Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, που ξεκίνησε το 2009, προκάλεσε το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης εν καιρώ ειρήνης, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες νέοι να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού. Και ενώ οι περισσότεροι καταφεύγουν σε κάποιο οικονομικό παράδεισο της Ευρώπης, υπάρχουν κι εκείνοι που δεν ρισκάρουν να κάνουν μια καινούρια αρχή σε άλλη ήπειρο, με άλλον πολιτισμό, άλλον τρόπο ζωής. Ο λόγος για την Ασία και το Χονγκ Κονγκ, μια περιοχή επηρεασμένη από τον δυτικό πολιτισμό που εμπνέει εμπιστοσύνη σε όσους μετανάστες την προτιμούν για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.
Το Χονγκ Κονγκ είναι παραθαλάσσια περιοχή και σημαντικός λιμένας της Κίνας, πρώην Βρετανική αποικία. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Κίνας. Ανήκε στη Βρετανική Κοινοπολιτεία έως το 1997, οπότε η κυριαρχία μεταβιβάστηκε στη Κίνα, σε μία μεγαλειώδη τελετή.
Σήμερα κυβερνάται ως ειδική διοικητική περιοχή κατά τον βασικό νόμο του Χονγκ Κονγκ. Υπό τον όρο της σινοβρετανικής κοινής Διακήρυξης, η Κίνα έχει υποσχεθεί ότι το Χονγκ Κονγκ θα απολαμβάνει έναν σχετικά υψηλό βαθμό αυτονομίας, τουλάχιστον έως το 2047, γεγονός που το επιβάλλουν κυρίως οικονομικοί λόγοι.
Οι σχέσεις, όμως, μεταξύ των δύο πλευρών δεν είναι πάντα ρόδινες. Ακράδαντη απόδειξη οι διαδηλώσεις των διαδηλωτών εναντίον της κυβέρνησης του Πεκίνου τους τελευταίους μήνες, με αφορμή ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο, βάσει του οποίου θα ήταν δυνατή η έκδοση υπόπτων από το Χονγκ Κονγκ στην ηπειρωτική Κίνα, όπου το κομμουνιστικό κόμμα ελέγχει το δικαστικό σύστημα.
Οι πολίτες φοβήθηκαν πως ο νέος νόμος όχι μόνο θα χρησιμοποιείτο από τις αρχές για τη στοχοποίηση αντιφρονούντων και ακτιβιστών, αλλά θα σηματοδοτούσε το τέλος της πολιτικής της «μιας χώρας, δύο συστημάτων», διαβρώνοντας το καθεστώς πολιτικών δικαιωμάτων που απολάμβαναν οι πολίτες μετά την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Από τις αρχές του Ιουνίου, εκατομμύρια άνθρωποι πλημμυρίζουν τους δρόμους του κομβικού κινεζικού λιμανιού, παραλύοντας την πόλη. Οι διαδηλώσεις κεντρίζουν το ενδιαφέρον των ΜΜΕ όλου του κόσμου, αλλά και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Όλους αυτούς τους μήνες έχουμε παρακολουθήσει διάφορα στιγμιότυπα από τις διαδηλώσεις. Από τη συγκινητική στιγμή όπου δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές κάνουν στην άκρη για να περάσει ασθενοφόρο, μέχρι τα σοκαριστικά βίντεο όπου διαδηλωτές και αστυνομικοί πιάνονται στα χέρια, αντιλαμβανόμαστε ότι τα τεκταινόμενα στο Χονγκ Κονγκ αποτελούν πια κεντρικό θέμα της καθημερινής ενημέρωσης.
Για αυτό το λόγο, η HuffPost Greece, επικοινώνησε με τέσσερις Έλληνες που άφησαν τη χώρα τους για ένα καλύτερο αύριο στην άλλη πλευρά του κόσμου. Έχουν μάθει πλέον καλά τη νοοτροπία της κοινωνίας του Χονγκ Κονγκ και έχουν άποψη για τις εξελίξεις. Εξηγούν πώς η τρέχουσα κατάσταση επηρεάζει τη ζωή τους, ποια είναι η γνώμη τους για αυτή και τι προβλέπουν για το μέλλον. Και οι τέσσερις προβλέπουν ότι οι διαδηλώσεις θα κρατήσουν περισσότερο από όσο πιστεύουμε.
*Λόγω της κατάστασης στην περιοχή, σεβόμαστε την επιθυμία των συνομιλητών μας να διατηρήσουν την ανωνυμία τους.
