Πρόσφατα, η ξαφνική απόφαση της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτ. Αττικής να ανακαθορίσει, «κατά τρόπο απαράδεκτο», τα όρια του 4ου, του 9ου και του 11ου Δημοτικού Άνω Λιοσίων αιφνιδίασε γονείς και μαθητές και δημιούργησε αναστάτωση.
Η απόφαση βρήκε αντίθετο και τον Δήμο Φυλής που διέθεσε χρήματα για να μην ταλαιπωρούνται οι μαθητές μετακινούμενοι σε μεγάλη απόσταση από τα σχολεία τους και μάλιστα κατά μήκος πολυσύχναστης λεωφόρου.
Για να μην αναγκάζονται δε γονείς και μαθητές να διανύουν καθημερινά απόσταση μεγαλύτερη από ενάμιση χιλιόμετρο ο δήμος χρηματοδότησε τη δημιουργία ενός ακόμη σχολείου (του 11ου Δημοτικού).
Μάλιστα, ο ανακαθορισμός των ορίων δεν κοινοποιήθηκε άμεσα, παρά έγινε γνωστός στους γονείς όταν άρχισαν οι εγγραφές του επόμενου σχολικού έτους. Ο δήμος ενημερώθηκε από τους διαμαρτυρόμενους γονείς.
Εφόσον δεν αλλάξει η απόφαση έπειτα από τις τεκμηριωμένες θέσεις του δήμου, ο τελευταίος θα αναγκαστεί να κλείσει τα τρία σχολεία, για τη νέα σχολική χρονιά 2022-2023. Ακόμη έχει δηλώσει στον Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτ. Αττικής Ιωάννη Κάππο, ότι δεν πρόκειται να μεριμνήσει για την εξασφάλιση στέγης στην προσχολική αγωγή.
Για τον αναβρασμό που έχει προκαλέσει το γεγονός στην τοπική κοινωνία έχουν ενημερωθεί η Υφυπουργός Ζέτα Μακρή, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας Αλέξανδρος Κόπτσης, οι Βουλευτές και ο Αντιπεριφερειάρχη Δυτ. Αττικής.
Ακόμη, ο Δήμαρχος Φυλής Χρήστος Παππούς δήλωσε αποφασισμένος να φέρει το θέμα στο Διοικητικό Συμβούλιο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων (ΚΕΔΕ), ώστε, όπως γινόταν παλιότερα, να μετέχουν και οι δήμοι στη λήψη των αποφάσεων για τα όρια των σχολείων.
Οι ανακαθορισμοί των ορίων των σχολείων οδηγούν μικρούς μαθητές στο να διανύουν μεγαλύτερες αποστάσεις ως το σχολείο, διασχίζοντας πολλές φορές πολυσύχναστους και επικίνδυνους δρόμους σε ώρες αιχμής. Ακόμη ίσως τα παιδιά απομακρύνονται από φίλους και γείτονες τους, φεύγοντας από τη σχολική κοινότητα που έχουν ενσωματωθεί.
Για τους γονείς η έγνοια του καθημερινού σχολικού δρομολογίου επηρεάζει όχι μόνο τον οικογενειακό προϋπολογισμό -αυξάνοντας τα έξοδα μετακίνησης-, αλλά και τα ωράρια εργασίας τους (προκειμένου να επιστρέψουν τα παιδιά με ασφάλεια στο σπίτι).
Σε τέτοιου είδους αποφάσεις, είναι σημαντικό να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η γνώμη της τοπικής κοινωνίας, καθώς αντικατοπτρίζει ιδιαίτερες ανάγκες για τις οποίες οι ιθύνοντες δεν μπορούν να είναι ενήμεροι.
Σε τελική ανάλυση, οι αρμόδιοι για θέματα παιδείας σε τοπικό και υπερτοπικό επίπεδο πρέπει να αναλογιστούν πάνω από όλα για το όφελος ποιων λαμβάνονται οι αποφάσεις, ποιους επηρεάζουν σε πρακτικό επίπεδο και πώς.
Αν η απάντηση δεν είναι άλλη από τους μαθητές, η ευελιξία και η αναδίπλωση για άστοχες αποφάσεις είναι αναγκαίες. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τα όρια των σχολείων, ένα ζήτημα δηλαδή που δεν συνεπάγεται άμεσο οικονομικό και πρακτικό κόστος.