Γεμίζεις το ποτήρι σου με 2 μπάλες παγωτό και τα 2/3 του με σόδα, αν είσαι μερακλής μην ξεχνάς τη σαντιγί από πάνω, κι έτοιμο το ice-cream soda!
Pêche Melba
Λιγότερο μπουκωτικό από τα άλλα, φρουτώδες, με ευγενική καταγωγή... Το «πες μελμπά» έχει ως βάση το παγωτό βανίλια, το οποίο καπελώνει μια κομπόστα ροδάκινο. Συνηθίζεται να συνοδεύεται με σος από σμέουρα που δίνουν ένα απαλό ροζ χρώμα. Και όπως έχεις καταλάβει, σε αυτά τα παλιά παγωτογλυκά η σαντιγί - της οποίας εγώ δεν είμαι μεγάλη φαν, αλλά δεν πάω κόντρα στην παράδοση- δεν λείπει ποτέ.
Αυτά ήταν αληθινά εντυπωσιακά παγωτά κι ας μην υπήρχαν smartphones να τα απαθανατίσεις. Η εικόνα-χίλιες-λέξεις και η γεύση μένουν ανεξίτηλες στις αναμνήσεις μας...
To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο A Zed Story blog.