«Orange is the new βλακ»: Ένα λογοπαίγνιο για να εξηγήσει τι γίνεται στην Ιταλία αυτή την περίοδο με το χρώμα πορτοκαλί, που έγινε το χρώμα της οργής, το οποίο «έλουσε» δεκάδες πλατείες στην Ιταλία. Όλοι οι «αγανακτισμένοι» Ιταλοί φόρεσαν από ένα πορτοκαλί γιλέκο και βγήκαν στους δρόμους. Γιατί, όμως, διαμαρτύρονται; Αν τους ρωτήσετε, πραγματικά θα λάβετε διαφορετικές απαντήσεις. Σε αντίθεση με τα κίτρινα γιλέκα, που είχαν σοβαρά αιτήματα στην Γαλλία, τα «πορτοκαλί« φλερτάρουν με την παράνοια.
Ορισμένοι είναι θυμωμένοι με τον πρωθυπουργό Τζουσέπε Κόντε και τον χειρισμό της κυβέρνησης στην κρίση του κορονοϊού. Άλλοι ανησυχούν για τα εμβόλια, τα οποία λένε ότι περιέχουν υδράργυρο, άλλοι για το δικαστικό σύστημα και άλλοι για το 5G. Μερικοί λένε ότι το lockdown της χώρας τους έχουν αφήσει να αγωνιστούν για να καλύψουν τα όρια.
Αυτό που τους ενώνει είναι μια αίσθηση θυμού με κύριο εκφραστή της (και ηγέτη του κινήματος), τπν Αντόνιο Παπαλάρντο, έναν πρώην καραμπινιέριο γνωστό στους οπαδούς του ως «ο στρατηγός».
Σε μια πορεία στη Ρώμη για τον εορτασμό της Ημέρας της Δημοκρατίας της Ιταλίας στις 2 Ιουνίου, ο Παπαλάρντο φορούσε μια φωτεινή πορτοκαλί γραβάτα και οδήγησε ενεργά το πλήθος φωνάζοντας «Liberta, liberta, liberta ! Ο πρώην στρατηγός δεν παρέλειψε να βροντοφωνάξει έναν συνδυασμό λαϊκιστικών και εθνικιστικών φράσεων. Υποσχέθηκε να δώσει δύναμη στους ανθρώπους. Προσέβαλλε συνεχώς την κυβέρνηση. Και κατέκρινε τις «ψεύτικες ειδήσεις» και την κριτική από πολιτικούς και υψηλού προφίλ πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένου του Βάσκο Ρόσι, ενός από τους πιο διάσημους ροκ σταρ της Ιταλίας.
Στο πλήθος, οι άνθρωποι φώναζαν, «όχι στο εμβόλιο του Μπιλ Γκέιτς» και «το 5G μας σκοτώνει όλους» και αγκαλιάστηκαν ο ένας με τον άλλον εκφράζοντας την άποψη ότι ο COVID-19 δεν είναι πραγματική απειλή. Λίγοι φορούσαν μάσκες και ο Παππαλάρντο φώναξε εκείνους που το έκαναν, λέγοντας: «Δεν μπορώ να κοιτάξω μια γυναίκα στο πρόσωπο χωρίς να γνωρίζω αν είναι όμορφη ή άσχημη».
Ο Παπαλάρντο, ο οποίος είναι 73 ετών, υπηρέτησε για λίγο στο ιταλικό κοινοβούλιο στις αρχές της δεκαετίας του 1990, και στη συνέχεια συμμετείχε σε πολλές εκλογές τη δεκαετία του 2000 προτού ιδρύσει το κίνημα με τα πορτοκαλί γιλέκα πέρυσι.
Το εύφλεκτο μείγμα απογοήτευσης και φόβου σε μια ευρεία διατομή του ιταλικού πληθυσμού έβαλε τον Παπαλάρντο ξανά στον πολιτικό χάρτη.
Τα πορτοκαλί γιλέκα έχουν τρεις βασικούς στόχους, σύμφωνα με τον ίδιο. Πρώτον, η κατακραυγή της κυβέρνησης Κόντε, η οποία κατηγορείται από εκείνους ότι κατέστρεψε την οικονομία της χώρας περιορίζοντας τους Ιταλούς στα σπίτια τους για μήνες «χωρίς λόγο».
Δεύτερον, να βγει η Ιταλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Και τρίτον (αυτό είναι και το πιο δουλεμένο) να μην παίρνει κανένας στα σοβαρά τον κορονοϊό, ο οποίος «δημιουργήθηκε» για κατάχρηση εξουσίας. Το νεοσύστατο κίνημα δέχθηκε σκληρή κριτική από όλο το πολιτικό φάσμα.
Στο Μιλάνο,ο αριστερός δήμαρχος Τζουσέπε Σάλα χαρακτήρισε το κίνημα ως «μια πράξη ανευθυνότητας», ενώ η πόλη βρίσκεται ακόμη σε «δύσκολη κατάσταση».
Φυσικά, οι ακροδεξιοί με μπροστάρη τον Ματέο Σαλβίνι δεν έχασαν την ευκαιρία να επωμιστούν λίγη από την οργή του κόσμου, ως λάφυρο για τις επόμενες εκλογές και κατέβηκαν επίσης στην πλατεία.
Βέβαια, ο στρατηγός τονίζει - μέχρι νεωτέρας - ότι δεν ζητά αποδοχή από κανένα κόμμα και ότι το μόνο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να δίνει φωνή στους ανθρώπους..
Η βλακεία είναι ανίκητη και σε όλα τα χρώματα.
(Με πληροφορίες από Politico)