Μ.: Η φήμη της πόλης θα αλλοιωθεί
Ο Μ. εγκατέλειψε την Ελλάδα για μια καλύτερη τύχη πριν την κρίση και συγκεκριμένα από το 2005. Πέρασε από Σουηδία και Σανγκάη και κατέληξε στο Χονγκ Κονγκ. Είναι Καθηγητής σε Πανεπιστήμιο της πόλης. Αναλύει στη HuffPost Greece τα θετικά και τα αρνητικά της χώρας, τις επιλογές που έχει να κάνει η κυβέρνηση του Πεκίνου, αλλά και γιατί τα επεισόδια τα προκαλεί η αστυνομία.
Για την περιοχή: «Ας αρχίσουμε από τα αρνητικά. Η εργασιακή κουλτούρα είναι κακή, δουλεύουμε 12-13 ώρες ημερησίως. Επίσης, η ζωή είναι ακριβή, τα νοίκια είναι πανάκριβα. Ωστόσο, η ατμόσφαιρα της πόλης είναι σαγηνευτική, ενώ εκπνέει μια διεθνή αύρα. Νομίζεις ότι ζεις σε ευρωπαϊκή χώρα, είναι επηρεασμένη από τον Δυτικό πολιτισμό. Είναι σαν δύο πραγματικότητες: Από τη μία μια υπανάπτυκτη χώρα χωρίς σεβασμό στους εργαζόμενους και από την άλλη ένας οικονομικός παράδεισος, όπως η Ελβετία με λυμένα τα περισσότερα προβλήματα της καθημερινότητας».
Για το πώς επηρεάζουν οι διαδηλώσεις την καθημερινότητα: «Ελάχιστα. Δεν υπάρχει πρακτική ενόχληση σε προσωπικό επίπεδο, παρά μόνο όταν κλείνουν δρόμοι και σταθμοί του μετρό».
Για τα αιτήματα που ζητά το Χονγκ Κονγκ: Δεν ζητούν να αποικίσουν τον Άρη, όλα τους τα αιτήματα είναι εφικτά. Το πρόβλημα είναι η έλλειψη κουλτούρας διαλόγου. Οι διαδηλώσεις δεν ανταποκρίνονται σε άλλα βασικότερα προβλήματα της πόλης (ακρίβεια, καθυστερημένα ραντεβού σε δημόσια νοσοκομεία - το τελευταίο ισχύει για τους ντόπιους που δεν έχουν χρηματική ισχύ να αγοράζουν ιδιωτική ασφάλεια)».
Για την κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ: «Δεν ασχολείται όπως θα έπρεπε. Αγνοεί τον κόσμο, υπάρχει απόσταση μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών».
Για την κυβέρνηση του Πεκίνου: «Η κυβέρνηση του Πεκίνου έχει τρεις επιλογές, όλες κακές για το Πεκίνο. Η αναμονή, αν και φαβορί για το Πεκίνο, αλλοιώνει την πολιτική σταθερότητα, πράγμα που ήταν χαρακτηριστικό του Χονγκ Κονγκ για πάρα πολλά χρόνια, και υπό Ηνωμένου Βασιλείου κιόλας. Η δεύτερη είναι ο διάλογος, αλλά έτσι καταρρίπτεται όλο το αυταρχικό μοντέλο που έχει δομήσει η αυταρχική κυβέρνηση της Κίνας τόσα χρόνια. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε και την επιλογή του στρατού που την απευχόμαστε. Αν συμβεί θα σημαίνει το τέλος του Χονγκ Κονγκ ως χρηματοπιστωτικού κέντρου.».
Για τους υπαίτιους των επεισοδίων: Νομίζω η έλλειψη διαλόγου είναι το κύριο πρόβλημα. Αρκετοί έχουν κρίνει τους διαδηλωτές ότι εμπλέκονται σε ανταρτοπόλεμο με αντισυμβατικές μεθόδους. Από την άλλη, υπάρχουν και περιπτώσεις όταν εμφανίζονται τα αντίστοιχα ΜΑΤ της πόλης να τους φωνάζουν κάτοικοι ‘’φύγετε, γιατί όταν έρχεστε, προκαλείται βία’’. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αφορμή των διαδηλώσεων αποτελεί το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο έκδοσης φυλακισμένων στο Πεκίνο. Υπάρχει επίσης και φόβος ότι η αστυνομία θα φορτώνει τους πολίτες με ψευδείς κατηγορίες.
Η πρόβλεψή του για το μέλλον: «Οι διαδηλώσεις θα συνεχιστούν για πολύ καιρό. Δεν θα υπάρξει διάλογος. Η φήμη της πόλης θα αλλοιωθεί και το πανεπιστήμιο, που προσωπικά με αφορά, θα υποβαθμιστεί».
