Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει επηρεάζοντας αρνητικά τα λιμάνια και τις λειτουργίες τους κατά την προσπάθεια του ναυτιλιακού τομέα να βάλει ένα τέλος στην εκπομπή ρύπων που συμβάλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και να εισάγει καινοτόμες τεχνολογίες προκειμένου να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή. Το αποτέλεσμα: ορισμένα από τα πιο σημαντικά λιμάνια του κόσμου είναι πιθανόν να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι το 2050.
Ένας παράγοντας που συνδέεται με την πιθανότητα αυτή είναι, σύμφωνα με το Reuters, η ξηρασία λόγω της μείωσης των βροχοπτώσεων η οποία επηρεάζει πολλά λιμάνια ανά τον κόσμο.
«Από τα 3.800 λιμάνια του κόσμου, το ένα τρίτο βρίσκεται σε μια τροπική ζώνη, ευάλωτη στις πιο ισχυρές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε εκπρόσωπος της Lloyd’s Register (LR), κορυφαίου ομίλου ναυτηλιακών υπηρεσιών που ανέθεσε, από κοινού με την ανεξάρτητη φιλανθρωπική οργάνωση Lloyd’s Register Foundation, την έκθεση «Global Maritime Trends 2050»
Μια άνοδος της στάθμης του νερού της θάλασσα μόλις κατά 40 εκατοστά θα ήταν αρκετή για την παύση της λειτουργίας κάποιων εκ των μεγαλύτερων λιμανιών στον κόσμο ως το 2050, όπως της Σαγκάης, του Χιούστον και του Lazaro Cardenas (στο Μεξικό). Το λιμάνι του Ρότερνταμ αντιμετωπίζει κι αυτό πιέσεις.
Τι πρέπει να γίνει
«Οι χώρες θα πρέπει να επενδύσουν στην αύξηση της αποτελεσματικότητας και της ανθεκτικότητας των λιμανιών και των υλικοτεχνικών υποδομών τους για να μπορούν να συμβαδίζουν με την αυξανόμενη ζήτηση για εισαγωγές και κατανάλωση», αναφέρει η έκθεση, η οποία συντάχθηκε από think tank του Economist Impact.
Τα αντιπλημμυρικά έργα κρίνονται απαραίτητα στα λιμάνια που είναι πιο πιθανόν να πληγούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Για παράδειγμα το λιμάνι της Σαγκάης, που είναι ένα από αυτά, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σύστημα αντίστοιχο με αυτό στο φράγμα Maeslant της Ολλανδίας και το φράγμα του Τάμεση του Λονδίνου, σύμφωνα με εκπρόσωπο της LR.
Η ναυτιλία αντιπροσωπεύει σχεδόν το 3% των παγκόσμιων εκπομπών CO2.
Ο κλάδος μειώνει ενεργά τις εκπομπές του μειώνοντας την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων αλλά παραμένει κατακερματισμένος.
«Ο μέσος πλοιοκτήτης διαθέτει περίπου πέντε πλοία. Κατά συνέπεια, δεν είναι όλοι οι παίκτες καλοί στη συλλογή δεδομένων. Μπορεί επίσης να υπάρχει απροθυμία να μοιραστούν δεδομένα. Η πρόβλεψη βασίζεται στην πρόσβαση σε στέρεα και συναφή σύνολα δεδομένων».
(Πηγή: Reuters)