Με τόσα γεγονότα που συμβαίνουν στην ζωή μας και αποσπούν την προσοχή και τον χρόνο μας, είναι εύκολο να αισθανόμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι και «φορτωμένοι» που σε πολλές περιπτώσεις λέμε «ναι» και δεχόμαστε καταστάσεις που δεν επιθυμούμε. Τι θα συνέβαινε όμως αν απλά μαθαίναμε να λέμε «όχι»;
Το «όχι» είναι μια ακραία μορφή φροντίδας του εαυτού μας επειδή βοηθάει να δώσουμε προτεραιότητα στην ευεξία περισσότερο από τις υποχρεώσεις και σχέσεις μας. Φυσικά στην ζωή μας υπάρχουν προθεσμίες, συναντήσεις, επαγγελματικές και προσωπικές συζητήσεις και άλλα που θα πρέπει να ακολουθήσουμε και στα οποία δεν μπορούμε να αρνηθούμε. Τα πάντα μπορεί να μοιάζουν πιεστικά και επείγοντα, όμως το να θέτουμε όρια μας βοηθά να δώσουμε προτεραιότητα σε αυτά που θέλουμε αυτή την στιγμή ενάντια σε αυτά με τα οποία μπορούμε να ασχοληθούμε αργότερα όταν είμαστε λιγότερο αγχωμένοι, με περισσότερη ενέργεια και γενικά σε καλή ψυχική υγεία.
Αν διανύουμε μια συναισθηματικά φορτισμένη ημέρα και η κούραση προέρχεται από την δουλειά, δεν είναι καλή χρονική στιγμή να ακούσουμε τις συζητήσεις ή τα προβλήματα άλλων ανθρώπων. Οταν αισθανόμαστε ότι θέλουμε να παραμείνουμε στο σπίτι για ξεκούραση, καλό είναι να απορρίψουμε την πρόσκληση για μια βραδινή έξοδο. Τι σημαίνει το «όχι» και γιατί πρέπει να το λέμε συχνά;
«Το όχι είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση»
Η ικανότητα να λέμε «όχι» έχει να κάνει λιγότερο με το πόσο σκληροί είμαστε εκείνη την στιγμή και περισσότερο με την δύναμη που έχουμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, παρά την πίεση που ενδεχομένως να δεχόμαστε. Δεν χρωστάμε σε κανέναν κάποια εξήγηση, γράφει στο The Everygirl η Τζάσμιν Γουόλκερ. «Συνειδητοποίησα σχετικά νωρίς στην καριέρα μου ότι ξόδεψα πολύ χρόνο σκεπτόμενη γιατί είπα όχι. Κάθε φορά που με το ”όχι” αμφισβητούσα τον εαυτό μου, έπρεπε να διαπραγματευτώ τα όριά μου.Οταν δήλωνα το ”όχι”, τότε το επέβαλα».
«Το ”όχι” σε άλλους, σημαίνει ”ναι” σε εμάς»
«Το ”όχι” σε άλλους μου έμαθε πώς να λέω ναι στον εαυτό μου. Κάθε φορά που αρνιόμουν ένα αίτημα ή απέρριπτα μια κλήση, ήταν μια μικρή, επαναστατική πράξη του ”ναι” σε μένα. Ελεγα ναι στην ξεκούραση αντί να μιλάω επί ώρες στο τηλέφωνο με φίλους. Ελεγα ναι στα πρότζεκτ μου αντί να βοηθήσω κάποιον άλλον όταν δεν είχα την ικανότητα να τον βοηθήσω. Πάντα δίνουμε προτεραιότητα στους άλλους ανθρώπους. Λέμε ”ναι” όταν θέλουμε να πούμε ”όχι” ή ”ίσως” ή ”όχι” άμεσα. Το ”όχι” απελευθέρωσε πολύ χρόνο και ενέργεια. Είναι πιο σημαντικό από ποτέ να δίνουμε στον εαυτό μας χώρο να ανασαίνουμε, να χαλαρώνουμε και απλά να υπάρχουμε», γράφει η Γουόλκερ.
«Το ”όχι” διδάσκει τους ανθρώπους πώς να μας αγαπούν και να μας σέβονται»
Η εφαρμογή των ορίων φαίνεται τρομακτική. Κανείς δεν θέλει να τον θεωρούν κακό, όμως τι μήνυμα στέλνουμε σε άτομα που επιτρέπεται να αλληλεπιδρούν μαζί μας χωρίς όρια; Ας το σκεφτούμε έτσι: Γιατί κάποιος που μας αγαπάει και μας σέβεται αναστατώνεται όταν αγαπάμε και σεβόμαστε τον εαυτό μας; Το «όχι» μας αναγκάζει να εξετάσουμε πραγματικά πώς επιτρέπουμε τους ανθρώπους στην ζωή μας να μας συμπεριφέρονται. Μας αναγκάζει να αναλογιστούμε τις σχέσεις μας. Είναι αμοιβαία επωφελείς ή παρασιτικές; Πέρα από το πώς συμπεριφερόμαστε, ποιοι είμαστε; Είμαστε άνθρωποι που βοηθούμε ή θεραπευτές; Μήπως διαιωνίζεται ένας κύκλος αλληλοεξάρτησης ώστε να επιβεβαιώσουμε την αξία μας; Πολλοί από εμάς δεσμευόμαστε γιατί αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε επιθυμητοί, ότι μας χρειάζονται και είμαστε σημαντικοί. Οταν μάθουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας ως άξιους πέρα από την παραγωγικότητα, τις δεσμεύσεις και τις εμπλοκές μας σε περισσότερες από μια ή δυο καταστάσεις, η πίεση του να είμαστε «τα πάντα για όλους», υποχωρεί.
Το «όχι» μας φέρνει πιο κοντά στους εαυτούς μας και μακριά από τους περισπασμούς. Μας φέρνει ειρήνη σε αντίθεση με πίκρα. Μας φέρνει ξεκούραση αντί για κούραση. Το «όχι», απελευθερώνει τον χρόνο μας. Δημιουργεί χώρο για χόμπι, για τις οικογένειές μας ή δραστηριότητες που μας φέρνουν χαρά και ειρήνη.
Πηγή: The Everygirl