Μαρία: Οι Κινέζοι προσπαθούν από το 1997 να εξαλείψουν κάθε στοιχείο του Χονγκ Κονγκ στην περιοχή
Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Ελλάδα, έκανε μεταπτυχιακό στην Ολλανδία και μετακόμισε με τον σύζυγό της στο Χονγκ Κονγκ, ο οποίος γεννήθηκε εκεί. Εργάζεται ως δασκάλα για Ελληνόπουλα, ενώ συμμετέχει και σε ΜΚΟ, η οποία ασχολείται με την παροχή βοήθειας σε ευπαθείς ομάδες. Εξηγεί στη HuffPost Greece, ότι τα αιτήματα των διαδηλωτών είναι απολύτως εφικτά και πρέπει να ακουστούν, ότι η κυβέρνηση παίζει κρυφτούλι και ότι οι πολίτες της διαφέρουν πολύ από την Ελλάδα. Στη συζήτηση συμμετείχε και ο σύζυγός της.
Για την περιοχή: «Ο Δυτικός πολιτισμός έχει ριζώσει πολύ βαθιά μέσα της. Η ζωή είναι πολύ ωραία εδώ. Υπάρχει μεγάλη ασφάλεια, πραγματοποιείται ταχύτατα η κάθε διαδικασία. Δεν υπάρχει κοροϊδία στον βωμό του κέρδους. Ακόμα και οι διαδηλώσεις διαφέρουν – όπως βλέπετε – και από διαδηλώσεις άλλων κρατών, όπως ας πούμε της Ελλάδας. Εδώ δεν συμμετέχουν αντιεξουσιαστές και κομματικές οργανώσεις. Εδώ κατεβαίνουν στους δρόμους δικηγόροι, γιατροί, δάσκαλοι, φοροτεχνικοί».
Για το πώς επηρεάζουν οι διαδηλώσεις την καθημερινότητα: «Στην περιοχή μας τα όποια προβλήματα προκαλούνται από τους αστυνομικούς. Για παράδειγμα, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο (10-11 Αυγούστου), οι αστυνομικοί πέταξαν δακρυγόνα μέσα στο κλειστό χώρο του μετρό στις 8 το βράδυ. Η εταιρεία του μετρό μάλιστα έδειξε την αστυνομία ως ηθικό αυτουργό των επεισοδίων. Από την άλλη, το μόνο πρόβλημα που μπορεί να καταγγείλει κάποιος είναι ότι κλείνουν οι δρόμοι. Δεν έχουν καταστραφεί περιουσίες ιδιωτών.
Για τα αιτήματα που ζητά το Χονγκ Κονγκ: «Δεν ζητούν απόσχιση, αλλά να μην περάσει αυτό το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο. Να μην αγγίξουν το δημοκρατικό τους πολίτευμα, μέχρι το τέλος της συμφωνίας που έχει υπογραφεί, η οποία λήγει σε 28 χρόνια. Η κυβέρνηση, όμως, παίζει κρυφτούλι, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι υπάρχει soft δικτατορία και ότι κανένας δεν μπορεί να τους κουνήσει».
Για τις σχέσεις των δύο λαών: «Οι Κινέζοι προσπαθούν από το 1997 να διαλύσουν το στοιχείο της περιοχής. Περίπου 150 άτομα ημερησίως εισέρχονται στο Χονγκ Κονγκ. Από την άλλη, στην περιοχή μας τουλάχιστον, οι ηλικιωμένοι Κινέζοι δίνουν ευχές στους νέους να παλέψουν. Όλοι στηρίζουν την αποφασιστικότητά τους».
Η πρόβλεψη για το μέλλον: Ο σύζυγός της εξηγεί ότι θα τραβήξει πολύ αυτή η κατάσταση. Ο πολίτης του Χονγκ Κονγκ δεν ενδιαφέρεται για το αν θα πεινάσει την επόμενη μέρα. Θέλει να τηρηθούν αυτά που έχουν υπογραφεί. Όλο αυτό το βλέπουν ως επανάσταση.
Βασίλης: Αν τους αφήσει η Κίνα, το Χονγκ Κονγκ θα πεθάνει
Από την Ορεστιάδα στην Αθήνα για σπουδές και από την Αθήνα στο Χονγκ Κονγκ για μεταπτυχιακό και εργασία. Εργάζεται στον χώρο της Ναυτιλίας. Μιλώντας στη ΗuffPost Greece εκφράζει τις ανησυχίες του για το μέλλον της χώρας, αναφέρει ότι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο των διαδηλώσεων η δημοκρατία παραβιάστηκε και ότι οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ δεν θέλουν σε καμιά περίπτωση να μπουν κάτω από την ομπρέλα του αυταρχικού πολιτεύματος της Κίνας.
