Η επιστημονική κοινότητα, επί σειρά ετών, ανησυχεί ότι οι ταχυγλωσσίδες υποφέρουν από την αυστραλιανή ζέστη. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές το συγκεκριμένο είδος τελικά διαθέτει μερικά μυστικά όπλα καταπολέμησης του αυστραλιανού καύσωνα.
Τα πλασματάκια με την πυκνή γούνα και τη μυτερή μουσούδα δεν βασίζονται στις τεχνικές που βασίζονται άλλα ζώα για να ζεσταθούν. Με άλλα λόγια, η εφίδρωση, το λαχάνιασμα ή το να γλείφουν τη γούνα τους, δεν συμπεριλαμβάνονται στη λίστα με τις μεθόδους αντιμετώπισης της ακραίας ζέστης. Oι επιστήμονες έπειτα από σχολαστική παρατήρηση, διαπίστωσαν ότι οι ταχυγλωσσίδες, προκειμένου να δροστιστούν, κάνουν φουσκαλίτσες από βλέννα, ώστε να αισθανθούν την θερμοκρασία να πέφτει στην άκρη της μουσούδας τους.
Επιπλέον, ακριβώς όπως οι σκίουροι, ξαπλώνουν μπρούμυτα, ακουμπώντας την κοιλίτσα τους σε δροσερές επιφάνειες, επιτρέποντας στην υψηλή θερμότητα να διαφύγει από αυτό το σημείο του σώματός τους, ιδιαίτερα εφόσον ξαπλώσουν σε ένα σκιερό μέρος.
Η Δρ Kρίστιαν Κούπερ διεκρυνίζει πως «Οι ταχυγλωσσίδες δεν φημίζονται για την ανεκτικότητά τους απέναντι στις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες και αυτό είναι κάτι αρκετά ασυνήθιστο για ένα είδος που ζει στην αυστραλιανή ήπειρο. Έτσι, υποπτευόμασταν εδώ και πολύ καιρό ότι πρόκειται για ζωάκια πολύ πιο ανθεκτικά απ΄όσο φαίνονται. Αυτό που ωστόσο μας έκανε εντύπωση, ήταν πως ούτε ίδρωναν, ούτε λαχάνιαζαν αλλά ούτε και έγλειφαν τη γούνα τους. Κι όμως, έπειτα από αρκετές μελέτες, παρατηρήσαμε ότι με τη μύτη τους κάνουν φούσκες από βλέννα, οι οποίες όταν σκάνε, βρέχουν και δροσίζουν την άκρη της μουσούδας τους».
Επιπλέον, οι ταχυγλωσσίδες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις κοιλιές τους, οι οποίες δεν διαθέτουν μονωτικές ράχες, πιέζοντάς τις πάνω σε ψυχρές επιφάνειες, ρίχνοντας με αυτό τον τρόπο τη θερμοκρασία ολόκληρου του σώματός τους.
Πηγή: Guardian