Για την περιοχή: «Οι Κινέζοι εδώ και χρόνια έχουν επηρεάσει τις τιμές της αγοράς, έχουν αυξηθεί. Το εισόδημα παραμένει ίδιο, οι τιμές και τα ενοίκια ανεβαίνουν».
Για τις διαδηλώσεις: Οι Χονγκονέζοι δεν θέλουν το κινεζικό πολίτευμα. Είμαστε δημοκρατικό κράτος, έχουμε ελευθερίες, δεν θέλουμε κομμουνισμό. Ωστόσο, αν το Χονγκ Κονγκ φύγει από την Κίνα, θα πεθάνει. Το νόμισμά της δεν θα διαφέρει από αυτό της Βενεζουέλας».
Για το πώς επηρεάζουν οι διαδηλώσεις την καθημερινότητα: «Στην γενική απεργία, μας ειδοποίησαν να μην πάμε στη δουλειά. Εν ώρα διαδηλώσεων δυσκολεύεσαι να πας στη δουλειά σου. Μόνο τέτοια είναι τα προβλήματα. Μικροπράγματα»
Για το πείσμα των διαδηλωτών: «Είναι διατεθειμένοι να μη σταματήσουν. Για αυτό και διαφέρουν από τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα. Εδώ είναι συσπειρωμένοι για πολύ καιρό και ανεξάρτητοι, μακριά από πολιτικό δόντι. Από την άλλη, οι Κινέζοι δεν θέλουν να υποχωρήσουν, για να μη φανούν αδύναμοι.
«Τα επεισόδια στο αεροδρόμιο παραβίασαν τη δημοκρατία μας. Δεν πρέπει να παραβιάζουμε την ελευθερία του άλλου. Δεν έφταιγαν σε τίποτα οι ξένοι που έχασαν την πτήση τους».
Η πρόβλεψή του: «Δεν υπάρχει αμφιβολία. Για πολλούς μήνες θα είμαστε σε αυτή την κατάσταση».
Κωνσταντίνος: Δεν υπάρχει Χονγκ Κονγκ χωρίς Κίνα
Επτά χρόνια βρίσκεται ο Κωνσταντίνος στο Χονγκ Κονγκ και έχει αλλάξει τρία επαγγέλματα, έχοντας επαφή και με τους δύο «κόσμους». Πλέον, δουλεύει στο αεροδρόμιο, όπου πρόσφατα έγιναν τα επεισόδια. Μιλώντας στη HuffPost Greece, προτείνει να κάνουν και οι δύο από ένα βήμα πίσω, πιστεύει ότι για τα επεισόδια ευθύνεται η λανθασμένη καθοδήγηση των παιδιών και εξηγεί ότι μόνο ενωμένοι θα νικήσουν.
Για την περιοχή: «Είναι πολύ καλοί άνθρωποι και απολαμβάνουν πραγματική ελευθερία, κάτι που δεν συμβαίνει στην Κίνα».
Για τις διαδηλώσεις: «Μόνο ενωμένοι θα νικήσουμε. Τη βία δεν τη φοβούνται οι Κινέζοι. Και οι δυο πλευρές έχουν δίκιο. Πρέπει να ακουστούν τα αιτήματα των Χονγκονέζων, αλλά να κάνουν και ένα βήμα πίσω. Η Κίνα θέλει να οργανώσει το Χονγκ Κονγκ. Δεν τους θέλει, όμως, τόσο ελεύθερους. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι το Χονγκ Κονγκ αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για την Κίνα.
Για το πώς επηρεάζουν οι διαδηλώσεις την καθημερινότητα: «Ζω στην καρδιά των γεγονότων. Βλέπω ότι επαγγελματίες χάνουν το μεροκάματό τους και κάθε φορά προκαλείται αναστάτωση».
Για τα επεισόδια: Οι αστυνομικοί έχουν κάμερες που εστιάζουν στους ταραξίες, οι οποίοι είναι ανήλικα παιδιά. Φταίει η καθοδήγησή τους. Οι νέοι αρχίζουν τα επεισόδια. Καταστρέφουν ένα από τα πιο ασφαλή μέρη στο κόσμο, οι αστυνομικοί εδώ τους χαϊδεύουν γιατί ξέρουν ότι είναι 17χρoνα τα περισσότερα, Οι νέοι επιτίθενται στην αστυνομία. με πολύ βίαιο τρόπο.
Η πρόβλεψή του: «Αν δεν βρεθεί ενδιάμεση λύση, τα πράγματα θα χειροτερέψουν...»